Strangers To Soulmates

Deel 24

POV Emma,

Het was al weer een paar weken later. Emily had nog steeds niet tegen me gepraat. Ze had een stap terug gedaan van de bankzitters. Je zag duidelijk dat ze dat niet wouw maar ze had niet veel keus. Want Koen die had het aangeboden.

"Goeiemorgen.". Hoorde ik iemand zeggen. Ik draaide me om. "Morgen.". Zei ik tegen Arthur die daar stond. "Wat ben jij nou zo vroeg aan het doen.". Zei hij half gapend. "Ik ga met de jongens een week weg in Nederland voor opnames.". Hij zuchte en ik lachte. "Gemenerik.". Zei hij. Ik lachte nog harder. Arthur vertrok en ik ging weer veder met me koffer. Okay heb ik alles? Ik zag in me hoofd even te controleren of ik alles had. Tot ik een appje kreeg op me telefoon.

Robbie⚽️: Zijn jullie er allemaal klaar voor!
Koen🦊: Klaar!!
Milo👩‍🦲: Zeker weten!
Raoul🧔‍♂️: Let's go!!
Robbie⚽️: Mat?
Milo👩‍🦲: Die licht zowiezo nog te pitten.
Koen🦊: Nee hij is douchen ik hoor de douch.
Raoul🧔‍♂️: Nee hoor dat ben ik.
Robbie⚽️: App jij onder het douchen?
Milo👩‍🦲: Dat is gevaarlijk hoor Meneer de Graaf.
Koen🦊: Maar waar is Mat dan?
Raoul🧔‍♂️: Ja geen idee.
Riley🌻: Matthy lag net toch nog in zijn bed?
Robbie⚽️: Ja dat dacht ik ook.
Louisa🐶: Goed bezig jongens jullie zijn je beste vriend kwijt geraakt!
Koen🦊: Niet waar hij moet hier vast ergens zijn.
Riley🌻: Succes met zoeken!
Milo👩‍🦲: Dankjewel dat gaan we zeker doen!!!

Ik zat te lachen om de appjes die ik een voor een binnen kreeg. Hoe kunnen ze matthy nou kwijt zijn. Ik schudde me hoofd en liep naar beneden met me koffer. "Maak niet zo veel lawaai joh.". Zei Arthur die moe op de bank zat. "Stel je niet zo aan zo hard was dat niet.". Ik grinnikte naar hem en zette mijn koffer neer. Ik zette de waterkoker aan en pakte me telefoon weer.

Raoul🧔‍♂️: Hey guys! Zijn auto is ook weg.
Milo👩‍🦲: Wat? Is hij al weg gegaan?
Riley🌻: Waarom zou hij zomaar weg gaan?
Koen🦊: Hey @Emma is Matthy niet bij jou?

Ik: Goeiemorgen jongens en meisjes, nee ik heb Matthy hier niet gezien.

Louisa🐶: Goeiemorgen!
Robbie⚽️: Wat? Ik snap er geen fuck meer van.
Milo👩‍🦲: We zijn onze beste vriend kwijt!
Raoul🧔‍♂️: We moeten een begrafenis voor hem houden.
Milo👩‍🦲: Ja dat moeten we doen.
Koen🦊: Jongens doe normaal.
Riley🌻: Ik help wel.
Robbie⚽️: Riley!!
Riley🌻: Wat is een leuk ideee.
Louisa🐶: Maar heeft een van jullie al hem geprobeerd te bellen?
Koen🦊: Tuurlijk hebben we dat geprobeerd!
Milo👩‍🦲: Oh ja?
Koen🦊: Milo! Hou nou eens je waffel je blowt me hele koffer.
Milo👩‍🦲: Oh sorry. Ja Louisa we hebben hem geprobeerd te bellen.
Riley🌻: Goeie save Milo.
Milo👩‍🦲: Dankjewel😊

Ik zat te lachen toen mijn water eindelijk heet was. Ik goot het water in een thee beker en deed een thee zakje er in. Ik liep daarna met me kopje thee richting de bank. "Wat zit je te lachen.". Vroeg Arthur die nog steeds op de bank zat. "De jongens zijn matthy kwijt.". Hij keek me raar aan. "Kwijt? Hoe kan je iemand nou kwijt zijn?". Ik haalde me schouders op. "Ja dat weet ik ook niet.".  Hij zuchte en haalde zijn schouders op. Ik zei er maar niks van en keek mee met Arthur naar het nieuws. Maar het duurde niet lang voordat er geklopt werd aan de deur. "Wie is dat op deze vroege uur.". Ik haalde me schouders op naar Arthur en stond op. Ik opende de deur en zag daar Matthy staan. "Matthy?". Vroeg ik verbaasd. "Ben je er klaar voor?". Vroeg hij vrolijk. "Wat doe je hier?".

