Bu Aşk Öldürür

12.Bölüm

Bu dünyadaki en dokunaklı şeylerden biri de ziyan edilmiş emeklerinizdir
(İbrahim Tenekeci)

Berk kızarmış gözleriyle babasıyla birlikte hiç kimsenin şimdiye kadar girdiğini görmediğim bir odaya girdi.Deniz dolu gözleriyle Kemal’e bakıyordu.Serpil hanım eliyle kalbini tutup ağlayarak yere çökmüştü.

“Nereye gittiler?” dedim merakla.Kimse bir şey demiyordu. “Size soruyorum!” dedim sesimi yükselterek. “Babamla konuşacaklar işte” dedi Kemal pürüzlü ses tonuyla.Bakışlarını kaçırıyordu.Bana yalan söylüyordu. “Niye içim soğuyacak benim?Ne oluyor?” dedim direterek.

“Babam...” dedi Deniz çekingen tavrıyla. “Böyle hadsizlik edenleri,fevri davrananları cezalandırır da” Cezalandırmak mı?Nasıl cezalandırmaktan bahsediyordu bu kadın?

“Ne?” dedim kaşlarımı çatarak.Benimle dalga geçiyordular sanırım. “Ne demek o ya?” Kimse bir şey demiyordu.İçimden gelen hisle odanın kapısına yöneldim.Kapıyı açmak istedim ama kilitliydi. “Hangisinden başlayalım istersin?” diyordu Mahir Aydın’ın sesi. “Farketmez” demişti Berk de pürüzlü ses tonuyla.

“Açın şu kapıyı!” diye bağırdım bir anda kapıya vurarak. “Ne yapıyorsunuz?!” Kimse beni duymuyordu sanki. “Serpil hanım” dedim dehşetle ona dönerek. “Yeri geldiğinde oğlunuzun canını yaktım diye esip gürlemeyi biliyorsunuz!Neden şimdi sesini çıkartmıyorsunuz?!” dedim avazım çıkana kadar bağırırken.  “Kimse bir şey yapmayacak mı ya?!”

“Babamın üstüne söz söylenmez bu konakta” dedi Kemal bana dönerek. “Siktirtmeyin be sözünüzü!” dedim ters bir şekilde. “İçerideki kardeşin ya senin!Baban yüzünden kardeş katili olan kardeşin!” dedim bağırmama devam ederken.

Bir anda duyduğum acı dolu sesle yerimde donup kaldım.İçeriden geliyordu.İçeriden Berk’in acı dolu inlemeleri geliyordu.Kalbim deli gibi çarpıyordu.Nefret ettiğim,öldürmek istediğim adamın canı yanıyordu.Peki,ben neden benim canım yanıyormuş gibi hissediyordum?

Kapıdan bir anda uzaklaştım.Ne yapacağımı bilemez bir vaziyetteydim.Avlunun ortasındaki silaha baktım.Berk’in elinden aldığım silaha.Elimden yere düşen silaha.Hızla yerdeki silahı elime aldım.Herkes dehşetle bana bakıyordu şimdi.

“Neslihan...” dedi Deniz titreyen ses tonuyla.Gözüm dönmüş gibi kapıya ilerledim.Silahı kapının kilit kısmına doğrulttum ve hiç düşünmeden ateş açtım.Kapı açılmıştı.Hızla içeriye geçtim.Gördüğüm manzara yerimde donup kalmama sebep olmuştu.

Berk Aydın ellerinden tavana asılmıştı...

Mahir Aydın elindeki kemeriyle bana bakıyordu...

“Neslihan?” dedi Berk afallamayla. “Bu ne cüret?!” dedi Mahir Aydın bağırarak.Bir anda Mahir Aydın’ın adamları içeriye dalmıştı.Hızla silahımı onlara doğrulttum. “Yaklaşmayın!” dedim kesin dille.

“Yapmayın” dedi Kemal de hızla yanımıza gelerek.Oda normal bir oda değildi.Her tarafta garip aletler vardı.İşkence odasıydı sanki. “Neslihan,çık odadan” dedi Berk telaşlı sesiyle. “Çıkmıyorum hiçbir yere!” dedim sinirle. “Ne oluyor burada ya?!”

“Çıkartın şu kızı odadan” dedi Mahir Aydın öfkeli haliyle. “Kendisi çıkıcak” dedi Berk hızla. “Neslihan” dedi daha sonra bana bakarak. “Çıkmayacağım” dedim olumsuz anlamda kafamı sallayarak. “Çıkman gerekiyor” dedi direterek. “Ya sana işkence ediyor resmen!” dedim karşı çıkarak.

“Cezasını çekiyor” dedi Mahir Aydın sakin çıkan ses tonuyla. “Herkes cezasını çekecekse,sen de çekmelisin bence” dedim bir anda silahımı Mahir Aydın’a doğrultarak. “Yaklaşan olursa Mahir Aydın’ın kafasına sıkarım,haberiniz olsun!”

“Yürek mi yedin sen?” dedi Mahir Aydın gülümseyerek. “Çöz kocamı” dedim sert bir şekilde. “Kocan-“

“HEMEN!” diye bağırdım.Derin bir nefes verdi.Sabrım tükeniyordu.Silahı biraz aşağıya tutarak Mahir Aydın’ın ayağının altına ateş ettim ve hızla silahımı tekrardan ona doğrulttum. “Bu sefer sıkarsam doğrudan beynini dağıtacağım.Çöz Berk’i”

“Gelin,çözün şunu” dedi Mahir Aydın adamlarına bakarak.Berk’in ellerini çözmüştüler. “Ama sana şunu söyleyeyim küçük hanım” dedi Mahir Aydın bana bakarak. “Sen kimi karşına aldığının farkında değilsin”

Dudağımın kenarı yukarıya doğru kıvrıldı. “Siz de öyle,Mahir bey”