Chapter 15: Taming His Demon
[No One Will Know]PRUDENCIO
Who would have thought that really… in this kind of time, there is a time travel. Tell me that I’m crazy, but it does. Hindi ko alam kung time travel bang matatawag ang nangyayari sa akin but, ilang beses na iyong nangyari sa akin. That I feel like I’m going back to the eras that king and queens are exist.Ilang beses na rin akong nagigising na para lagi akong pagod at parang laging ang dami kong nilakbay buong magdamag. But it’s given, kasi we are having a dreams. But really, it is nothing to do with my dreams. Lalo na ngayon at nasa hospital si Collen.
I really need an immaidiate explanation about this.
“Prin–uh..Prudencio. A–anong ginagawa mo rito?”
“Bakit para namang gulat na gulat ka, Lara?”
“H–huh? Ako, gulat na gulat? Hindi ah. Naakapanibago lang kasi, wala namang pumupuntang ibang tao rito sa flower garden bukod sa akin..”
“At kay Collen..” Putol ko sa kanya na ikinatigil nya.
I know, I really do have a guts na may kakaiba talaga sa babaeng ‘to since the very first day that she step her foot in this school. Sometings off, and somethings wrong with her and her actions.
“What do you mean?”
“Don’t act like a fool, Lara. I saw everything that you do in this garden.” I am intently looking now to that specific flower that made her grow here that is nearly impossible na kayang tumubo sa ganitong lupa sa garden na 'to. “Tsk..” Pumuti ako ng isang caranation flower na hindi pa ganoong namumukadkad that made her frowned and confused a little bit beacause of my act. “I didn’t know much about you… and that made me more curious about your existence,” I said while making some stares to her that made her look away from me.
“Ano bang sinasabi mo dyan, Prudencio?” Lumayo siyang saglit at tila nag-ayos siya ng mga bato sa gilid ng ibang halamang naroroon.
“Lara…”
LARA
Hindi ko alam kung bakit ako kinakabahan ng ganito katinde. Bakit, wala namang akong ginawang masama, a?“Lara..” Pagtawag niya sa akin na para bang pakiramdam ko ay nas panganib ako… gaya ng dati. Ayoko siyang lingunin at salubungin ang mga mata niya, hindi maaari, kaya tumugon na lamang ako sa kanya ng hindi lumilingon habang patuloy ko pa ring inaayos ang mga bato sa gilid ng halamanan.
“Really? How can you grown this carnation flower? And what’s the deal of this flower to Collen and me?”
Hindi, hindi pa ito ang tamang oras. Hindi pa niya pwedeng malaman.
“A–ano bang pinagsasabi mo?” Hindi pa rin talaga siya nagbabago, kahit sa panahong ito ay mabangis pa rin ang mga salita niya. “Ca–carnation lang ‘yan. Ano namang magiging kinalaman niyan sa ‘yo at kay Collen? Eh, nanahimik ‘yan d’yan?” Iwas tingin ko pa ring sagot sa kanya.
“Fine… you not that cooperative this time. But I will make sure, na kapag may kinalaman ka sa mga nangyayari sa ‘min ni Collen, I swear to God. You will be back where you belong.” He drop the flower to the ground and crushed it, mercilessly.
God, I don’t know how long does my breath take away from me just to face that kind of human being. Ito na lang ba talaga ang magiging role ko sa buhay na ‘to? Really? Ang maging tagabantay nila?
ALICIA
Ilang araw na akong laging tumutulog dito sa hospital, masiguro ko lang na kapag nagising si Collen ay nandirito ako. She is more than a friend to me, she’s like my big sis, since I don’t own one.

BINABASA MO ANG
Taming His Demon
FantasiWhat if their past repeats itself? And their fate still the same? Can they survive the cruelty of the world that their into? Si Pattrisia Collen Dela Luna o mas kilala sa tawag na 'Collen'. Kilala bilang isang matalik na kaibigan ni Alicia. Isang ma...