UZAKLARDAN YAKINLARA

33. Bölüm: Küllerinden Doğmak

Evet evet evett bu kız geldiii
Cok tatlis bi bölüm yazdım size ben yaaa

Ajwmdwjs neyse bölüme ucuuunn

Finale doğru giderken tadını cikarjn şu bölümlerin bee

Oy verinnlerin anlinin catini opcem<333

                               *****

Bölüm Şarkısı; Berkay Altunyay Olmazlara İnat

Olmazlara inat elimi tut
Bak bize zaman ilaç
Dünü unutup da bir oluruz yarına
Ya bu yalana kim inanacak

                                 ******

~ 2 Hafta Sonra~ HELİN'DEN

Efe'yle beraber ortalığı ayağa kaldıralı 2 hafta olmuştu. Bu süre zarfında aslında her şey beklediğimizden daha kolay ve daha hızlı geçti. Alina o gece Efe'ye her şeyi itiraf etmişti. Ki bunun mesaj olması dava da daha çok işimize yaramıştı. Alina para cezasıyla yırtmış sonra da babası tarafından yurt dışına gönderilmişti. Selin Teyzeler olayı öğrenince yüzüne bile bakmamışlardı haklı olarak. Alina'da ümidi kesip gitmişti. Açıkçası gitmesi en çok benim içimi rahatlatmıştı.

Emir'se hakim kararıyla sinir ve ruh hastalıkları hastanesine gönderilmişti ve büyük ihtimalle ömrü boyunca çıkamayacaktı. Normalde olsa belki acırdım ama yaptıkları yüzünden gram üzülmüyordum ona.

Bu anlattıklarım tabiki bu kadar kolay olmadı. Umay davanın her anını takip etmişti. Boşanma avukatı olsada hukuksal açıdan olaylarda bize çok yardımcı olmuştu, tanıdıklar sayesinde davanın sonuçlanması da çok kısa sürmüştü. Alina'dan aldığımız tazminat sayesinde restoranın yaptırımına başlamıştık. Yanan kısımların çoğu onarılmıştı, onarılan yerlerin iç tasarımına da biz el atıyorduk.

Fırçayı duvarın boyadığım kısmından çekip boya kutusuna göz attım. Aras ve Ekin yeni boya kutularını almaya gitmişlerdi. İşte gitmişlerdi ama gidiş o gidiş. İlknur Eray'ı bir şeyler için yönlendiriyordu. Eray bıkkınca bir nefes verip başını kaldırdığında bakışlarımla karşılaşmıştı. Gözlerimle bitmiş boya kutusunu işaret ettiğimde muzipçe gülümsedi. Konuşmasamda ne anlatmak istediğimi anlamış ve mutfak tarafındaki çıkış kapısına gitmek için yavaşca harekete geçmişti.

İlknur onun gittiğini fark etmemiş hala bir şeyler hesaplıyordu. Burak ve Efe yere çökmüş ve tam anlamasamda ortak olma olayı hakkında konuşuyorlardı. Efe'nin ellerindeki siyah boyaya bakıp gülümsedim. Restoranın iç kısmındaki küçük bar ve kasa bölümünün duvarlarını siyaha boyamaya başlamıştık. Üzerine de sarı ve beyaz renkle yıldızlar çizecektik fikir benden çıkmıştı ama sanırım en çok Efe'nin hoşuna gitmişti.

"Allah'ım 2.likte olan best kankalarım beni birbirleriyle aldatıyor!" Eray'ın bağırarak geri içeri gelmesiyle sırıttım.

"Ulan insan gelirken ses falan çıkartır! Ajan mısın oğlum." Dedi Aras. İşi yarıda kesildiği için sinirlenmiş olmalıydı.

"Mutfakta yemek yenir siz gidip birbirinizi yiyorsunuz ayıp yani ben hiç öyle şeyler yapıyor muyum. Ayrıca o nasıl öpüşmektir, mutfak yangında yanmadı ama sizin yüzünüzden ateş alacak!" Eray yavşak tavrıyla konuşurken Aras ve Ekin'de nihayet boya kutularıyla gelebilmişlerdi. Ekin umursamazca boya kutularını bırakıp yere çöktü.

Ay insan utanır biraz kız, sen ne yere bakan yürek yakansın akwkdhwlw

"Kıskanma lan. Tiremisu yemeyi özledin herhalde." Aras'ın imâlı bakışları İlknur ve Eray arasında gelip giderken Burak sanki o anı hatırlamış gibi öksürük krizine girdi. Ben kahkaha atınca Eray'da konu sanki hiç onu ilgilendirmiyormuş gibi gülmeye başladı.