●●●●●●●●●●●●●
Yüreğim param parçaydı . Yakmışlardı üzerine küllerimi üfleyip her bir yana dağıtmışlardı ,kanatlarımı benden koparıp özgür olmama engel olmuşlardı .
Bende kuşlar gibi uçabilseydim gitseydim hemde çok uzaklara bu erkek egemeliğinin baş döndürdüğü yerden kurtulup gitmek isterdim ama o da tozlu hayalerimde kalmıştı.
Beni 17 yaşımdayken öldürmüş kefensiz gömüşlerdi , beni 17 yaşımdayken neffesiz bitirip hayallerimi almışlardı .
Ben 17 yaşındaydım daha ne yapmıştım ki bu kadar şey başıma gelmişti .
Ben pâyiz Kamen üç ay önce sevdiğim adam Botan ölmüştü o zaman demiştimki hayatım bitti çıkışım yok ben Botansızlığa mahkûmum demiştim ama ...
Dün gelmişti kara haber dün babam tarafından gelmişti acımın haberi
Yaşadığım ve insanlığın yüz karası olan bu şehrin en güçlü ve büyük aşiretlerinden biri olan Êzmân Eroğlu beni kuma alıyordu .
Oysaki ben 11 yaşındayken bu adamın düğününde arkadaşlarımla oynamıştım .
Babama söylemiştim dedim... dedim istemiyorum aldığım tek yanıt iyi bir dayak ve kötü küfürler olmuştu .
Ben bu kaderi istememiştim ben daha çocuktum ki benim de hayallerim vardı ama artık yoklar .
Ben ev kadını değil hâlâ okulla giden bir öğrenci olmak istiyorum.
Benden yaşça büyük birine kuma gitmek istemiyorum ben metres olmak istemiyorum ben evli bir adam ve karısının hayatını bozmak istemiyorum benim yanacağım kadar onlarda yanacaklardı ...
Ben 17 yaşında yarın küçükken düğününde kovalamaca oynadığım adama kuma giden kanatları koparılmış kızım .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
kuma yarası
General Fiction17 . 17 yaşındaydı umutları elinden alınırken 17 yaşındaydı hayalleri çalındığında . 17 yaşındaydı hayatı bitiğinde . 17 yaşındaydı kuma olduğunda. 17 yaşındaydı anne olduğunda. 17 yaşındaydı can verdiğinde . Pâyiz Kamen . Êzmân Eroğlu Ha...
