Strangers To Soulmates

Deel 27

2 dagen later

Pov Emma,

We waren al een paar dagen op de camping. Elyas die was nog steeds niet gevonden door de politie. En het tweede huisje dat gereed had moeten zijn. Was nog steeds niet klaar. We sliepen nog steeds bij de bankzitters in het huisje. En ik vond het niet erg het was gezellig. Maar ik vond het alleen niks dat de werknemers zo vaag deden over het hutje voor ons. Ik heb de rest niet verteld over me familie. Ik kon het niet aan. Ik zei dat er problemen waren met Benjamin zijn ouders waardoor ik heel erg schrok. Ze geloofde het niet. Maar ze waren heel erg begripvol.

Ik zat op me eigen kamer op de vensterbank. Ik zat richting het hutje te kijken. Ze waren er wel al een keer naar binnen gegaan, maar niet lang. Ze gingen alleen naar binnen om de gordijnen dicht te doen die openstonden. Ik kreeg het gekke gevoel uit me buik nog steeds niet weg. Waarom doen alle medewerkers hier zo raar? Ik pakte me telefoon en zag gelijk een bericht binnen komen. Arthur? Ik opende het berichtje en begon telezen.

Arthur🤪: Hoe gaat het daar?

Wat raar dat hij opeens appt? Van Noah of Benjamin had ik het wel verwacht. Maar van hem echt totaal niet. Ik besloot maar gewoon te reageren.

Ik: Ja opzich wel goed.
Maar wat is er?

Arthur🤪: Dat is fijn.
Hoezo wat is er? Mag ik je niet gewoon appen?

Ik: Natuurlijk mag jij dat. Maar je doet het alleen nooit.

Arthur🤪: Nee dat klopt.

Ik:😂😂😂

Arthur🤪: Okay ik heb niet zo goed nieuws.

Ik: Okay? Vertel maar.

Arthur🤪: Je zusje was vandaag hier.

Ik: Elizabeth? Wat deed ze bij jullie.

Arthur🤪: Zoeken naar jou.

Ik: Wat moet ze nou met mij?

Arthur🤪: Ik weet het hele verhaal niet. Maar wat ik begrepen had is dat ehm... Edward is gisteren niet meer gevonden.

Ik: Is hij weg?

Arthur🤪: Ja ben bang van wel.
Ze zag er heel erg bang uit en wouw het heel graag je zelf vertellen. Maar omdat je er niet was heeft ze het tegen ons vertelt.

Ik: ...

Arthur🤪: Emma. Je bijde jongere broertjes zijn vermist!

Ik voelde de tranen weer over me wangen gaan toen ik dat te horen kreeg van Arthur. Wat is er aan de hand. Het voelde niet echt. Me jongere broertjes die ik had opgevoed zijn gewoon weg.

Arthur🤪: Politie is nu naar ze beide aan het zoeken. Emma!

Ik: Ja

Arthur🤪: Ik wil dat je het tegen de rest gaat vertellen. Hun kunnen je helpen veilig te zijn.

Ik: Dat kan je niet van me vragen Arthur.

Arthur🤪: Nou het is of dat. Of ik kom je ophalen en dan ben je veilig thuis.

Ik: Arthur ik kan het niet.