❄Chapter 17❄

68 6 2
                                    

No one pov

" ඉතින් කොහොමද යූ....... "

             ඒ කටහඩ. ඔව් අවුරුදු ගානක් ගත වෙලත් එයා තාමත් වෙනස් වෙලා නෑ. මට දැනුණේ පුදුමාකාර සතුටක්. නිතරම දොඩමළු මගේ වචන අද ගොලු වෙලා. මං ඔප්පා දිහා බලන් මිනිත්තු ගානක් ඉන්න ඇති. ඉක්මනින් තෙත් වෙන මගේ ඇස්වලට කදුළු පිරෙන්න ගියේ තත්පරයක්. ඔප්පා අතේ තිබුණු ලොගේජ් ටික බිම දාලා අත් ඉස්සරහට දික් කලේ ලගට එන්න කියලා.

" ඔප්පා......"

        මං දුවලා ගිහින් මගේ ඔප්පව තදින්ම බදාගත්තේ මෙච්චර කාලයක් දැනුණු  තනිකම කදුළු වෙලා කඩන් වැටෙනකොට. මට දැනුණෙම මං මේ දකින්නේ හීනයක් කියලා. මං මේ වෙලාවේ දකින්න බලාපොරොත්තු වුණේ ඔප්පව නොවුණත් එයා නැති අඩුව තදින්ම දැනුණත් අද මගේ එකම සහෝදරයා මගේ ලගින් ඉන්න එක ගැන මං ගොඩක් සතුටු වුණා.

" යා......මෝඩියේ අයින් වෙනවකෝ හලෝ. ඒව්.....ෂිට් බලනවකෝ ආපු ගමන් තමුසෙගේ හොටු මගේ ඇදුමේ ගෑවනේ. "

ඔප්පා එහෙම කියලා එයාගේ ඇදුම් පිහින්න ගත්තේ බොරුවට රවාගෙන.

"ආහ් ඔප්පා

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

"ආහ් ඔප්පා....බොගෝෂිපෝයෝ....(miss u) "

" නදෝ යුන්හියා... නොමු නොමු (ගොඩක්)"

~beep beep beeppp......~

     එකපාරටම ඇහුණු කාර් එකක සද්දේ නිසා මං ගැස්සුනා. මොකාද යකෝ හෝන් එක උඩ නැගගෙන ඉන්නේ. ඒකත් අපේ ගේ ඉස්සරහ.
මං ඔප්පා දිහා බැලුවම එයා හිනාවෙවී එතනට ගිහින් ඇතුලේ ඉන්න කෙනාට මොනාහරි කිව්වා. එතකොටම වගේ කෙනෙක් කාර් එකෙන් එළියට බැස්සා.

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
❄Yet 2 Come❄ [Completed✔️]Where stories live. Discover now