Chapter 19
Kiss
Then he became distant to me, again. Na parang hindi niya sinabing iuuwi niya ako sa bahay namin. Namin.
Namin daw...
Gago.
Hindi na ako nagtaka. He's just doing what Mari has told him.
Hindi ko lang maintindihan kung bakit iniuwi niya pa ako rito. He should've let me stay at Clary's house. Para hindi na siya mapagod kakaiwas sa akin. I am already doing him a favor. Kung bakit kasi may pa sundo sundo pa siyang nalalaman.
I stilled when a thought suddenly appeared in my mind.
That night, it felt different. He's like a mad husband fetching his rebellious wife. I feel like he's really my husband. Not just on papers, but in real life. Like we both love each other.
Nasabunutan ko ang sarili.
What am I thinking?!
I need to get my senses back!
Ilang araw na akong ganito. Ayaw ko ng ganito!
That fucking sinuous word.
Love? Kalokohan.
Bumangon ako at nagpasyang magpakalango sa malamig na tubig. Ayaw ko sanang lumabas dahil naisip kong baka magkita kami. On the other hand, this mansion is too big. It's impossible for us to see each other. Sa hula ko rin ay abala ang gagong iyon sa kaniyang trabaho.
But if ever we'll see each other... hindi ko alam. Hindi ko alam ang gagawin ko.
Deep inside I am so mad. There's a raging bull inside me who wants to gore him. Kaya siguro'y iiwasan o hindi ko nalang siya papansinin. I'll let him taste the feeling he's making me feel. Kung kakausapin niya rin ako, eh 'di magpapanggap nalang akong walang narinig.
Matiwasay ko namang narating ang kusina. Wala akong nakasalubong na hangal.
I opened the refrigerator and then I looked for a pitcher. Kinuha ko iyon at agad na isinara ang ref. I stiffened when I felt someone standing in my back.
My heart immediately reacted. This annoying bitch. It's betraying the bull inside!
Tahimik akong bumuga ng hangin at hindi na bumaling pa sa hudyo. Kumuha nalang ako ng baso habang bitbit ang pitsel ng tubig. I silently walked towards the bar counter. Umupo ako sa gitnang stool saka agad na uminom ng tubig.
My damn throat suddenly felt so dry.
Kaya lang naman gusto kong uminom ng tubig dahil gusto kong matauhan sa mga kalokohang naiisip. Now why do I feel so thirsty?!
Dahil na naman ba sa hudyong tila isang kabute na bigla nalang sumulpot dito?
Good thing that my acting is so good. Napanindigan ko ang aking plano. I am so proud of myself. Though I really want to punch him right now cuz I can feel his deathly stares from my back.
Siya pa ang may ganang magtapon ng ganoong uri ng tingin...
Ang lakas talaga ng loob ng bombay na ipis na ito.
Mabilis ko nalang na nilagok ang laman ng aking baso dahil hindi ko na nakakayanan ang presensiya ng taong nasa likuran ko. Ano? Balak niya bang maging isa sa mga pigurin dito sa mansion niya? Lakas ng trip. Mas malakas parin ang apog.
I stood up then I walked passed through him. Kaso hindi iyon naging matagumpay dahil inabangan niya ako agad. He even grabbed one of my wrist.
Sinalubong ng mga mata ko ang masama niyang tingin. I have a lot of words to say but I chose to stand on my decision a while ago. I will not talk to him! Dapat nga ay hindi ko rin siya papansinin. I'll act like he's an air.
