İntikam İle aşkın Ortasında

3.bölüm: Sonuda Karşılaştık

3.bölüm #sonundakarşılaştık.
2 gün. sonra=
Yonca, dedesi, emre, Selami ve mitat. mezarlıktadır etrafda birsürü koruma vardır yoncanın dedesi birden diz çöker ağlamaya başlar emre ve yonca hemen yanına gelir
Yonca: dede!
Dedesi: ben yapamadım vazgeçiremedim onu
Yonca: yapama dede nolur zaten güçüm yok sen yıkılırsan mahvolurum
Emre: yonca eve göndersek iyi olucak yoksa fenalaşıcak
Yonca emreye bakar sonra başını sallar dedesini kaldırır ve
Yonca: dedem hadi git sen sonra birlikte geliriz
Dedesi: ben ben oğlumu gömücem
Yonca: dede nolur yapma git beni seviyosan git

Dedesi yoncaya bakar ve başını sallar emre anında korumalara işaret eder ve yoncanın dedesi gider mitat ve Selami toprak atıyodur yonca ve emrede toprak atmak için gelir
Emre: emin misin yonca?
Yonca: evet
Der ve birlikte toprak atmaya başlarlar en sonunda toprak atma biter ve herkes baş sağlığı diliyerek gider yonca ve emre mezarın başında kalır yonca yere oturup toprağı okşar
Yonca: emre beni babamla yanlız bırakırmısın
Emre: yonca
Yonca: emre lütfen
Emre: peki bir şey olursa burdayım
Yonca kafasını sallar ve emre uzaklaşır korumalarıda uzaklaştırır yonca mezar taşını okşar toprağı sıkıp ağlar
Yonca: babamm neden neden bıraktın beni napıcam şimdi ben sensiz nereye gidicem benim zaten bi kanadım kırktı senin sayende ayaktaydım şimdi sende kandımı kırıp gittin nasıl uçucam şimdi ben... Şimdi beni nasıl bi hayat bekliyo bilmiyorum ama sen olmadan çok acı olucak baba... Canım çok yanıyo nereye sığınıcam
Sahnede meriç belirir abisi ziya, şeyma, elif ve Begüm mezar başındadırlar meriç toprak atarken
Ziya: öldü! Oda ö-öldü... Gitti babam gibi abimiz gibi gitti
Şeyma kolundan tutup
Şeyma: ziyacım tamam sakin ol
Ziya: g-gelmiycek bi daha... Kaçtı kaçtı huzurumuz kaçtı
Şeyma: meriç biz abinle eve gidelim
Meriç: hepiniz gidin yenge
Şeyma elif ve Begüme bakar
Şeyma: kızlar kalsaydı meriç
Meriç: kalmanıza gerek yok
Şeyma: nasıl istersen
Şeyma kızlara işaret verir ve giderler herkes gittikten sonra meriç korumalara eliyle işaret eder ve korumalar uzaklaşır meriç oturur ve mezar taşına bakar

Meriç: 14 yaşımda beni bulup yanına almıştın ya hani ben o gün kendime çok kızmıştım çünkü sıfırdan en baştan doğcaktım ama yaptım sana borçlu olarak sonra o borçu ödedim hemde fazlasıyla! yalan yok kardeşlerime senin sayende kavuştum sonra tekrar kendi soyadımı almama yardım ettin herkes senin oğlun olduğumu düşündü senin istediğin şandı ve sen o şanı benim sayemde kazandın bense sen olmadan herşeyi yaptım sana borcumu ödeyerek gerçi o borcu sen bana ödettin ama senin sayende kimse kabuğumu yıkamıyo, o kadının dediğini yapıyorum... Sana bu şanı ben kazandırdım şimdi devam ettiricem intikamını alıcam ama en çok kendimi çıkarıcam bu bataklıktan çünkü aileme bi zarar gelmesine izin vermem

