Merhaba,
6 Eylül 2022 bugün. Burada bir hesabım olduğunu, yazdıklarımı unutmuş birisi olarak devam ediyorum şuan. Günlüğümü karıştırırken buldum. Çok tuhaf değil mi?
6 sene önceki kendimle konuşmak gibi.
Nasılım?
Çalışıyorum, nefes alıyorum. Yaşıyorum.
Hayallerimdeki yerde değilim şuan. Hayal ettiğim şeyleri de çok hatırladığım söylenemez. Okulu bitirdim, diplomam kitaplığımda duruyor. Asla aklıma gelmeyecek bir yerde çalışıyorum. Eskisi kadar okuyup yazmıyorum. Bir yetişkin olarak yaşamak gerçekten zor. Her şeyin farkında olmak, bilmek ama bir şey yapamamak gerçekten can sıkıcı. Bazen boşluğa düşüyorum ama sonra geçiyor, herkes böyle midir?
Hala çevremde çok fazla insan yok. Tabiki bir türlü yakalarından düşmediğim lise arkadaşlarımın hala baş belasıyım.
Yaşamak için hala sebeplerimiz olması güzel. Benim minnak yeğenim gibi. O varsa bütün her şeyi unutuyorum, zaman duruyor sanki.
şimdilik bu kadar unutmazsam yine yazarım. Geçmişteki be düşündüğün şeylerin bir kısmı geçti gitti bile, bazıları için ise vakit var daha...
