KÖTÜLER AŞKA DÜŞTÜĞÜ ZAMAN

4 | SESSİZLİĞİ BULACAĞIZ, SAHİP OLDUĞUMUZ HER ŞEYDEN UZAKTA*

Merhaba, merhaba, merhaba... Artık hikaye resmen başlıyor, umarım hoşuna gider. İyi okumalar!

*Bölüm ismi: Klang, pray isimli şarkıdan bir cümledir. Zaten biliyorsun ama aynı zamanda bölüm şarkısı. 

-

BİLİNMEYEN BOYUT

Liberosis, kıtalar arasındaki en büyük imparatorluk. Güçlü ve adil bir ülke, İmparator ve İmparatoriçe halk tarafından çokça sevilen kurtarıcılar. Büyünün yalnızca imparatorluk ailesinde doğduğu bir evrende olan Liberosis döneminin en parlak ışığı. Ancak bu ülke hakkında anlatılan çok eski hikayeler var. Bu hikâyede canavarlar ve tanrılar var; insanlara yaşayacakları Liberosis'i veren tanrılar ve insanları katleden canavarlar...

Liberosis, yaratılmadan önce suyun içine çökmüş bir kaya parçasıydı. İnsanlar yaratıldığında birinci tanrı onu suyun içinden çıkardı, ikinci tanrı bir su küresi olan dünyayı ısıttı, üçüncü tanrı yaşamak için çok sert olan kayayı yumuşattı, dördüncü tanrı toprağı suyla ve bereketle kutsadı, beşinci tanrı canavarları yemledi, altıncı tanrı canavarları yok etti. İnsanlar akıllandılar, toprağı ektiler ve büyüdüler. Yedinci tanrı onların ateşi ehlileştirmelerine yardımcı oldu. Diğer altı tanrı yedincinin yaptığı bu hamleye hazırlıksız yakalandı ancak büyü dünyaya yayıldı, insanlar en büyük günahı işledi: Tanrılarını unuttu.

Liberosis Yaratılış Efsanesi — Çocuk Masalları Serisi, Krallık tarafından basıldı, çocuklarınıza anlatınız!

Hikayeler çeşitli ve yaratılış efsanesi Liberosis kıtasının her bölgesinde farklı anlatılırdı. Bazısı tanrıları iyi anlatırdı, bazısı kötü, kimisi tanrılara adak adardı, kimisi tanrıları adak niyetine kullanırdı, eskilerin en eskisi tanrıların hüküm sürdüğü zamanlardan bahsederdi, şimdiki kral ve kraliçelerin tanrıların hizmetinde olması sebebiyle büyüyle lanetlendiğine inanırlardı. Liberosis kıtasında artık birbirinden farklı hikayeler yok, tanrılar yalnızca eski kahramanların adları; canavarları yenen doğunun, büyük kulelerini inşa eden güneyin, ateşi ehlileştirip demiri döven kuzeyin ve kılıcını düşmana savuran batının kahramanları eski tanrılar olarak anıldı, çocuk masallarına bile yalanlar bulaştı, efsaneler değiştirildi, tek bir tanrının hükmü altında krallık yükseldi.

Eskilerin en eskisi der ki insanlar tanrılarına sırt çevirdiğinde ay ve güneş, toprak ve nehirler bir ağızdan lanet yağdırmış krallığa, kraliçenin hiç kızı olmamış, oğlanlar hastalıktan ölmüş, ışık krallığı terk edince kahramanlar bir araya gelip simyayla ateş büyüsünü yaratmışlar, krallıkta bir daha ışık büyüsü görülmemiş aam ateşle birlikte tüm doğu ışığın kendisi olmuş ama ışığın eksikliği en sonunda askerlerin askeri şovalyelerin sovalyesinin kullandığı kılıç aurası sönüp gitmiş, öğretiler kaybolup yok olmuş, bir krallık karznlığa boğulmuş, ateş etrafı sarmadan önce doğuya canavarlar musallat olmuş; doğu canavarları yenerseışık yeniden hüküm sürecekmiş ama canavarduvarın arkasında değil, krallığın kalbindeymiş, karnını ışık soyundan gelenlerle doldurmuş. Bir kız doğmuş, kaderi ertelenip durmuş, kız düşmanı avlayamadan avlanmış; tanrılar geleceği görmüş ve orada kıyımdan başka bir şey yokmuş.

Şeytan onlara bir fikirle gelmiş, zamanı yenerseniz siz de yenilmezsiniz demiş ama yıllar tanrılardan güçlerini silip almış, zaman onlara hiç iyi davranmamış ama gelecekte gerçekleşecek olan kıyımı engellemenin yolu, kıyımın eşiğindeki bir kızı gerçeklik perdesini yırtan oğlanla bir araya getirmekten ibaretmiş. Eriphil karanlıktan çaldığı güçle oğlana bir tuzak hazırlamış, kız urganı boynundan geçirirken izlemiş, yedinci tanrı zamanın kendisiyle savaşmaya gitmiş Eriphil rüya gezeri kızın rüyalarına davet etmiş, kız tanrılara ulaşamadan rüya gezer kıza ulaşmış ve her yer griden ibaret olmuş.