UZAKLARDAN YAKINLARA

25. Bölüm: Kaos

İyiii geceleeerrr uzun zaman sonra biz geldik amaaa misss gibi kaoslu bol olaylı ofofof neyse uzatmiyim okuyun basjwkshwm

Bölüm Şarkısı: Sufle-Teoman Nasıl Güzel

Kan revan içinde bir barda oturmuş
Eski aşk cinayetlerinden sağ kurtulmuş
Yanımda kal dedim gece bizi sever
Kamaştı gözlerin nasıl güzel
Mmm, nasıl güzel

                             ******

Barlas bir şeyler yapmayı teklif etse de hala odada Emir şokunu atlatmaya çalışıyorduk. Burak'ta gitmişti, biraz küs gibi ayrılmıştık. Demir aramızın düzeleceğini söylese de çok fena boka batmıştık.

"Offf! Kös kös oturmayın amk! En güzeli olur işte." Umay'a anlamaz gözlerle baktım.

"Güzel mi olacak?" İlknur konuşurken sakinliğimi korudum.

"Evet, gelsin işte. Ne güzel içeri tıktırırım onu!" Umay'ın cidden bazen böyle olaylardan zevk aldığını düşünüyordum.

"Doğru lan, cidden takmayalım artık." Ekin'in yatıştırıcı sesiyle ortam sessizleşmişti.

                                  ******

Kızlar odalarına gidince Ekin'e hava alacağımı söyleyip kendimi dışarı attım. Barlas tam odasına girecekken ona seslendim.

"Barlas!" Bana dönerken onun yanına varmıştım.

"Nereye çıkıyorsun?"

"Otelin yürüyüş yolu varmış, bakayım dedim." Hafif gülümsedim.

"Tamam dikkat et kendine, bir şey olursa direkt Efe'yi ara ben dayak yiyemem valla!" Dediklerine gülerken aklıma gelenlerle konuşmaya başladım.

"Bu arada sana söyleyeceklerim var ama işin bokunu çıkartma, tamam mı?"

"Obaa ciddileştin bi anda söyle hemen."

"Umay sanırım bizim çok yakın olmamızı kıskandı, ona aramızda hiç bir şey olmadığını söyledim." Barlas'ın sırıtan yüzü bi anda değişmişti.

"Söyle ona kendisini fazla kaptırmasın. Umay'la benden olmaz!" Yüksek çıkan sesiyle bir adım geriye gittim, o anda yere bir şeyin düşmesi sesi geldi. Arkamı döndüğümde Umay'ın telefonunu düşürmüş olduğunu gördüm. Barlas'la aynı anda yutkunduk. Umay hızla telefonunu alıp dibimize girdi.

"Asıl sen kendini fazla kaptırma, merak etme hemen sana eriyip bitecek, her istediğinde altına alacağın basit kız değilim!" Fısıldadadıklarıyla tüylerim diken diken oldu.

"Sana gelecek olursam, en ufak bir olayı büyüt herkese yay tamam mı? Aynen böyle devam!'

Umay koşarak giderken Barlas'ta onun peşine takıldı. Koridorda öylece kala kalırken Umay'ın sesi yankılandı.

"Siktir git!"

Ne kadar süre geçtiğini bilmezken Aras'ın odasından Efe çıktı. Beni görünce kaşları çatıldı.

"Neden bekliyorsun burada?" İçimden hiç konuşmak gelmiyordu. Kelimeler bir anlam ifade etmiyordu şuan benim için. Konuşmasamda bir sorunum olduğunu anlamış olacak ki gelip bana sarılmıştı. Kulağıma eğilip konuşmasıyla hüzünle gülümsedim.

"Bir şeyler olmuş gibi... Canını sıkma, herkes zor zamanlardan geçer ve bu sırada çevremizdekilere istemesekte zarar verebiliriz. Kasıtlı olarak Umay'ın seni üzmeye çalışacağını düşünmüyorum."

"Hey dur sen nereden biliyorsun Umay olayını?"

"Kuşlar söyledi."

"Barlas seni başıma dikti değil mi? Sende beni yargılayacaksın..."