Kardan Adam

10.Bölüm: "Çok güzelsin"

"Çok güzelsin,herşeyden,herkesden daha güzel."

❄️

Sihirin anlatımıyla:

"Bunu bana nasıl söylemezsin Sihir!Ablam bir Cinayete kurban gitmiş sen bunu biliyorsun ve bana söylemiyorsun!" dolu gözlerimi Uraza çevirdim "Uraz ben..ben sen elini kana bulama diye sö-"

Uraz başını onaylamazca salladı "Ya cidden inanamıyorum sana ya!Bunu bana söylemek zorundaydın!" Ağlamaya başladım "Uraz yemin ederim ne yapıcağımı bilmiyordum."

Sıçrayak gözlerimi açtığımda bana endişeyle bakan Urazı gördüm "İyi misin Sihir?Niye uyurken ağladın?" ağlamaya başladım "Uraz..Uraz ben,ben sana asla bir kötülük yapmam." değip sarıldım ona "Asla bir şey yapmam ben sana."

Geri çekildiğimde Uraz bana çatık kaşlarla baktı ve yüzümü avuçlarının arasına aldı "Sihir sen bana ne kötülük yapabilirsin ki?Ağlama tamam belli ki kötü bir Rüya gördün sakin ol."

Ona sarıldım ve derin bir nefes alıp sakin olmaya çalıştım.O da sarılmama karşılık verip beni geri yatırdı "Hadi uyu tamam mı?" başımla onaylayıp yaşlarımı sildim ve yanıma yatmış olan Urazın gözlerine baktım.

Yavaşça saçlarımı okşamaya başladı ve o her saçımı okşadığında benim gözlerim daha çok doluyordu kaşları çatıldı "Hala Rüyanın etkisinde misin,bak her şey yolunda."

Burnumu çektim ve başımı onun göğsüne koydum "İyi geceler Sihir." burnumu çektim ve gözlerimi kapadım.

****

Gözlerimi araladığımda Uraz yanımda yoktu.Kaşlarımı çatarak ayaklandım.Yoksa her şeyi öğrenip gitmişmiydi?Bırakmışmıydı beni?

O bana tek iyi gelen insan.

Hızla odadan çıktım "Uraz!" Dedim aşağı inerken Mutfağa girdiğimde Uraz yanıma geldi "Noldu Sihir?" ona sarıldım "Nerdesin sen?Gittin sandım." kıkırdadı "Sihir niye gideyim ki ben."

Burnumu çekip geri çekildim ve omuz silktim "Ne bileyim gittin sandım." elimi tuttu "Gel bak gitmedim kahvaltı hazırladım sana." beni yemek masasının yanına getirince gülümsedim "Çok teşekkür ederim." Sandalyemi çekti "Hadi sen otur bende çayları getireyim."

İçimdeki sıkıntı günden güne büyüyordu.Telefonuma bir Bildirim gelince baktım.

Bilinmeyen numara:
Vicdanınla savaşmak zor olmuyor mu Sihir? :)

Yutkundum ve numarayı engelleyip telefonumu kenara koydum.Uraz gelince gülümsedim.

Beraber güzel bir Kahvaltı ettikten sonra Uraz bana baktı "Bugün Sancak ve Veligi çağıralım mı?Beraber bir şeyler yaparız." gülümsedim "Olur."

Kısa süre sonra masayı toplamış ve üstümüzü değiştirmiştik.Ayanada kendime bakıp gülümsedim.Sivilcelerim yavaş yavaş siliniyordu.

Uraz yanıma gelip kollarını omuzlarıma sarınca derin bir nefes almaya çalıştım ama olmuyordu kalbim o kadar hızlı atıyordu ki.

"Çok güzelsin,ve artık bunun farkındasın." gülümsemem büyüdü ve başımla onayladım "Senin sayende." yanağını yanağıma yaslayıp aynadan bana baktı "İkimizde çok güzeliz."

"..ve farklıyız." dedim o da gülümsedi "Evet farklı olmasak millet mal mal bakmazdı." kıkırdadım ve ona doğru döndüm "Kendimi bana sevdirdiğin için teşekkür ederim."

Bana doğru bir adım atıp aramızdaki mesafeyi kapattı.Gözleri yüzümün her tarafında dolanırken dudaklarımda durdu.Yutkundum.

Yavaşça elini kaldırıp yanağıma koydu ve gözlerini gözlerime dikti bana biraz daha yanaştığında yok kadar az mesafe vardı dudaklarımızın arasında "Çok güzelsin,herşeyden,herkesden daha güzel." diye fısıldadı.

Kalbim göğüs kafesimi kırmaya niyetlenmiştken ne nefes alabiliyordum nede sakin kalaniliyordum.Ellerim titriyor,kesik kesik nefesler alıp veriyordum.

Bana biraz daha yanaştığında ne yaşıcağımı şaşırdım ve tam o an kapının zili duyuldu ve geri çekildim.

"Geldiler." değip Uraza bakmadan aşağı indim.

