ေမာင္းေမာင္းနန္းေတာ္ထဲကလူေတြကိုအိပ္ေမြ႕ခ်ၿပီးတာနဲ႕ စြမ္းအင္မသက္ေရာက္ဘဲ ရပ္က်န္ေနခဲ့တဲ့ထိုေယာက်ာ္းကိုၿပဳံးၾကည့္လိုက္တယ္ ။ ထူးဆန္းတဲ့အေငြ႕အသက္ကို ထိုေယာက်ာ္းက
အံ့ၾသေနပုံရၿပီး သူ႕စစ္သည္ေတြအသံျပဳလို႔
အေၾကာင္းျပန္မွာကိုေစာင့္စားေနေလရဲ႕ ။
"ေမာင္မင္းတို႔? "
ေမာင္ေမာင္းပထဦးဆုံးအႀကိမ္ထိုလူအနားကိုယ္ထည္အစစ္အမွန္နဲ႕ရွိေနရတာမို႔စိတ္လႈပ္ရွားလာတယ္ ။သူကမာန္ဖီသံတိုးတိုးေလးနဲ႕
ထိုေယာက်ာ္းကိုမခြၽဲမိေအာင္မနည္းထိန္းခ်ဳပ္ေနရတယ္ ။ အၾကားအာ႐ုံကိုေတာ့ထပ္မဆုံးရႈံးေစခ်င္ဘူးေလ ။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ေမာင္ေမာင္းအာ႐ုံကိုစုစည္းလိုက္ၿပီး နန္းၿမိဳ႕စည္းရိုးေရွ႕ကာရံထားတဲ့ တံတိုင္းေလးအေပၚထပ္ကိုခုန္ခ်လိဳက္တယ္ ။
လႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္
နန္းၿမိဳ႕ရိုးအေပၚၾကည့္လာတဲ့တစ္ဖက္စစ္သည္ေတြဟာအျမင္အာ႐ုံေတြကြယ္ေပ်ာက္သြားခဲ့ရၿပီးေသြးမ်က္ရည္တို႔ေၾကာင့္မ်က္လုံးပင္မဖြင့္နိုင္ၾကေတာ့ေပ ။ စနစ္တက်ခင္းက်င္းထားတဲ့စစ္တန္းဟာဖရိုဖရဲျဖစ္ကာကမၻာေတြပ်က္သြားခဲ့ၾကတယ္ ။ ေမာင္ေမာင္းဟာလူသိန္းခ်ီကိုမိုက္႐ူးရဲဆန္စြာ အျမင္အာ႐ုံကြယ္ေစခဲ့ၿပီ ။ သို႔ေသာ္ျငားလည္း စိုးရိမ္ေသာကမရွိလာဘဲထိုေယာက်ာ္းရဲ႕ မ်က္ဝန္းေတြအတြက္ေလ်ာ္ေၾကးအျဖစ္သတ္မွတ္ကာေပ်ာ္ျမဴးေနခဲ့တယ္ ။ သူၿပဳံးေနပုံေလးက နတ္ဆိုးေလးတစ္ေကာင္လိုပဲ ။ စစ္ျမင္းေတြၾကားသူေျပးလႊားၿပီးအခ်ိန္အေတာ္ၾကာေအာင္ ရန္သူတပ္ကိုစေနာက္ေနခဲ့တယ္ ။
အရိုးအသားေတြအက္ကြဲၿပီးျပာမႈန္ျဖစ္ကုန္တဲ့ျမင္းေတြေၾကာင့္မ်က္ကန္းျဖစ္ေနရတဲ့ မ်က္ကန္းတစ္သိုက္က အခ်င္းခ်င္းတိုးက်ိတ္နင္းမိၿပီး
ဒါဏ္ရာအျပည့္နဲ႕ေျခာက္ျခားကုန္ၾကတယ္ ။ ေမာင္ေမာင္းအားလုံးကိုသတ္ပစ္ခ်င္ေပမဲ့
ေသကုန္ရင္ ဘဝအကူးအျခားမွာ
ထိုစစ္သည္ဝိဥာဥ္ေတြက ေမာင္ေမာင္းကိုတိုင္ၾကားနိုင္လိမ့္မယ္ ။ ခ်ိတ္စည္းကိုေဖ်ာက္ဖ်က္ၿပီး လူသားေတြကိုအႏၱရာယ္ေပးမိတဲ့အတြက္ ေမာင္ေမာင္းအျပစ္ဒါဏ္ခံရမွာကိုေရွာင္လႊဲလို႔မရပါဘူး ။ ေမာင္ေမာင္းဒါကိုေၾကာက္လန့္မေနေပမဲ့အခုေတာ့မျဖစ္ေသးဘူး ။ သူ ထိုေယာက်ာ္းအနားမွာအေဖာ္ျပဳၿပီး ေနခ်င္ေသးတယ္ ။ ဒါ့ေၾကာင့္လူမေသေစဖို႔သူဂ႐ုစိုက္ပါတယ္ ။
