Birbirine sarmaşık gibi dolanan dudakları bu sefer tutkuyla değil, arzuyla değil; gerçek bir sevgiyle harmanlanmıştı.
"Neden?" diye sordu Silvana kendini geri çekerek. James alnını alnına yasladığında tekrar "Neden James?" diye sordu.
"Ortadan kayb...
Bir önceki bölümün devamını bu bölümün başında kısa tutacağımı belirtmek isterim. Asıl bölüm ondan sonra başlayacak.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🎀
Kapının tıklatılmasıyla tüm ortam tuzla buz olurken Silvana başını arkasındaki kapıya doğru çevirdi. Yutkunarak James'in içinde olduğu gerçeğini görmezden gelmeye çalıştı. "Ne oldu?" diye seslendi kapıya doğru.
"Silvana..." diye mırıldandı kapının arkasındaki. Bu ağabeyi Lorenzo'ydu! Silvana kaşlarını çattı. "Ben özür diliyorum senden. Sanırım seni biraz kırdım ve... bilirsin, abilik budur işte, kardeşini sinir etmek." Gülmeye benzer sesler çıkardı. "Aynayla işimi hızlı bitirdim, geri alabilirsin."
Silvana sırıtarak sırtını kapıya yasladı ve elini James'in ensesinden çekerek anahtar deliğine asılı anahtarı sessizce çevirdi ve James'in gözlerine baktı. "Devam et." dedi sırıtıp sesini çıkarmadan ağzını oynatarak. James gözlerini irice açarak şaşkınca ona baktı. Silvana tekrar ellerini onun ensesinde birleştirerek kendini James'e itti.
James, sen kaşındın dercesine Silvana'nın gözlerine kısık gözlerle bakarak yavaşça hareketlenmeye başladı. Silvana başını kapıya yaslayarak gözlerini tavana çevirdi. "Sorun değil Lorenzo. Artık ihtiyacım kalmadı zaten."
Lorenzo'nun adım seslerinden kapıya yaklaştığını anladı. "Emin misin güzelim?" Silvana onun görmeyeceğini bilse de başını iki yana salladı, "Emini -ah!" diye aniden inlediğinde James iri elini ağzına koydu ve kısa bir süreliğine durdu.
"Hey, sen iyi misin?" diye sordu kapının arkasındaki her şeyden habersiz olan Lorenzo. "Bir dakika - ben neden kapının önünde konuşuyorum ki?" Elini kapı kulpuna atıp aşağı doğru baskı yapınca kapının kilitli olduğunu fark etti. "Bu kapı niye kilitli?"
James tekrar hareketlendiğinde Silvana yutkunarak kapı kulpuna kaygılı bir bakış attı. "Şey," dedi ne diyeceğini bilemeyerek. O an aklına gelen ilk şeyi söyledi: "Hani benle sen bir keresinde Mugglelar hakkında bir şeyler araştırıyorduk ya. Milattan önce 669 yılında limon suyu, şeker ve su ile yapılan bir şeyi okumuştuk?"
Lorenzo değişik sesler çıkardı. "Ağdaydı o, değil mi? İğrenç, yapış yapış bir şeydi. Onu mu yapıyorsun yoksa?"
"Evet, bana katılmak ister misin?"
"Yok. İstemez." Silvana onun gideceğini anlayarak zaferle gülümsedi. "Neyse, madem aynayı almıyorsun o hâlde ben gideyim. İyi geceler." Adım sesleri uzaklaştığında "İyi geceler!" dedi dudaklarından bir inilti daha koyuverdiğinde.
Gece boyu, gün ağırana kadar Silvana ile James durmadı, duramadı. Durduklarında birbirleri ile konuştular, bu sefer susmadılar. Sabahın erken saatlerinde ise Silvana, James'in göğsünde uykuya daldığında, James sessizce alnına küçük bir öpücük kondurarak oradan ayrıldı.