"Mag ik je niet komen ophalen en helpen met je spullen.". Zei hij. Ik gaf hem een glimlach en opende de deur voor hem meer. "De jongens waren je kwijt he!". Zei ik tegen hem toen ik de voordeur dicht gooide. "Ja ik zag de appjes. Terwijl ik Robbie gewoon geappt had.". Ik keek hem aan met een vragend blik. "Oh ja?". Matthy knikte. Hmmm vreemd. "Nou waar zijn je spullen dan kunnen we gelijk gaan.". Ik wees naar me koffer dat in de gang stond. Ik pakte me schoenen en trok ze aan. "Ga je nu al.". Hoorde ik Arthur roepen. "Ja het is een lange rit naar het vakantie huisje.". Antwoorde ik. "Ik ben er niet mee eens.". Zei Arthur. "Awh.". Ik liep naar hem toe met armen wijd. "Ik ga je ook missen hoor.". "Nee nee dit wil ik niet.". Ik gaf hem een knuffel terwijl Arthur me weg probeerde te duwen. "Laat me los.". Ik gaf hem een kus op de wang en liet hem los. "Ik ga je ook missen Arthur.". Zei ik nog. Arthur veegde de kus van zijn wang. "Tot over 2 weken.". Ik draaide me om naar Matthy met een grote glimlach. Hij lachte van mijn blije hoofd.

"Kom op we gaan.". Ik knikte. "Doei Arthur!". Ik zwaaide naar hem en ik liep daarna gelijk achter Matthy aan. "Ready?". Ik knikte vrolijk. De weg naar de bankzitters was rustig. Matthy zei niet veel en als we praten dan ging het over de vakantie zelf.

Matthy pakeerde de auto voor het huis. Gelijk zagen we mensen naar buiten komen rennen. Dat waren de bankzitters natuurlijk. Matthy stapte als eerst uit en daarna ik. "Waar was je!". "Ja we waren je kwijt.". "Je mag wel even zeggen waar je naar toe gaat!". Matthy zuchte en keek me hulpeloos aan. "Ik heb je gewoon geappt hoor Rob.". Iedereen keek gelijk naar Robbie die verbaasd zat te kijken. "Wacht ik ga checken.".  Hij pakte zijn telefoon en het was even stil. Na een paar seconden zag je de ogen van Robbie groter worden. "Hij heeft het gezien.". Fluisterde ik zachtjes naar Matthy. Matthy knikte vrolijk. "Jij domme vette koe!". Milo gaf hem een klap op de kop. Ik lachte hem uit.

Gelijk kwamen er nog 2 auto's het oprit op gereden. Ik draaide me om en zag Louisa en Riley zitten. En in de ander Kevin en Tim. "He he daar zijn de andere van de roedel.". "Roedel?". Riep Riley gelijk vragend. "Ja jullie horen bij onze roedel.". Zei Raoul lachend. Ik keek de meiden aan die me raar terug keken. "Waar hebben we ons in beland.". Vroeg Louisa. "In een nachtmerrie.". Ze begonnen gelijk te lachen. "Kom zullen we maar beginnen met de video dan?". Vroeg Kevin toen hij er bij was komen staan. "Kevin wil graag door.". Grapte Louisa. "Ja natuurlijk.". De jongens gingen klaar staan en gaven elkaar een highfive.

"Okay in 3, 2, 1!!". En Kevin die wees naar de bankzitters. Koen begon te praten en hete iedereen welkom. Daarna ging Robbie veder met de uitleg wat we gingen doen. En als laatste maakte Raoul het af, omdat het natuurlijk zijn idee was. "Dus laten we rijden!!". Riep Milo en Kevin stopte de opname. "Nou dat ging nog aardig soepel guys.". Zei ik. "Ja meestal moeten we het 3 keer doen.". De jongens begonnen te discussiëren tegen ons en ik moest lachen. "Laten we nou maar gaan rijden want anders komt er niks van.". Zei Tim maar. Iedereen knikte en we stapte in de 2 auto's waar we in gingen. De bankzitters bij elkaar met een camera en de werknemers bij elkaar. Ik zat op de achterbank met Riley en Louisa. De jongens zaten voor in weer eens.

De rit duurde lang en was heel saai. Er werdt niet veel gepraat en vooral geslapen. Want het was nog 8 uur s'ochtends. Kevin die reed de 1e 2 uur en Tim daarna. We moesten namelijk nog dik 4 uur rijden voor de camping waar we logeerde.

Dat was deel 24
Sorry dat het zo lang duurde

Bye xxx