Disney's magische school (gestopt)

Hoofdstuk 3

Pov Rapunzel
Ik las voor wat er op mijn brief stond: 'Het heeft wortels die je niet ziet en komt hoog boven de grond uit.' Ik keek om me heen en zag dat we tussen de picknicktafels stonden. 'Dat is dus waar we heen moeten, jullie zijn echt heel slim dat jullie weg willen gaan zonder te weten waar je heen moet.' Het meisje nam het woord. 'Wat zijn jullie namen eigenlijk?' Ik moest het weten. Het meisje was zo hyper als het maar kon en zei heel vaak achter elkaar haar naam: 'Anna Anna Anna Anna Anna Anna Anna Anna Anna.' Ik mocht haar eigenlijk wel, ze leek best wel op mij. 'Tadashi.' Een jongen zei dat. Hij lijkt me heel verstandig en aardig. 'Jane.' Zei een vrouw met dierenkleding aan. Ze ziet er raar maar mooi uit. 'Peter Pan.' Zei een jongen die in het groen was gekleed. 'Violet.' Zei een meisje met een rode pak aan. 'Pocahontas.' Zei een meisje met zwart lang haar en een jurk van dierenhuid, ook zo'n mooi meisje. Zei praatte verder: 'En hoe heet jij?' 'Ik heet Rapunzel.' 'Komen jullie, dan gaan we naar de bergen.' Ik wist wel dat die Tadashi slim was. We liepen kletsend naar de bergen.

Aangekomen bij de bergen was het duidelijk dat Anna en ik meer gemeen hadden dan gedacht. Ik keek op mijn brief en zag dat we onze boeken moesten halen aan de voet van de berg. 'Hé jongens, we moeten onze boeken halen in een winkel aan de voet van de berg.' Met die woorden liepen Anna en ik richting de winkel en de rest volgden ons.

Toen we onze boeken hadden en buiten stonden keek ik opnieuw op de brief en stond er een nieuwe naam op: Anna. Ze pakte haar brief en las voor wat erop stond: 'Het is een soort scheet: het gaat tussen twee bergen door.' Kuzco begon zachtjes te giechelen als een meisje, past wel bij zijn kleding. Peter Pan begreep het op de een of andere manier en zei dat we de wind moesten volgen. We deden maar wat hij zei omdat niemand een beter idee had. Onderweg hield Anna haar brief in de gaten.

Uiteindelijk riep Anna dat er iets nieuws op haar brief stond en las het voor: 'Ga de winkel binnen voor jullie schoolkleding.' We gingen de winkel naar binnen en deden in de paskamers de kleding aan.

Ik keek om me heen en zag dat iedereen aan het kijken was naar elkaar. Ik keek Anna aan en zag dat ze de kleding maar niks vond. Ik vond het eigenlijk ook niks maar ja, niks aan te doen. We liepen de winkel uit en bedankten de werkers. Anna keek op haar brief voor de volgende persoon: Tadashi. Tadashi pakte zijn brief uit zijn zak en las de zin voor: 'Hoe vonden Hans en Grietje de weg terug? Anna leek even boos te worden toen ze de naam Hans hoorde maar ik had het me vast verbeeld. 'Ik weet het! Ik weet het!' Natuurlijk weet kuzco het. Eigenlijk moet ik toegeven dat ik het ook wist. 'Via broodkruimels!' 'We moeten naar de bakkerij daar, kom Punz!' Anna, we lijken te veel op elkaar.

Bij de bakkerij aangekomen keek Tadashi wat er op zijn brief stond: 'Haal je spullen die je van huis hebt meegekregen bij de bakkerij af.' Wow, zijn die meegekomen? Dat wist ik niet. We liepen de bakkerij binnen en deden wat er van ons gevraagd werd.