Der ve ayağa kalkar gözü yandaki mezar taşlarına çarpar yasemin kozcuoğlu, hakan kozcuoğlu ve sadi kozcuoğlu yutkunur ve
Meriç: abi yenge emanetiniz gayet iyi daha da iyi olucak hepiniz rahat uyuyun
Der ve tam gidicekken uzkata mezar taşında ağlayan bi kız görür o kız yoncadır ama meriç tanımaz ve aldırış etmeden arabasına gider
Sahnede yonca belirir zorla ayağa kalkar ve emre gelir
Emre: iyi misin?
Yonca: babamı gömdüm nasıl iyi olabilirim ki vedalaşamıyorum içimde kötü bir his var
Emre: geçicek hadi gel
Der ve koluna girip yoncayı arabaya bindirir hemen arkalarından meriçin arabası gelir arabada nedim öndekileri farkeder
Nedim: meriç
Meriç: (telefona bakarak) şimdi olmaz nedim
Nedim: ama yonca yılmaz
Meriç anında kafsını çevirip nedime bakar
Meriç: ne!?
Nedim: önümüzdeler
Meriç: önlerini kesin
Nedim: meriç çatışma çıkar
Meriç: UMRUMDA DEĞİL o kız bana lazım!
Nedim hemen telefonu çıkarıp birilerini arar
Nedim: önümüzdeki arçları durdurun bizim önümüzdekine dikkat edin orda yonca yılmaz var
Der ve telefonu kapatır arabalar harekete geçer Sahnede yonca belirir arabada emre ve o vardır ikiside ön koltukta oturuyodur emre aynadan peşindeki adamları görür ve yolu değişirir

Yonca: neden yolu değiştirdin?
Emre: değiştirmedim burdan gidicektik
Yonca: gelirken burdan gelmedik
Emre: çok mu zekisin acaba
Yonca: emreee
Emre: yonca bir şey söyliycem ama sakin ol tamam mı?
Yonca: t-tamam
Emre: peşimizde adamlar var
Yonca: ne?!
Emre: sakin ol ben varım
Der ve arabayı ormanlık alana sürer arkalarından meriçinin arabası gelir diğer arabalar geride kalır meriçin arabası önden gelir ve emrenin arabsının yolunu keser
Emre: Allah kahretsin!
Yonca: (panikle) napıcaz?!
Emre: arabada kal!
Yonca: hayır!
Emre: yonca!!
Yonca: hayır dedim!
Meriç nedim ve şoför iner arabadan emre onları görünce hemen iner yoncada arkasından gelir emre yoncayı arkasına alıp silah çeker meriç koruma ve Nedim de emreye silah çeker
Meriç: emre demir
Emre: meriç kozcuoğlu
Meriç: ben uzatmayı sevmem bence kızı ver iş uzamasın
Emre: iş uzasın istemiyorsan bas git onu almak için beni öldürmen lazım tabi ben devlet adamıyım onu unutma
Meriç: sen devlet adamı olabilirsin ama bizimde güçlü ve sağlam bağlantılarımız var unutma
Emre: kime neye güveniyosun bilmiyorum ama yoncadan uzak durucaksın
Meriç emrenin arkasında yeri izleyen yoncayı hayranlıkla izler ve bi anda kendine gelip yutkunur ve havaya bi el ateş eder yonca irkilir emre onun kolunu sıkar ve yonca bi anda emreyi iter ve meriçle emrenin arasına girer meriç tekrar silahı emreye doğrultur ama arada yonca vardır emre yoncayı geri çekmeye çalışır

