Bu Aşk Öldürür

26.Bölüm

İstemiyorum,Olric.Onların istediği gibi yaşamak istemiyorum
(Oğuz Atay)

Gözlerimi kapatmıştım.Ama tetiği çekmesine rağmen ses çıkmamıştı.Korkuyla gözlerimi açtım.Berk’in gözleri dolmuştu ve tebessüm ediyordu. “Korkma.Mermi yok içinde” dedi gülümseyerek silahı indirirken.

“Sen...ne yaptığını sanıyorsun?” dedi Mahir Aydın dehşetle. “Nasıl hissettin?” dedi Berk ses tonunu kontrol etmeye çalışırken. “Korktun,değil mi?Hiç içinde kırgınlık,üzüntü olmadı.Çünkü,sen en çok kendini düşünürsün.Kendi canını.Oğlum bana silah doğrulttu diye düşünmezsin.O tetiğe bastı diye düşünmezsin”

“Kızdım hem de.Sen nasıl buna cüret edebilirsin?” dedi Mahir Aydın yüksek ses tonuyla. “Senin sayende,baba” dedi Berk gülümseyerek. “Sen öğrettin bana bunları.Sen öğrettin gerektiğinde canından,kanından olan birine kıymayı”

Mahir Aydın yutkunmuştu.Berk’in gözleri dolmuştu.Her an ağlayabilirdi. “Dedem seni hiç sevmedi mi,baba?” diye sordu Berk kırgın ses tonuyla. “O yüzden mi sevemedin sen bizi?” Mahir Aydın cevap vermiyordu. “Baba,ben ilk ‘baba’ dediğimde ne hissettin?” Mahir Aydın yine sustu. “Ama sen bana her oğlum dediğinde ben çok mutlu oluyorum,biliyor musun?” dedi Berk titreyen ses tonuyla.Gözünden bir damla yaş akmıştı.

“Hep kendime kızdım.Hep benim suçum sandım.Sevilmeye layık değilim sandım.Güçsüzüm,zayıfım diye düşündüm.Bir keresinde çok küçükken gök gürültüsünden korktuğum için beni gecenin soğuğunda dışarıda bıraktın” Acıyla yutkundum.Bu kadarını gerçekten yapmış mıydı? “O gök gürültüsünde,o yağmurda,o soğukta sen beni bıraktın.Ben tüm gün uyuyamadım,biliyor musun korkudan?”

“Ama sonra gök gürültüsünden de hiçbir zaman korkmadın” dedi Mahir Aydın buz gibi çıkan ses tonuyla. “Çünkü,artık bu sefer korktuğum sendin” dedi Berk gülümseyerek. “Gök gürültüsü bana zarar vermemişti,ama sen vermiştin”

Berk titrek bir nefes verdi. “Belki de boşa yoruyorumdur kendimi” dedi kafasını önüne eğerken. “Ama keşke bir kez sevseydin beni” dedi tekrardan babasına bakarken. “Baba,katil oldum” dedi babasına doğru bir adım atarken. “Bu benim istediğim bir şey değildi.Bu senin istediğin bir şeydi”

“Berk,tamam” dedim titreyen ses tonumla.Konuşup kendisini daha fazla kötü hissetsin istemiyordum. “Bence de tamam” dedi Berk burnunu çekerek. “Yetti artık” Babasına bakmaya devam ediyordu. “Bir daha senin için kılımı bile kıpırdatmayacağım,Mahir Aydın” dedi Berk buz gibi çıkan ses tonuyla. “Çekiliyorum tüm işlerden.Anladın mı?”

Mahir Aydın bir anda Ege’nin elindeki silahı alıp Berk’e doğrulttu. “Ölmek istiyorsun yani” dedi kesin bir dille.Berk gülümsedi. “Mahir bey,ne yapıyorsunuz?” dedi Ege telaşla. “Eğer karşımda durmayı seçiyorsan,ölmek istiyorsun demektir” dedi Mahir Aydın oğluna bakarak. “Baba?Ne yapıyorsun?” dedi Kemal yanımıza gelirken. “Hadi,Mahir Aydın.Bitir şu işi” dedi Berk gözlerini kapatarak.

Kemal hızla Berk’in önüne geçmişti.Namlunun ucunda o vardı şimdi. “Baba,indir şu silahı” dedi Kemal babasına bakarak. “Çekil,Kemal” dedi Mahir Aydın öfkeyle. “Bir kardeşimi kaybettim,diğerini de kaybetmeyeceğim.Önce beni öldür o zaman” dedi Kemal.

“Kemal,çekil dedim sana!” dedi Mahir Aydın bağırarak. “Çekilmiyorum!” dedi Kemal de sesini yükselterek. “Önce beni vur dedim sana!”

“Oğlum,yapma” dedi Mahir Aydın bu sefer sakin ses tonuyla.Berk gözlerini kapatmış ve acıyla yutkunmuştu. “Baba,yapma” dedi Kemal de kısık ses tonuyla. “Abine dua et lan,it” dedi Mahir Aydın silahını indirirken. “Baba,o da senin oğlun” dedi Kemal kaşlarını çatarak.

“Benim Berk diye oğlum yok artık” dedi Mahir Aydın ve öfkeyle kapıyı açarak gitti.Berk gözlerini açmadan gülümsedi. “Hiçbir zaman olmamıştı ki” dedi fısıltılı çıkan ses tonuyla. “Berk...” dedim titreyen ses tonumla.Hiç düşünmeden Berk’e sarıldım.O da sıkıca bana sarılmıştı. “Yaşadığımı seninle hissediyorum” dedi kısık sesle. “Ne olur beni öldürmelerine izin verme,Neslihan”