Bu Aşk Öldürür

17.Bölüm

Şikayet kültüründen şükür kültürüne girmemiz gerekiyor
(İbrahim Ufuk Kaynak)

Avluda oturuyordum.Burası cehennem gibi bir yerdi.Kendimi bir yere hapsedilmiş gibi hissediyordum.Özgürlüğüm elimden alınmıştı resmen.Hayatım altüst olmuştu.Ben bu yaşımda ölmüştüm işte.

“Yürü dedim sana!” Duyduğum sesle doğruldum.Dışarıdan geliyordu. “Ya ne olur bırak beni” dedi bir ses.Bir kadın ağlıyordu sanki. “Ne oluyor be?” diyerek ayaklandım ve dışarıya çıktım.Bir adam kadını saçlarından tutup sürüklüyordu. “Rezil ettin bizi elaleme!” dedi adam bağırarak.

“Hop,hop!Ne oluyor?” dedim asi bir şekilde onlara doğru yürürken. “Sen karışma,bayan!” dedi adam bana bakarken. “Bayan senin-“ dedim ve kendimi zor tuttum.Küfür etmek istemiyordum. “Ne yapıyorsun kıza?Bırak”

“Sen kimsin ya?!Ne hakla karışıyorsun?!” dedi herif bana diklenerek.Bütün anormaller,gerizekalılar beni buluyordu gerçekten. “Sana kadını bırak dedim”

“He oldu.Başka emrin?” dedi adam alayla. “Yürü kız sende!” dedi kızı çekiştirmeye devam ederken. “Çekiştirmesene kızı” dedim kızı onun elinden almaya çalışırken. “Ulan sen de bir git be” diyerek beni ittirdiği an “Lan!” diye bir ses duyuldu.Berk Aydın’ın sesi.

“Berk bey” dedi adam korkuyla.Hızla kızı bırakmıştı. “İyi misin?” dedi Berk endişeyle bana bakarken. “İyiyim” dedim kısık sesle.Berk’in öfkeli bakışları adamı buldu. “Ne yaptığını sanıyorsun sen?”

“Ben...bilmiyordum...” dedi adam korkuyla. “Ne istiyorsun kızdan?” dedi Berk sakin çıkan ses tonuyla. “Berk bey,namusumu iki paralık etti.Gitti şerefsizin tekini sevdi,yetinmedi gizli gizli buluştu”

“Sizin gibi olmadığı için onu kötülüyorsunuz!O öyle biri değil!” dedi kız bağırarak. “Bak hâlâ konuşuyor,ulan ben senin-“ diyerek tokat atmak için elini kaldırdığı sırada ben hızla kızı arkama çekip önüne siper olmuştum ve aynı anda Berk,adamın havadaki bileğini kavramıştı.

“Ne istiyorsun?Elini kırıp bir yerlerine sokmamı mı?” dedi Berk sakin bir şekilde.Ama sinirli olduğu her halinden belliydi. “Berk bey,bu bizim meselemiz” dedi adam sinirle. “Kızının kimi seveceğine sen mi karışıyorsun?” dedim öfkeyle

“Namusumu iki paralık etmeye ne hakkı var?” dedi adam kızgın bir şekilde. “Senin bir namusun mu vardı?” dedi Berk alayla gülümserken.Adamı bir anda geriye doğru itti. “Defol git buradan”

“Kızımı almadan-“ Berk hızla silahını çıkarttı. “İkile” Adam hızla gerileyerek gitmeye koyulmuştu.Kız ağlayarak “Çok teşekkür ederim.Siz olmasaydınız öldürürdü beni” dedi.Onu kendime çekip sarıldım. “Korkma.Geçti”

“Neslihan,sen kızı da al içeriye geç.Benim ufak bir işim var” dedi Berk ciddi çıkan ses tonuyla. “Tamam” dedim sakince ve kızı da alıp içeriye geçtim. “Gülnihal!” dedim evin hizmetçisine seslenerek. “Buyurun,Neslihan hanım” dedi Gülnihal hızla gelerek. “Su getirsene”

Gülnihal su getirmek için giderken ben kızın oturmasına yardım ettim. “Korkmana gerek yok artık” dedim gülümseyerek. “Beni öldürecek sandım” dedi korkuyla.Elleri titriyordu.Hızla elini tuttum. “Sana hiçbir şey yapamaz.Artık güvendesin”

Gülnihal su dolu bardağı kıza uzattı.Kız elleri titreye titreye suyu içti. “Neslihan hanım,işinize karışmak gibi olmasın ama...siz şimdi bu kızı getirdiniz ya.Serpil hanım görüp-“

“Berk’in isteği” dedim sinirle lafını keserek. “Anladım” dedi Gülnihal kısık ses tonuyla. “İsmin Neslihan mı?” dedi kız bana bakarak. “Evet” dedim gülümseyerek. “Çok güzel ismin varmış” dedi o da gülümserken. “Çok teşekkür ederim”

“İsmini kim koydu?” dedi merakla. “Babam koymuş” dedim buruk bir şekilde tebessüm ederken. “Benimkini de babam koymuş” dedi o da buruk bir şekilde tebessüm ederken. “Ne ki ismin?”

“Mine” dedi gülümseyerek. “Yaa ama senin de ismin çok güzelmiş” dedim tebessüm ederek. “Teşekkür ederim” dedi gözlerimin içine bakarken.Gözleri tekrardan dolmuştu.Hızla bana sarıldı. “Çok teşekkür ederim,abla” Ben de ona karşılık verdim.İyi olmaktan hiçbir zaman vazgeçmeyecektim.Bu konak beni de kendisine benzetemeyecekti.