Bu Aşk Öldürür

27.Bölüm

Bu dünyada asıl sihirli olan şey kelimelerdir.Kelimeler insanı yaralayabilir de,iyileştirebilir de
(Harry Potter)

Berk’le bir bankta oturuyorduk şimdi.Onu konaktan uzaklaştırmam gerektiğini düşünmüştüm.O konak Berk’e hiç iyi gelmiyordu.O konak kimseye iyi gelmiyordu.

“İyi misin biraz daha?” diye sordum ona bakarak. “Bilmiyorum” dedi derin bir nefes vererek. “Gerçekten artık hiçbir şey bilmiyorum ben,Neslihan” Çökmüştü.Resmen ölü gibiydi.Onu bu halde görmeye dayanamıyordum. “O tetiği çekerken...içinde kurşun...”

“Kurşun olmadığını biliyordum” dedi Berk derin bir nefes vererek. “Silahı ona uzattığımda gözünü kırpmadan tetiği çekseydi...” Sustu.Bir şey diyemedi yine. “Neslihan,kendimi bir karanlığa hapsolmuş gibi hissediyorum ben” dedi titreyen ses tonuyla. “Her yer o kadar karanlık ki.Önümü,arkamı,hiçbir yeri göremiyorum.Buradan nasıl çıkabilirim,bilmiyorum”

“Ben seni kurtarmaya çalışıyorum işte” dedim kısık sesle. “Ben seni o karanlıktan kurtarmaya çalışıyorum” Dolan gözleriyle bana baktı. “Ya sen de kaybolursan bu karanlıkta?Ben seni kendimden,hapsolduğum bu karanlıktan nasıl koruyabilirim onu da bilmiyorum”

“Berk-“

“Neslihan,hayatını mahvettim” dedi sözümü keserek. “Babanın ölümüne sebep oldum” Gözlerim dolarken “Bilmiyordun ki” dedim. “Neslihan,hiç sorgulamadım” dedi direterek. “Adam bana o kadar ‘yapmadım’ dedi.İnanmadım.Babama inandım.Hüseyin Acar’ın uyuşturucu ticareti yaptığına inandım.Ama anlamalıydım.Sorgulamalıydım.Senin,annenin bu olaydan hiç haberi yoktu.Nasıl olmaz diye düşünmeliydim.Aptal kafam,hiçbirini düşünemedim” dedi eliyle kafasına vurup ağlarken. “Berk,yapma” dedim titreyen ses tonumla. “Sen oyuna geldin sadece.Herkes kendi babasına inanır zaten.Kimse babasının böyle bir şey yaptığına inanmak istemez” Ağlıyordum artık.Babamı özlemiştim

“Kızım,sen niye hâlâ beni korumakta,beni haklı çıkarmakta ısrar ediyorsun ki?Ben senin hayatını mahvettim diyorum.Annenle aranı bozdum diyorum.Sen niye hâlâ-“

“Çünkü,seni seviyorum” dedim ağlayarak. “Seni hiçbir konuda suçlamak istemiyorum.Oldu,bitti,Berk.Yaşandı ve bitti.Şimdi seni suçlamam neyi değiştirir ki?Babamı geri getirir mi?Annemle aramın düzelmesini sağlar mı?Neden şimdi seni de suçlayıp zaten mahvolan hayatımı daha da mahvedeyim?” Gözlerinden yaş akarken “Özür dilerim” dedi.Uzanıp elimi tutmuştu. “Neslihan,beni sevmekten hiç vazgeçme,ne olursun”

Berk titrek bir nefes vermişti. “Çünkü,beni bu hayatta senden başka seven kimse yok” Hızla ona sarılmıştım.Bu dünya sevgisiz büyüyen çocuklar için daha acımasızdı.Berk’i ilk gördüğümde karşımda acımasız,duygusuz biri vardı.Robot,zalim biri.Taş kalpli bir Berk Aydın vardı karşımda.

Ama ben Berk Aydın’ı tanımıştım.Onun içini görmüştüm.Kalbini hissetmiştim.Aslında içinde çok büyük duygular barındırdığını,ama gün yüzüne çıkaramadığını anlamıştım.

Berk Aydın kötü olmaya zorlanmıştı.Babası gibi olursa sevileceğini düşünüyordu.Aslında herkes birilerine kendini sevdirmek için uğraşıyordu.O yüzden değişiyor,başkası olmaya,daha doğrusu sevmesini istediği insanın istediği gibi biri olmaya çalışıyordu.

“Ben yanında olursam,benim için bırakır mısın bu işleri?” dedim ona bakarken. “Sen yanımda ol,başka hiçbir şey istemiyorum ben,Neslihan.Sadece bu karanlıktan kurtulmak istiyorum” dedi Berk yaşlı gözleriyle.

“Yanında olacağım o zaman” dedim gözlerinin içine bakarken. “Birlikte çıkacağız bu karanlıktan” Ayağa kalktı.Derin bir nefes verdi. “Ama önce yapmamız gereken bir şey var” dedi gözlerimin içine bakarken. “Ne yapmamız gerekiyor ki?” dedim merakla. “Dağıttığım her şeyi toparlayacağım” dedi elimi tutarken.Ayağa kalkmıştım. “Gitmemiz gereken bir yer var.Belki yaptığım çoğu şeyi geri alamam,ama düzeltebileceğim şeyleri düzelteceğim”

.....

Merhaba,arkadaşlar.Nasılsınız?Hayat nasıl gidiyor?

2023'e girdik arkadaşlar.Umarım o da bize girmez.Benim sınavlar yaklaşıyor da gerginim biraz...

30 bölümde kitabı final yapmayı düşünüyorum.Yani anlayacağınız üzere finala çok az kaldı.Daha fazla uzatmak istemiyorum.O yüzden bence tadında bırakmak en iyisi.

Yeni bölümde görüşürüz :)