11.Bölüm

289 26 6
                                    

Kendi kusurlarını çözemeyen bir kişinin,kusurlarının acısını başkasına çektirmeye hakkı yoktur
(Oğuz Atay)

Berk hızla öfkeli bir şekilde oturduğu yerden ayağa kalktı.Elindeki silahla dışarı fırlarken ben de hemen peşinden koşmuştum. “Mahir Aydın!” dedi avazı çıkana kadar bağırırken.Herkes bir anda avluya yığılmıştı.

“Oğlum!Ne oluyor?Ne o elindeki?” dedi Serpil hanım korkuyla. “Çok yabancısın sen sanki buna,tanımıyorsun” dedi Berk alayla gülümserken.Kafayı yemişti sanırım. “Mahir Aydın!” diye bağırdı bir kez daha.

Mahir Aydın da gelmişti.Çatık kaşlarıyla oğlunu izliyordu. “Ne oluyor?” dedi sert sesiyle. “Çok güzel şeyler oluyor” dedi Berk dolu gözleriyle gülümserken. “Bitiriyorum kendi savaşımı,hazır mısın?” dedi gülümsemesine devam ederken.

“Berk.İyi değilsin” dedi Kemal gergin bir şekilde.Berk kahkaha attı. “Daha şimdi mi farkediyorsun,abi?Ben kendi kardeşimi öldürdüğüm günden beri iyi değilim ki zaten!” dedi bir anda avazı çıkana kadar bağırırken.Öfkeli bakışları babasını buldu. “Ben senin yüzünden katil olduğum günden beri iyi değilim!” Annesine baktı. “Senin yasını bile tutmadığın oğlunu öldürdüğüm günden beri iyi değilim ben,anne!” dedi bağırarak.

“Kemal,ayılt şunu” dedi Mahir Aydın sert ses tonuyla. “Ooo sen ayıltsana” dedi Berk alayla. “Sen bizi hep maşa olarak kullanıyorsun he,bilmem farkında mısın?” Silahı babasına göstererek “Sen sıkmak ister misin kafama?” dedi.

“Ne içtin sen bu kadar?” dedi Mahir Aydın buz gibi sesle. “Sana ne?Ne içtiysem içtim” dedi Berk ters bir şekilde. “Sana hesap vermek zorunda mıyım?Değilim”

“Neslihan,ilgilen kocanla!” dedi Mahir Aydın yüksek çıkan ses tonuyla. “Baba,ilgilen oğlunla!” diye bağırdı Berk Aydın da. “Bir kere olsun,ilgilen oğlunla!” Sesi titriyordu. “Bak bana” dedi kendisini göstererek. “Bak mahvoldum ben,bak” dedi ağlayarak. “Senin yüzünden hayatım mahvoldu,bak”

“Sana güvenerek büyük hata yapmışım anlaşılan” dedi Mahir Aydın suratını buruşturarak. “Ne zaman güvendin?” dedi Berk alayla gülümserken. “Hep” dedi Mahir Aydın hiç düşünmeden. “Neden inanamıyorum acaba?”

“Berk,bırak o elindekini.Öyle konuşalım” dedi Kemal gergin bir şekilde. “Ben biliyorum ne olacağını bırakırsam” dedi Berk donuk ifadesiyle.Bakışları tekrardan babasını buldu. “Zorla özür dilettirecek bana.Özür dilemem de yetmeyecek sonra.Bana ders vermeye çalışacak” Bu çocuğa neler yapmıştılar? “Bu sefer nasıl ceza vereceksin,baba?”

“Olmayacak öyle bir şey” dedi Serpil hanım titreyen ses tonuyla. “Allah aşkına anne” dedi Berk ‘yapma’ dercesine. “Çok uzadı bu iş cidden” dedi yorgun çıkan ses tonuyla.Silahın emniyetini açdı. “Benden buraya kadar” Herkes bir anda bağırmaya başlamıştı. “Berk” dedim usulca. “Berk,bana bak” dedim korkuyla. “Ne var,Neslihan?” dedi yorgun çıkan ses tonuyla.

“Sen gerçekten zavallısın” dedim bir anda.Herkes susmuştu.Berk’in bakışları bana dönmüştü. “Savaşamayacak kadar korkaksın!” dedim ona doğru yaklaşırken. “Ben bile senden daha cesurum be”

“Şunun dediklerine bakın!Öldürürüm kız seni!” dedi Serpil hanım öfkeyle. “Kendi canına kıyacak kadar güçsüzsün sen!Benim de hayatım mahvoldu senin yüzünden ama bak ben kendimi öldürmedim!Ben seni öldürmeyi düşündüm,sen kendini!Korkaksın,Berk Aydın!” Gözlerini gözlerimden çekmiyordu.Silahını yavaşça indirdi.Silahı onun elinden aldım. “Eyvallah” dedi gözlerinden yaş akarken. “Eyvallah,Neslihan” Yavaş adımlarıyla sendeleyerek odaya ilerledi.Derin bir nefes verdim.Mahir Aydın kendi oğlunun katiliydi.Onu yaşayan bir ölüye çevirmişti. “Berk!” dedi Mahir Aydın yüksek sesle. “Yanlış yere gidiyorsun!” Berk’in bakışları babasını buldu.Hafif tebessüm ederken hiçbir şey demeden babasının yanına ilerledi.Yanımdan geçerken fısıltıyla “Umarım birazdan biraz olsun için soğur,Hüseyin Acar’ın kızı” dedi.Bu da ne demekti şimdi?

Bu Aşk ÖldürürHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin