Aslı'nın attığı komik olmayan kedi videosuna kahkaha emojisini gönderip WhatsApptan çıktım. Babamı bir kez daha ararken kapıyı aralayıp Annemi kontrol ettim, uyuyordu. Tekrar boşa düşünce telefonu kapatıp evden çıktım, saat erkendi. Önce bizim ev sahibine gittim, sırasıyla Abdullah amcaya, Haydar amcaya, Atilla amcaya.. Meydandaki herkese selam verip bugünün planını anlattım. Son durağım onun evi olmuştu.
Zile basıp beklemeye başladım. Bugün pikniğe gidecektik, neden mi?
Çünkü ben öyle istiyorum.
Elbette bir başıma Levent abi ve Ali'yle gidemem, bende tüm mahalleye gideceğim. Havalar bozulmadan önce son bir mangal için amcaları ikna etmek kolay olmuştu, çoluk çocuk ve hanımlar zaten oraya bayılıyordu eminim gelmeyi istemeyen kimse olmayacaktır yine. Kapı açıldığında sabahlığıyla ve dağınık topuzuyla bile güzel görünen Aysel'e gülümsedim.
" Piknik var bugün, sizinkilere söylersin kusura bakma onları uyandırmaya kıyamadım. Annen hasta olmuş dün gece, geçmiş olsun. "
Olurdu elbette!
Gül gibi baktığı kızı evlenmeden hamile kalmıştı, her zaman övündükleri terbiye ve ahlak kuralları hiçe sayılmış ve herkesinde haberi olmuştu. Aysel'in gülen yüzü solarken başıyla onayladı beni.
" Sanada günaydın Kerem, iyiyim sağol sen nasılsın? "
Sayende boktan halliceyim Aysel.
Gülüşümü büyütüp biraz eğildim, elimi kendini hafif hafif belli etmeye başlayan karnına götürüp okşadığımda gülümsemesi yerine geldi. Eminim çok güzel bir anne olacaktı, mahallenin çocuklarıyla cok güzel ilgileniyordu.
" iyi diyelim iyi olalım, küçük hanım nasıllar? "
Geçen gün arabada yaptığımız sohbete vurgu yaparken kıkırdaması doldu kulağıma. Doğrulduğumda arkasında duran Ali'yi fark ettim. Erkek çocuk istiyordu, umarım kızı olurdu.
" Bugün pek bir sakin uyandık ama belli olmaz, kızımda babasına çekmiş durup durup çoşuyor birden. "