O neydi ya?

Kapıyı açtığımda Sancak ve Veli gülümsedi "Kız?Prenses." değip yanağımdan makas aldı Sancak.

Güldüğümde Veli bana değişik değişik bakıyordu "Niye kızardın sen?" gözlerimi kaçırdım "Yoo kızarmadım."

İçeri geçip koltuğa oturdum.Veli yanıma oturup kolunu omuzuma attı "Öpüştünüz mü siz?" diye fısıldadı kulağıma.Kaşlarım çatıldı "Hayır."

Kıkırdadı "Tamam tamam sakin olsana be kızım domatese döndün." ona bakıp gülümsedim "Utandırma o zaman." beni gıdıkladı "Utındırma o zımın utanma sende."

Güldüm "Ya dur." Sancak yanıma oturdu "Noldu bensiz niye gülüyorsunuz." Sancağın yanaklarını sıktım "Ay sensiz güler miyiz biz hiç?"

Büyük bir ses gelince şaşkınca ayaklandık. "Uraz!" dedim korkuyla hızla yukarı çıktığımda Urazın koridordaki Aynaya yumruk attığını gördüm eli kanlar içindeydi "Uraz ne oldu?" Uraz bana baktı "Ablamı Babam öldürmüş."

Kaşlarım çatıldı "Nasıl nerden öğrendin?" Uraz odama girdi "Bırak nerdem öğrendiğimi!" Kanlı ellerle silahını aldı "Buraya kadar Faysal Kanmaz."

Uraz evden çıkıcağı sıra önüne geçtim "Buna izin vermem." bana bakıp histerkçe gülümsedi "Kaybedecek hiç bir şeyim yok benim."

O aşağı inserken bağırdım "Veli Sancak kapıyı kilitleğin!" derken Urazın arkasından koşuyordum o ise arka kapıya yöneldi kapının kulpunu tutacağı sıra elini elime alıp döndürdüm ve sırtına sabitleyip karnına bir tekme attım.

O yere yığılırken elinden silahı alıp fırlattım ve yakalarından tuttum "Kendine gel duydun mu kendine gel!O masum kalbini kirletme!" Bana bakıp beni itti "Sanane kızım sanane benden!Umursama beni!Niye umursuyorsun ki?"

"Çünkü sen bana kendimi sevdirdin!Annemin babamın yapmadığı şeyi yaptın bana şevkat gösterdin,saçımı okşadın." dolu gözlerle baktım ona "Bana farklı olmanın ne kadar güzel olduğunu gösterdin."

"Ya sen benim gibi bir Adamla ne yapıyorsun ya?Ya şu yüzüme bak,gözlerime bak karşındaki adama bak.Bittim ben bittim!Ben senden başkayım farklıyım." Ayaklanıp onun yanına gittim.

Elimi kaldırıp yanağına koydum ve derin bir iç çekerek okşadım "Farklı olman seni kötü biri yapmıyor Uraz." yerde dolanan kırmızı gözler benimkileri buldu "Farklı olmam kötü değil,ama bu lanet şey yüzünden herkes bana mesafeli,Babam bile."

Başımı yana eğdim "Ben değilim,olmayacağım da çünkü senin mükemmel bir ruhun var ve ben o ruhu hiç bırakmak istemiyorum.
Görünüşün umrumda değil,evet ilk başta alışmak zor oldu ama bence sen çok güzelsin." gözlerimi kaçırdım "Hatta biraz yakışıklı bile olabilirsin."

Yanaklarımın kızardığını hissediyordum.Elimi yanağından çekip gözlerine baktım "Sen güzel ruhlu bir kardan Adamsın ve farklı olman seni mükemmel yapıyor."

Burukça gülümsedi "Sihir..Sihir Babam niye bizi sevmedi niye kıydı Ablama,Anneme,
bana?" burnumu çektim "Bilmiyorum ama sana söz veriyorum ondan intikamını alıcaksın ama elini kana bulamadan." beni kendine doğru çekip başımı göğsüne koydu "İyi ki dövdün beni,bak yoksa katildim şimdi."

Kıkırdadım "Ama hiç dövdüğüm adamlara benzemiyorsun baya kas yapmışsın." güldü "Sende meğersem o saf,çalışkan kız değilde daha çok asi bir kızmışsın." Parmağımı kaldırdım "Hayır ben o saf,masum,çalışkan kızım sadece yeri gelince asi Sihir ortaya çıkıyor."

Bana baktı "Asi Sihirde güzelmiş ama sevdim."

"Şey bizde burdayız." dedi Sancak bize bakarak.

Şu an yerde yatıyorduk ve evet biraz fazla yakındım utanmıştım.Ayaklandığımızda Veli sırıttı "Doğru ya Uraz bilmiyor,Sihir profesyonel kickboxcu." Uraz bana şaşkınca baktı "Gerçekten mi?" başımla onayladım.

Kapının kilit sesi gelince hepimiz oraya baktık  karşımızda annem duruyordu.

❄️

Ouu sizce ne olucak?