Chapter 29 ထိုင်ခုံပြောင်းရခြင်း / ထိုင္ခုံေျပာင္းရျခင္း

3.8K 652 63
                                    

Unicode

သုံးပတ်ဆိုတဲ့ကာလက ကျန်ချီထင်ထားတာထက် အမြန်ကုန်သွားတယ်။ စာကြည့်တိုက်ကိုပြန်ဖွင့်ခဲ့ပြီးနောက် ကျန်ချိီက ကျိဟွိုင်စစ်ရဲ့ရုံးခန်းကနေ ထွက်ခွင့်ရသွားပြီ။ သူမသွားခင် ကျိဟွိုင်စစ်က သူ့ကို စာအုပ်အထူကြီးတစ်အုပ် ပေးလိုက်‌ေသးသည်။

ရှောက်ဟန် သူ့ဆီကယူသွားတဲ့ 'ရှင်းခုံမှတ်စု' ဖြစ်သည်။

“‌ေနာင်အနာဂတ်မှာ ဘာကိစ္စပဲဖြစ်ဖြစ် ကိုယ့်ကို တတ်နိုင်သမျှ မြန်မြန်ပြောဖို့ မမေ့‌နဲ့နော်” ကျိဟွိုင်စစ်က သူ့ကိုလေးလေးနက်နက်ကြည့်ပြီး ပြောလာသည် “အဲ့တာက ကျောင်းသားသမဂ္ဂနဲ့ ကိုယ့်ရဲ့တာဝန်ပဲလေ” 

(Coe/ တာဝန်ကြောင့်ဆိုရင်တော့ လက်အောက်ကလူကိုခိုင်းပါဗျာ ပင်ပန်းမှာစိုးလို့🙄)

နောက်ဆုံးစကားက သူ့နားထဲမှာ မထင်ရှားတဲ့ ထူးထူးဆန်းဆန်းသဲလွန်စတစ်ခု ရောထွေးသွားသည်။ ကျန်ချီက အဲ့တာကိုနာမည်မတပ်နိုင်သေးဘဲ ကျိဟွိုင်စစ်လက်ထဲက စာအုပ်ကိုသာကိုင်လိုက်သည်။

ရှောက်ဟန်က သူ့ကိုစန္ဒယားခန်းလာဖို့ ထပ်မပြောတော့သလို ကျန်ချီကလည်း ရှောက်ဟန်နဲ့တွေ့ရမယ့်နေရာတွေကို မေ့ချင်ယောင်ဆောင်ကာ ရှောင်နေခဲ့သည်။ တကယ်လို့ သူသာ အသင်းကနေထွက်လို့မရဘူးဆိုရင်တော့ ကလပ်အသင်းကိုပြောင်းဖို့ လျှောက်လွှာကို မြန်နိုင်သမျှ အမြန်ဆုံးတင်ဖို့လုပ်မှာ သေချာတယ်။ ဒါတောင်မှ သူ့ဖုန်းတုန်ခါသွားပြီး ဝင်လာတဲ့မက်ဆေ့ခ်ျတွေကို ရှောင်လွဲလို့မရနိုင်ခဲ့ဘူး။ 

ကျန်ချီမှာ ထိုအရာကို လျစ်လျူရှုဖို့နည်းလမ်းမရှိခဲ့ဘူး။ ရှောက်ဟန်မှာ သူ့ကို စာပြန်စေဖို့ တွန်းအားပေးရန် နည်းလမ်းပေါင်း ရာကျော်ရှိသည်။ မျက်နှာချင်းဆိုင်ရတာထက် ဒီလို ဖုန်းမျက်နှာပြင်ကို ဖြတ်ကျော်ပြီး ဆက်သွယ်ရတာကိုတော့ လက်မခံနိုင်စရာမရှိပါဘူး။ သူ့ပြန်စာတွေက သိပ်တော့အကျင့်ပျက်သလို ဖြစ်နေလိမ့်မယ်။ ဒီရက်တွေမှာ ရှောက်ဟန်က သူ့ကိုလာရှာတဲ့အကြိမ်ရေ တဖြည်းဖြည်းနည်းလာတယ်။

အထက်တန်းစားယောက်ျားလေးကျောင်း (𝘼𝙗𝙨) ဘာသာပြန်Where stories live. Discover now