Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
sen de benden hem de böyle severken ne olur gitme
12 Ekim,
Son zamanlarda çok sık kabus görmeye başlamıştı. Zihni ona acımasız oyunlar oynamayı ve bedenini acı içinde kıvrandırmayı, ona hiçbir zaman sahip olamayacaklarının kısa bir filmini izletmeye bayılırdı.
Bu sefer gözlerini açtığı kabusta ise sahip olamayacaklarının aksine kazandıkları oynuyordu perdede. İki oda, bir salon evi işine yakındı. Sabah evden çıkarken bir uğurlayanı, eve geri döndüğünde ise karşılayan bir eşi vardı. En acı haline bayıldığı kahvesini içerken onunla karşılıklı oturup şiirlerini yazacak, öğrencilerinin sınavlarını hazırlayacak, ayaklarını orta sehpasında dinlendirecekti. Güne gözlerini yüzüğünü taşıdığı kadının yanında açacak, yatak odasındaki banyosunda yüzünü yıkayacak, işine gitmek için hazırlanacak, edebiyata olan aşkını gençlere aşılamaya çalışacaktı. Annesinden başka bir kadının onun için pişirdiği yemeklerle karnını doyuracak, onu babası belleyen bir bebeği olacak, ona ninniler okuyacak, ilk adımlarını atarken minik ellerini baş parmağına sarmasına izin verecekti.
Dışarıdan bakıldığında kusursuz bir hayatı olacaktı Yoongi'nin, bu rüyası da eksiksiz sanılan hayatı hakkındaydı zaten. Fakat o detaycı bir adamdı ve onlara dikkat kesildiğinde bir bir kaybettiklerini görüyordu yine.
Hayatını sürdürdüğü bir evi olacaktı elbet ama hiçbir zaman yuva olarak adlandıramayacaktı o dört duvarı. Uğurlanırken de karşılanırken de dudaklarında gülüşü eksik kalacaktı. Odasında bir banyosu olacaktı ama yine de aynaya döndüğünde yansımasıyla karşılaşamayacaktı Yoongi çünkü biliyordu ki yaptığı yemin konuşmasıyla gerçek benliğini kapı dışarı edecekti.
Bir yemek pişireni olacak ama asla tok hissedemeyecek, o doygunluğu bir daha yaşayamayacaktı. Sorumluluğunu üstlendiği dünyalar tatlısı bir bebeği kucaklayacak fakat hiçbir zaman baba olamayacaktı.
Yoongi farkındaydı, attığı adımlar dahi hep havada kalacaktı.
Bunların hepsinden aylarca kaçmıştı. Her zaman akışına bırakmak, o gün aslında hiçbir zaman gelmeyecekmiş gibi davranmak daha kolaydı ve buna sığınmıştı. Bu yüzden şu ana kadar öyle fazla da korku içinde sayılmazdı fakat şimdi dehşete kapılmıştı.