Emre: yonca!
Yonca: bırak!
Der ve meriçe bakar
Yonca: kimsin sen! Ne istiyorsun hala bizden?!
Meriç: sonunda karşılaştık yonca yılmaz ben meriç kozcuoğlu babanın öldürdüğü adamın oğluyum
Yonca: senin babanda benim babamı öldürdü hatırlarsan!
Emre: yeter! Defol burdan
Meriç: ne bu acele daha yeni başlıyoruz
Nedim: (meriçin kulağına) meriç kızı şu an alırsak suç işlediğimiz gayet açıkca ortada olur burası yeri değil
Emre: haklısın daha yeni başlıyoruz daha hapse giriceksin
Meriç: çok beklersin sen bu iş burada bitmedi
Emre: aynen öyle
Yonca: emre
Emre ve yonca bakışır meriç onlara bakar ve arabaya binip giderler onlar gidince
Emre: napcam ben seninle
Yonca: yeni başlıyoruz ne demek onu anlatsan yeter
Emre güler ama yoncaya belli etmemeye çalışır
Emre: gidebilir miyiz yonca hanım
Yonca: tabi koruma bey ama gamzenizi gördüm haberiniz olsun
Emre yoncanın tebessüm ettiğini görünce güler
Emre: sen hep gül olur mu?
Yoncanın yüzü düşer
Yonca: galiba bundan sonra imkansız gibi

Der ve arabaya biner emrede arkasından biner emre arabayı sürmeye devam ederken yonca meriçin sözlerini hatırlar ve camdan dışarı bakar
Emre: iymisin?
Yonca: bilmiyorum... Nereye gidiyoruz?
Emre: mitat beyin yanına bilmen gerekenler var
Yonca: neymiş onlar
Emre: az sabır
Yonca: peki
Der ve yola devam ederler ve büyük bi konağa gelirler arabadan inip
Yonca: ne kadar büyük
Emre: güzel mi?
Yonca: yaniii çok büyük ama güzel de biz neden burdayız neresi burası
Emre: artık senin evin
Yonca: b-benim mi?
Emre: merak etme remzi beyde burda
Yonca: dedem de mi
Emre: içeri girince anlıycaksın
Yonca: okulum nolucak peki?
Emre: nasıl yani okula gitmek istiyomusun?
Yonca: neden istemiyim?
Emre: yani son olanlardan sonra istemezsin diye düşünmüştüm
Yonca: ben babam ölmeden önce ona söz verdim okulumu bitricem
Emre: peki
Yonca: artık içeri girebilirmiyiz?
Emre:tabi
Der ve içeri girerler içeri girdiklerinde Remzi ayağa kalkar ve yoncaya sarılır sonra geri çekilir ve yonca dedesinin yanına oturur mitat ve emre karşılarına geçer
Yonca: evet nedir bilmem gereken şeyler

Mitat: ıııı bak kızım istersen sonra konuşalım bugün zor geçti
Yonca: mitat amaca belki ani kararlar diyceksiniz ama bende kararlar aldım ve ben bu kararları bi an önce gerçekleştirmek istiyorum o yüzden ya şimdi söyleyin yada sadece susun
Emre: ne kararı aldın?
Yonca: siz bi açıklayında ben sonra son sözümü söyliycem
Mitat: tamam... Bak kızım biliyosun babanı kaybettik acın taze gönül isterdi ki bu konuyu sana hiç açmıyım ama mecburum babanın dosyaları saklamak istediğini biliyosun
Yonca: evet o lanet dosyalar yüzünden öldüğünüde biliyorum.
Emre: baban o dosyaları kolay bi yere saklasaydı o adamlar kesin bulurdu oda geride bi şifre bıraktı ve bu şifre bizi dosyaların olduğu yere götürücek
Yonca: ve bunu neden benim bilmem gerkiyo?
Emre: çünkü baban bu şifreyi sadece senin çözebiliceğini söyledi.
Yonca kaşlarını çatar
Mitat: aslında bizde baktık ama anlamadık çözemedik
Emre ayağa kalkar
Emre: ben getiriyim bi de yonca baksın
Yonca ayağa kalkar
Yonca: hayır getirme!
Emre: a-anlamadım?
Yonca: duydun!
Der ve arkada jenerik müziği 3.bölüm sonu...