Zawgyi
ဧည့္ခန္းထဲမွာထိုင္ေနတဲ့လူေတြထဲမွာလဝန္းငယ္
ကလြဲၿပီးက်န္တဲ့သူေတြအားလုံးစကားေျပာေန
ၾကေလသည္၊ေမေမနဲ႔ဧည့္သည္ဦးေလးႀကီးက
ရင္းႏွီးၾကတယ္ထင္သည္၊စကားကိုေရပက္မဝင္
ေအာင္ေျပာေနတာပင္၊ထိုဦးေလးႀကီးကိုငယ္
မသိစရာေတာ့အေၾကာင္းမ႐ွိပါ၊မႏၲေလးရဲ႕
နာမည္ႀကီးဒိတ္ဒိတ္ႀကဲ'ၾကည္သာစံအိမ္'ရဲ႕
သခင္ႀကီးပဲေလ၊ယခုဘာကိစၥနဲ႔အိမ္ကိုေရာက္ေန
လည္းမသိေပမဲ့ေမေမကေခၚထားတာေၾကာင့္
စိတ္ကိုေလွ်ာ့ကာထိုင္ေနလိုက္သည္၊မ်က္ဝန္းညိဳ
တို႔ရဲ႕ပိုင္႐ွင္'ေႏြလဝန္းငယ္'ကစိတ္မ႐ွည္တက္
တာကိုသိေနတဲ့Mommyကေတာ့အသာေလး
လွမ္းကာသတိေပးေလသည္၊ထို႔ေနာက္ေမေမ
ကငယ့္ဘက္ကိုလွည့္ၿပီး
"သမီး..ဒီဦးေလးကေမေမ့ရဲ႕မိတ္ေဆြေလ..
ၾကည္သာစံအိမ္ကသားအငယ္ေပါ့..အခုေတာ့
ဦးေလးႀကီးဦးၾကည္သာဆုံးပါးသြားေတာ့
'ၾကည္သာစံအိမ္'ရဲ႕သခင္ႀကီးျဖစ္ေနၿပီေလ
ႏႈတ္ဆက္လိုက္အုံးသမီး"
"မဂၤလာပါဦးေလး"
ၾကည္သာစံအိမ္ရဲ႕သခင္ႀကီးမကလို႔ဘာပဲျဖစ္
ျဖစ္လဝန္းငယ္နဲ႔မသက္ဆိုင္တာမို႔သခင္ႀကီးလို႔
ေတာ့မႏႈတ္ဆက္ခ်င္ေပ၊ဘာပဲေျပာေျပာသူ႕ရဲ႕
စံအိမ္မွာဘယ္လိုပဲေနခဲ့ပါေစ..ယခုဟာငယ္တို႔
အိမ္မွာမို႔မေလးမစားလုပ္တာမဟုတ္ေပမဲ့
ဦးေလးလို႔သာေခၚခ်င္မိသည္။
"ဦးၾကည္သာမိုးျမင့္တဲ့သမီး..မွတ္ထားေနာ္"
"ဟုတ္ေမေမ"
ဆည္းဆာသမီးျဖစ္သူကိုၾကည့္ၿပီးအနည္းငယ္
ျပဳံးျပလိုက္ကာအလိုက္သင့္စကားေျပာဖို႔
မ်က္ႏွာရိပ္မ်က္ႏွာကဲျပလိုက္သည္၊စံအိမ္ကေန
ဆည္းဆာတို႔အိမ္အထိလာထဲကသာမန္ကိစၥ
မဟုတ္ဘူးဆိုတာသတိထားမိပါသည္၊
"ငယ့္နာမည္ေႏြလဝန္းငယ္ပါဦးေလး..ဘာကိစၥ
နဲ႔ေရာက္လာသလဲမသိေပမဲ့..ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း
ေျပာလို႔ရပါတယ္"
"ေအးပါကြယ္..ဦးေလးလာရင္းကိစၥကေတာ့
ဦးေလးမွာအကိုတစ္ေယာက္႐ွိပါတယ္..ဟူး
သူ႕နာမည္ကၾကည္သာထူးျမင့္တဲ့"
"ငယ္သိပါတယ္ဦးေလး..ၾကည္သာစံအိမ္ရဲ႕
သခင္ေလးႏွစ္ေယာက္ကိုၾကားခဲ့ဖူးပါတယ္
လိုရင္းကိုသာဆက္ေျပာပါ႐ွင့္"
YOU ARE READING
ရွာကပဒိုင်းသီးလေးများ
Romanceစာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်။ အပြင်လောကနဲ့လုံးဝမသက်ဆိုင်ပါ။ ကြည်သာလရိပ်+နွေလဝန်းငယ် . .
