Disney's magische school (gestopt)

Hoofdstuk 25

Pov Anna
Ik ben wakker. Ik kan weer zien en horen maar ik ben niet meer op de plek waar ik net was, ik ben in het huis waar Elsa en Jack wonen in de eetkamer. Ik kijk om me heen en zie niemand. Ik sta op en loop naar de deur. Ik kan niet geloven wat ik daar zie: in een bol zie ik een gang in onze school, het is een zwarte gang, vol met skeletten en niemand anders is er terwijl het normaal enorm druk is op die plek. Ik ga naar Elsa's kamer toe. Ik klop vijf keer. 'Elsa? Ben je daar?' 'Laat me met rust Anna.' 'Wat is er.' 'Weet je het nog niet? Jack is ontvoerd.' 'Wat?! Sinds wanneer?' 'Een week geleden.' 'Ben ik zolang bewusteloos geweest?' 'Ja.' 'Doe de deur open, dan is het veel makkelijker om je te troosten.' 'Het spijt me Anna, ik kom mijn kamer niet meer uit, niet nu ik Jack heb verloren.' 'Maar Elsa...' 'Geen gemaar.' 'Ben al weg.' Elsa gedraagt zich net als vroeger. Het doet me pijn haar zo te zien. Ik loop het gebouw uit, op weg naar school. Ik word van achteren aangevallen! Wie het ook is, hij of zij zal boeten voor wat die doet! 'Laat me met rust!' Hij reageert niet. 'Elsaaaaaaah!' Ze hoort me niet. Ik word bij mijn arm mee genomen en heb nog steeds geen idee wie het is. Plots schiet ik overeind. Het is een heel ander beeld dan eerst, dit keer ben ik op de plek waar ik bewusteloos raakte en iedereen is erbij. 'Gaat het?' De vraag komt van elsa. 'Hmmmpf.' Kristoff tilt me op en legt me op bed. 'Waar doet het pijn?' Rapunzel begint zich er ook mee te bemoeien. 'Overal.' Rapunzel wikkelt haar haar om me heen. Ze begint te zingen. 'Bloem vol glans en gloed, laat je krachten vrij, draai de klok terug, geef wat ooit was aan mij. Haal de pijn weer weg, wijs het lot hierbij, red wat is vergaan, geef wat ooit was aan mij, ooit was aan mij.' De pijn is weg. 'Wat is er gebeurd? Wie heeft mij ontvoerd?' 'Je hebt je hoofd hard gestoten. Niemand heeft je ontvoerd maar je was bewusteloos.' Elsa is op sommige momenten erg verstandig. 'Zou je ons willen vertellen wat er is gebeurd?' Kristoff keek me vragend aan. 'De droom begon bij Jack en Elsa thuis...' Ik vertel mijn vrienden het verhaal en ze luisteren aandachtig mee. Wanneer ik klaar ben met mijn verhaal begint Jack te praten: 'Die ontvoerder moet iets betekenen, iemand idee wie de ontvoerder kan zijn?' Iedereen denkt even na. Elsa schrikt op. Zal het Hans kunnen zijn? Hij heeft je al eens eerder pijn gedaan en misschien ben je bang dat hij het voor de derde keer zal doen.' 'Dat kan, eerlijk gezegd ben ik er wel bang voor maar ik weet niet of hij het was.' 'Ik heb honger. Wie gaat er mee eten?' Iedereen knikt instemmend.

Pov Elsa {tijdsprong}
Straks wordt Anna nooit meer wakker! Wat moet ik doen?! Ik kan mijn zusje niet verliezen! Jack ziet mijn stres. 'Rustig maar, het komt wel goed met haar.' Het is zo fijn dat hij me steunt, maar uhm.... IK KAN ANNA NIET VERLIEZEN!!! Ik begin te ijsberen. Jack gaat zitten op het bed en trekt me op zijn schoot. Hij begint me te wiegen alsof ik een klein kind ben. 'Jack...' 'Ja?' 'Ik ben geen klein kind!' 'Dan moet je rustig doen.' 'Hoe? Mijn zusje is haar bewustzijn verloren, weet je dan niet hoe het voelt om je enige zusje te verliezen?!' De sprankeling was al uit zijn ogen verdwenen, maar nu is het nog erger. 'Ik weet maar al te goed hoe dat voelt.' Ik knuffel Jack. 'Wat erg voor je.' 'Je kan er niets aan doen.' 'Ik kan je proberen te troosten.' 'Doe dat.' Hij heeft door dat ik rustiger ben geworden. Ik geef Jack een kusje op zijn wang en omhels Jack opnieuw. Jack omhelst mij terug. Ondertussen probeert de rest Anna te helpen. Kristoff is het ongerust van hun, ik overtref hem net. 'Ik heb mijn zusje gered van het ijs af die op het punt stond door te kraken, maar doordat ik dat heb gedaan viel ik in het ijskoude water. Ik werd weer tot leven gewekt door Man in moon, maar ik was iedereen waar ik van hield kwijt. Nu heb ik alleen onze vrienden, en jou. Van iedereen hou ik het meest van jou,' fluistert Jack in mijn oor. Hij geeft me een kusje op mijn haar en omhelst me met meer kracht. Ik doe hetzelfde. 'Waarom heb j eme dit nooit verteld?' 'Omdat het pijn doet hierover te praten.' 'Ik kijk Jack in zijn ogen. Ik verdwaal bijna in zijn ogen wanneer ik hem vertel dat ik ook veel van hem hou. Ik loop weg naar Anna. Ze begint te bewegen. 'Elsa,' zei Anna zacht. Anna komt bij, eindelijk!

Het volgende hoofdstuk gaar verder bij het eten. Als je een leuk idee hebt moet je het melden, dan komt je naam in dit boek te staan bij de plek waar jouw idee in verwerkt zit. Vinden jullie dit boek leuk of hebben jullie nog wat tips?