Weer buitem de bakkerij keek Tadashi opnieuw op zijn brief voir de volgende naam: Jane. Jane pakte haar brief en las de zin voor: 'Waarin waren de farao's in Egypte begraven?' Ik zag aan het gezicht van Tadashi dat hij het antwoord wist maar wachtte totdat iemand anders het antwoord zou zeggen. 'In piramides.' Ik heb genoeg boeken gelezen om dit te weten. Tadashi leek blij dat nog iemand het antwoord wist. We gingen op weg naar de dichtstbijzijnde piramide.

Bij de piramide aangekomen keek Jane op haar brief. Er stond op dat we elkaar een geheim moesten vertellen om de staf te krijgen: die van mij was dat ik jarenlang opgesloten werd, die van Anna was dat haar zus haar altijd buitensloot, die van Jane was dat ze in de jungle woont, die van Kuzco was dat hij keizer was, die van Peter Pan was dat hij kon vliegen, die van Violet was dat ze een superheld was en die van Pocahontas was dat ze de dochter van de opperbevelhebber was. Ik vond die van Anna het heftigst, waarom zou een zus dat doen? In ieder geval hadden we onze staffen gekregen en had Jane de volgende naam genoemd: Kuzco. Hij las zijn zin voor: 'Kijk om en beslis snel, bij wie denk je 'oh, die red het wel?' We keken achterom en zagen een grote rotsblok op ons afkomen. Hij zei dat Peter Pan en ik hem samen konden tegenhouden met mijn lange haar. 'Het lukte, het lukte, het lukte, jeeh! Yes we did it.' Iedereen moest lachen om mij, ik ook. Toen we waren uitgelachen keek Kuzco op zijn brief voor de volgende persoon: Peter Pan. Hij pakte zijn brief en las voor: 'Zoek een winkel vol magie, wie ziet wat een ander niet ziet?' Iedereen begon rond te kijken maar alleen Pocahontas zag een winkel in de lucht, dat betekende dat zij erheen moest. Ik bedacht dat ze via mijn haar naar de winkel kon klimmen. Ze pakte mijn haar en gooide het over iets onzichtbaars heen en begon te klimmen.

Even later was ze terug met onze lesroosters. Peter Pan keek wie de volgende persoon was: Violet Parr. Violet pakte haar brief en las voor: 'De weg weten is oh zo fijn, wie van jullie heeft er nou geen pijn?' Ik voelde ineens een pijnlijke steek in mijn knie en ging zitten. Toen de steek weg was stond ik weer op. Ik zag dat Anna een kaart in haar hand had en de rest ook op stond. Violet keek op haar brief voor de laatste naam: Pocahontas. Pocahontas pakte haar brief en las voor: 'Recht voor je zie je de school, maar eerst moet je over de kool.' Niemand begreep wat ze bedoelden totdat Anna een plaatd op de kaart aanwees. Ze wees hete kool aan en toen ik opkeek zag ik dat het voor ons lag.

Na een paar minuten lopen waren we bij de kool aangekomen. We gingen een voor een op een steen staan. Na een aantal stenen stond Jane recht voor een loodzware deur. Ze probeerde hem te openen. Het lukte haar niet. Ze probeerde het een tweede keer die ook niet lukte. De derde keer lukte het haar wel doordat iemand haar hielp. Toen Anna zag wie het was wist ik ook wie ze was: haar zus. Ik wist wie ze was door het gegil van Anna: 'Elsaaaaaaaaaaaaaah!'

Toen we binnen waren zei Elsa tegen ons dat we hier moesten wachten op de andere groepjes en goed moest onthouden in welk groepje je zat.

Nu zijn er twee groepjes bij elkaar! In de zomervakantie zal ik vaker updaten, ik heb het nogal druk. Vertel alsjeblieft wat je ervan vindt, als niemand het verteld zal ik stoppen met dit verhaal en zelfs geen einde maken. En van wie moet de volgende pov zijn? Welke aardsrivalen moeten er in dit verhaal komen en welke mensen uit andere films moeten hierin voorkomen? Weet iemand waarvan de twee zinnen het lukte, het lukte, het lukte, jeeh en yes wie did it zijn? Zeg het alsjeblieft. Ik word er gek van dat niemand reageert op mijn vragen. Succes met het lezen van verhalen.