Strangers To Soulmates

Deel 31

Pov Emma,

We waren weer een paar dagen veder. Ik voelde me slap, vies en misselijk. Emily kwam om de dag kijken. Ze kwam niet naar binnen maar ik hoorde haar stem door de gangen heen gaan. Ik zat hier al een maand. Ik gaf al langzaam de hoop op. De hoop dat iemand me hier nog uit kwam redden. Ik zou hier dood gaan, vermoord worden en me broertjes en zusje zouden bloeden hier als ik weg was.

Ik lag op de grond met andere enkel banden om. Max en Pauline vonden dat ik te veel tegen werkte en hebben andere enkelbanden om gedaan. Deze waren met spijkers naar binnen geslagen. Er zaten meerdere spijkers in mijn enkels geslagen door de enkelband. Ik kon mijn enkels niet bewegen zonder een stroomstoot van pijn te krijgen. Ik had nog meer wondjes en sneden in mijn buik en benen.

"Emma?". Werdt er zachtjes gevraagd. Ik probeerde wat kracht te verzamelen om overeind te komen. Om mijn familie recht in de ogen aan te kijken. Maar ik kreeg het niet voor me kaar. Ik draaide me hoofd, en bleef op de grond liggen. "Hou alstjeblieft vol.". Het was Eliza die smeekte om vol te houden. Ik knikte en draaide me hoofd weer. Niet lang daarna hoorde ik een deur gaan. "Waar zitten ze?". Werdt er gevraagd. Een onbekende stem liep door de gang heen. Ik hoorde de verschillende deuren in de gang open en dicht gaan. "Wat is het hier klein.". Zei een andere stem. Er waren meerdere mensen. "Wie zijn dat?". Vroeg Elyas. "Hou je mond Elyas.". Sushde Eliza hem.

"Probeer deze deur hier zitten veel sloten op.". Ik hoorde gesleuteld aan de deur. Ik voelde me heel zachtjes weg zakken en de stemmen die ik hoorde werden minder. "Aan de kant ik trap hem in.". Ik hoorde toen een hele harde trap tegen de deur. Maar hij ging niet gelijk open. Nog een trap kwam tegen de deur. "Jeetje kom op man.". "Kom we doen het samen.". Ze begonnen te tellen en er kwam een harde trap dat de deur opensloeg. Ik draaide voorzichtig me hoofd naar de deur. Ik verwachte daar max te zien met de bewakers. Maar in tegenstelling zag ik politie agenten. Het waren er 3.

"Omigod.". Alle 3 de agenten gingen andere kanten op. Eentje ging ook naar mij toe. Hij keek me aan van top tot teen. Ik zag de schok in zijn ogen. "Emma Brown?". Vroeg hij. Ik knikte rustig. Ik zag dat hij me sneden en wondjes op mijn buik en borst zat te bekijken. Ik lag daar natuurlijk alleen met een bh en een broek. De agent keek naar me enkels en zag dat ze naar binnen geslagen waren. "Mmmax waar is.". "Rustig maar.". Sprak de agent. "Max en Pauline zijn aangehouden. Ook de mannen die de wacht hielden zijn aangehouden.". Ik zuchte in opluchting. En keek even naar Eliza en Elyas en Edward. Ze keken opgelucht en werden los gemaakt van de enkelbanden.

"Jacobs.". Zei de agent die bij me zat. De agent die bij Elizabeth zat keek op. "Ik heb hulp nodig.". De man knikte en maakte Eliza even snel los en liep naar mij toe. Toen Edward en Elyas ook los waren liep die agent ook naar mij toe. Ze keken alle twee geschrokken naar me. De andere agent wees naar me enkelbanden. "Okay ehm... we moeten de ambulance mensen er bij halen.". Zei eentje. De rest knikte en de 2 agenten liepen naar buiten. "Jullie kunnen beter ook mee gaan.". Zei de agent die bij me was gebleven. Maar ze weigerde. "Nee ik wil bij me zus blijven.". Zei Edward. "Ik ook, ik ook.". Zeiden Elyas en Eliza er achter aan. De agent zuchte. "Okay wil 1 van jullie dan achter haar gaan zitten. Dan kan ze een beetje omhoog zitten.". Edward liep naar me toe. Hij hielp me overeind en ging achter me zitten. Rustig kwam en ik op zijn borst terecht.

Ik had geen kracht meer om me zelf overeind te houden. Ook al wouw ik niet dat Edward of Elyas me hielp. Ik had geen keuz. Binnen enkele minuten kwamen de agenten binnen met 2 ambulancepersoneel. Ze liepen gelijk naar me toe. Het was een man en een vrouw. De man wouw me wonden aanraken maar ik werkte tegen. "Emma rustig.". Zei de ambulancepersoneel. Edward en Elyas probeerde ook mij rustig te krijgen. "Nee nee niet aanraken nee!!!!". Riep in in paniek. "Zal ik het proberen?". Vroeg de vrouw. Ik keek Elizabeth aan die naast me zat me hand vast te houden. Eliza knikte naar me. Zuchtend knikte ik.