45.bölüm: İlk Öpücük

55 4 2
                                    

  45.bölüm. #ilköpücük

Bazen üst üste gelme konusuda olaylar çok ustaydı. Emre, en başından Meriç'i sorgulamak istiyordu. Ama ellerinde kanıt olmadığı ve görevden uzaklaştırma aldığı için yapamıyordu. Ama Arif baba' nın evinden döndükten sonra zaten inanmamıştı kimseye. En sonunda dayanamayıp konakta almıştı soluğu. Meriç, öfkeyle kapıya yürüdü. Demir kapının dışında korumalar tutuyordu Emre'yi. Meriç'i farkedince kolunu korumalardan kurtardı. Arada demir parmaklıklar varken konuşmaya başladı.

Emre: Nerde lan Yonca nerde?!

Sesi epey yüksek çıkmıştı. Meriç korumalara işaret verdiğinde, adamlar Emre'yi tuttu.

Meriç: O sesine dikkat et! Benim evimde hiç bir iznin olmadan kapıma dayanıyor eşkıyalık yapıyorsun!

Emre bir yandan korumalardan kurtulmaya çalışıyor bir yandan da etrafa bakınıyordu.

Emre: Asıl eşkıya sensin! Yonca neredeyse bulucam onu sonra seni hapse tıkıcam. Ömür boyu orda kalıcaksın!

Meriç: Yonca nerde bilmiyorum. Ama ben de Yonca'yı arıyorum merak etme. Ben onu bulduğumda dosyalar sizin ulaşamayacağınız yerlerde olucak. Ayrıca benim yaptığıma dair bir kanıt da yok böyle evime gelip beni suçlayamazsın!

Emre: işte o zor Meriç kozcuoğlu. O dosyaları geçtim. Ne olursa olsun Yonca'ya zarar vermene müsaade etmem!

Meriç: Arayın polisi de Ajan bey biraz haneye tecavüzden kafasını dinlesin.

BEGÜM'ÜN ODASI

Begüm yatağın da oturmuş sadece ağlıyordu. Ablasından bir ton azar işitmişti. Ablası odada gezinirken hala konuşuyordu.

Şeyma: Begüm artık böyle bir hata yapmanı istemiyorum. Çok dikkatli olucaksın.

Begüm: Abla sana söyledim. Ben Deniz'i ağlatmak için yaptım eğer ağlarda biri görürse Meriç'i arar eve çağırır diye. Tıpkı senin eniştemi bugün delirttiğin gibi.

Şeyma: Begüm!

Begüm: Yalan mı abla? Eniştem delirsin diye getirdin o çiçekleri.

Şeyma: Her neyse. Sende duydun değil mi? Deniz konuşuyordu.

Begüm: Üf bana ne ya! Napcaz biz onun konuşmasını?

Şeyma: Meriç'e, Deniz sayesinde yaklaşıcaktın ya hani.

Begüm: Denedim ama olmadı.

Şeyma: O Yonca denilen kız mı konuşturdu acaba?

Begüm: Bilmiyorum da sana daha önce söylemiştim ya Elif birine Yonca'yı anlatıyordu. Demek o da tanıyordu en başından.

Şeyma: Galiba

Begüm: Bu kız burda kalmaz demi? Yani Meriç'e fazla yakın onu nasıl korudu gördün.

Şeyma: Kalsa bile çok uzun sürmez göndeririz bir şekilde.

Begüm: O ablası gibi kolay lokma gözükmüyor ama.

Şeyma: Sus Begüm sus!

BAHÇE

Meriç arkasını dönüp gitmişti. Arka bahçeye yürüdüğünde koşan Yonca'yı gördü. Hemen durdurdu.

Meriç: Nereye?!

Yonca: Emre, Emre mi geldi?!

Meriç: Hayır! Ne saçmalıyosun?

Yonca: Meriç bana yalan söyleme!

Yonca yine koşmaya yeltendiğinde Meriç onu kolundan tuttuğu gibi arkada duran kapıyı açıp depoya soktu. Ağzı kapatıp, sırtını kapıya yasladı.

İntikam İle aşkın Ortasında Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin