Koca yatakta tavana bakarken camdan içeri giren sokak lambasının ışığına minettardım, sinir bozucu bir ses çıkartıyor olmasaydı odada ölüm sessizliği olurdu. Aklıma böyle bir şey gelmemişti ama Levent abiden bu beklenirdi. Kapısına kadar gelmiş olsam bile, üstüme atlamamıştı. Az erkek dayanabilirdi böyle bir durumda, sevdiğinizin gecenin bir yarısı kapınıza gelip uyumayı teklif etmesi güzel bir hayaldi bazılarımız için.
" Levent abi. "
" Efendim? "
" Soğuk değil mi oralar? "
" Yok, değil. "
" Peki. "
Kendimi ırz düşmanı gibi görmeye başlamama ramak kalmıştı. Bana kendi kıyafetlerinden versin diye üstüme su dökmüştüm. Midem guruldayınca yatak odası yerine mutfağa gitmiştik, uykulu haliyle bana makarna yapmıştı. Öyle normal sohbet etmiştik ki bir an durumu unutacaktım. Ona lokantada bizi beklediklerini söylemiştim. Gelir mi diye sormamıştım çünkü gelmesine galiba hazır değildim. Oraya dönmek istemiyordu bedenim, ayaklarım geri geri gidecekti. iç çekip yatağın köşesine kaydım. Levent abi gözlerini kapamış, kollarını başının altında koymuştu.
" Şey, Levent abi. Uyudun mu ya? "
" Uyumaya çalışıyorum Kerem. "
" Ha.. iyi geceler o zaman. "
" Sanada. "
Yastığa geri dönüp yattım, yatak çok güzel kokuyordu. Levent abi temizliği severdi. Ondan kaptığım bir kaç numarayı evde yapınca Annem bana bol harçlık vermişti. Gözlerimi kapatıp kendi bedenimi hayal ettim, yani. Boyuma göre normaldim. Tipimde kötü değildi. Levent abinin bana aşık olmasına rağmen elini sürmemesi garipti. Neyime aşık olmuştu acaba?
Ağlamama mı?
Neydi o şeyler.. Sadist?
Öyle bir şey miydi acaba Levent abi?
