Zawgyi
တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ဧည့္ခန္းထဲမွာအသက္႐ွဴသံ
ခပ္ျပင္းျပင္းကသာအုပ္စိုးေနပါသည္၊ငယ္လည္း
ေဘးမွာသာထိုင္ေနရပါသည္၊မိသားစုၾကားထဲက
ကိစၥမို႔ေနရာတကာဝင္ပါလို႔မရေပ၊ၿပီးေတာ့အခု
ကိစၥကလည္းခြင့္လႊတ္ႏိုင္စရာအေၾကာင္းမွမ႐ွိပဲ၊
ေနယံလည္းေဘးမွာအသာရပ္ၿပီးၾကည့္ေနလိုက္
သည္၊အခုမွမ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ထိုင္ေနတဲ့
ေကာင္ေလးကိုလည္းမသနားခ်င္ပါ၊စတာေနာက္
တာလည္းအလြန္အကြၽံျဖစ္သြားရင္မေကာင္းေပ၊
အတြင္းခံမွန္းသိရဲ႕သားနဲ႔အစ္မျဖစ္သူကိုစလိုက္
တာကပထမျပစ္မႈ၊ေနာက္တစ္ခုကထိုညစ္ပတ္
သြားတဲ့အတြင္းခံကိုျပန္မေလွ်ာ္ပဲေလွ်ာ္ၿပီးသား
အဝတ္တန္းမွာသြားထားတာကဒုတိယျပစ္မႈေပ၊
သူေဌးေလွ်ာ္ၿပီးသားထင္ၿပီးဝတ္လိုက္ရာကေန
ယားယံတာေတြျဖစ္လာခဲ့တာမလား၊
"ဒီတစ္ခါေတာ့မင္းတို႔ကိုဦးေလးတစ္ကယ္
စိတ္ပ်က္မိတယ္!"
ဦးမိုးျမင့္တစ္ကယ္ေဒါသထြက္ပါသည္၊ဒီကေလး
ေတြဟာဘယ္ေလာက္ဆိုးဝါးပါသနည္း၊လေရာင္
နဲ႔ပိုင္ေဇကလည္းအစ္မျဖစ္သူကိုေယာက်္ားေလး
အတြင္းခံမွန္းသိရက္နဲ႔စလိုက္သည္၊တစ္ကယ္
လက္ေျမႇာက္တယ္၊မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ထိုင္ေန
တဲ့လေရာင္နဲ႔ပိုင္ေဇကိုၾကည့္ၿပီးသက္ျပင္းသဲ့သဲ့
ထပ္ခ်မိျပန္သည္၊
"မင္းတို႔အျပစ္မင္းတို႔သိတယ္မလား"
"ဟုတ္ကဲ့"
"ေနယံ..သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုေခၚၿပီးအေနာက္
ဘက္မွာဒူးေထာက္ခိုင္းထား၃နာရီမျပည့္မခ်င္း"
"ဟုတ္ကဲ့သူေဌး"
🍁🍁🍁
ဒီေန႔စေနေန႔မို႔ကတိေပးထားတဲ့အတိုင္းကေလး
ေတြနဲ႔အျပင္ထြက္မလို႔လာေခၚတာပင္၊ျပသနာ
ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ငယ္ခဏေစာင့္ေနခဲ့တာ၊
လေရာင္နဲ႔ပိုင္ေဇအျပစ္ေပးခံေနရတာဆိုေတာ့
လိုက္ျဖစ္မွာမဟုတ္ေတာ့ေပ၊႐ႊန္းလဲ့နဲ႔ပယင္းကိုပဲ
လိုက္ပို႔ေပးရေတာ့မည္၊ကေလးႏွစ္ေယာက္ကို
ေသခ်ာျပင္ဆင္ေပးၿပီးသပ္သပ္ရပ္ရပ္ျဖစ္သြား
မွအခန္းျပင္ကိုထြက္လာေတာ့အခန္းေ႐ွ႕မွာ
ၾကည္သာလရိပ္ကရပ္ေနေလသည္၊
YOU ARE READING
ရွာကပဒိုင်းသီးလေးများ
Romanceစာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်။ အပြင်လောကနဲ့လုံးဝမသက်ဆိုင်ပါ။ ကြည်သာလရိပ်+နွေလဝန်းငယ် . .
