Final
I can say that our relationship is leveling up. Mag-aasaran kami tapos ay mauuwi sa halikan. Wala ni isa sa amin ang nagreklamo. We both like it. Alam kong nasasanay na rin siya roon kaya palagi kong pinagbibigyan. There's nothing wrong since we're already married. Husband and wife.
Puwede nga rin kaming gumawa na ng anak.
"Dapat sa'yo pinaparusahan. You're a bad and a violent wife." I glared at her, jokingly. "Choose, I'll punish you or you'll punish me..."
Hindi ako papayag na ako palagi ang lugi, baby.
Nang kumunot ang noo niya ay gusto ko na agad siyang sakmalin nang may pagmamahal. I laughed at myself. Tangina, tuluyan na nga akong nabaliw.
"If you choose the latter, I'll be the one to suggest what punishment you'll do to me..."
"Just punish me. Do whatever you want..." bumuntonghininga siya, tanda ng pagsuko.
Ako lang ang kayang magpasuko sa kaniya nang ganito. Ako lang. Wala ulit, Haji at tanginang Miguel. Just wait Miguel, wait until I dominate her mind, and her heart. Saan ka na lang pupulutin kapag nangyari iyon? Just come back to that annoying Mayor.
"I'll suck it. Don't move and don't complect. Mamarkahan lang kita." I said possessively.
"I'm definitely full now, but we'll still eat. I know you're already frazzled, we need to get your strength back." asar ko matapos naming gawin ang dapat gawin.
Akala ko pa naman ay unti-unti ko na siyang napapasakamay gaya ng sinabi ko sa kapatid niya.
"I think I've already succeeded." Ipinagmalaki ko pa iyon sa kapatid niya. Tapos ay tinakbuhan niya lang ako. That is so painful. Utterly painful. Pero wala naman sa bokabularyo ko ang salitang pag-suko.
Nang balak ko na sana siyang sundan ay saka naman nagpakita si Kuya Dio.
"She's just after your money, Seus." walang kuwenta niyang wika.
Matagal niya ng ginugulo ang relasyon ko kay, Ade. Hindi pa nga ako nakakamove-on sa sinabi niyang niloloko ko ang asawa ko tapos ngayon ay manggugulo na naman siya. If only I could punch his thick face.
"Wala akong pakialam kahit ubusin niya ang pera ko, tabi muna Kuya."
Wala naman siyang nagawa nang itulak ko siya. Damn. He might be the reason why she ran away. Ang sarap niya talagang pagbuhatan ng kamay. Mabuti nalang at naabutan ko pa ang asawa ko. Paalis na naman. I knew it. She's mad. Palagi siyang umaalis ng bahay kapag galit siya.
"I saw my brother there. . . Kinausap ka na naman ba? What did he tell you? That I'm a playboy again? A bastard who is cheating on you? Tell me. . . Ade." gusto ko siyang lambingin agad.
Cuz I don't know if I'm seeing it right. That she's hurting. Mas gugustuhin kong makita siyang galit kaysa nasasaktan. Am I the reason? Mahal niya na ba ako? Damn. . .
"He told me to. . . annul you." she sighed. "Cuz you're a bastard like what you've said. He also told me that, I'm just gonna ruin my life with you. . ."
Natahimik ako at nag-isip kung saan hahanapin ang magaling kong kapatid. Makita ko lang ulit siya ay hindi na ako magdadalawang isip na pagbuhatan siya ng kamay. Is he still mad because his girlfriend broke up with him?!
"You. . . can't file an annulment with me."
Hindi talaga. Walang makakatakas sa loob ng relasyong ito. Kahit pa magpumilit siya. Eh 'di ipipilit ko rin ang nararamdaman ko. Not when I finally learned that word. Mahal ko na siya.
