Strangers To Soulmates

Deel 40

POV Raoul,

Ik was weer eens als eerste beneden. Ik zag de hakken van Emma bij de voordeur staan maar de schoenen van Mat niet. Die zullen wel laat thuis zijn gekomen. Ik kwam de woonkamer in en pakte als eerst een bakje koffie. Toen ik daarna ging zitten op de bank hoorde ik een telefoon af gaan. Ik zag dat het de telefoon van Emma was die ze blijkbaar in haar tas heeft gelaten in de gang. Ik dacht er niet veel aan en zette de tv aan. De tijd die ging voorbij en de telefoon van Emma ging steeds maar weer. Toen hoorde ik voetstappen van de trap komen en zag ik dat het Milo was die met een heel slaperig gezicht beneden kwam. Ik lachte en Milo liep naar de koffie zet apparaat en pakte een bakje koffie.

Toen Milo ging zitten en de telefoon van Emma ging weer. Milo zuchte en mopperde wat en hij wouw weer op staan. "Laat hem nou liggen Milo het is niet jou'n telefoon.". Milo mopperde weer wat en pakte het tasje van Emma en pakte haar telefoon. Hij keek naar de telefoon en was stil. Hij was net telaat volgensmij van het opnemen. "Wie was het?". Vroeg ik aan Milo. Milo keek me verbaasd aan "10 gemiste oproepen van Elizabeth.". Ik keek hem verbaasd aan. "Wat?". Ik liep naar hem toe en pakte de telefoon af. Maar het stond er echt. 10 gemiste oproepen en nog een paar berichten. In alle berichten stond vooral dat Emma moest opnemen of terug bellen want het was nood. "Moeten we hun wakker maken?". Vroeg Milo vragend. Ik schudde me hoofd nee. Maar precies op dat moment belde Elizabeth weer.

"Als jij niet opneemt dan doe ik het.". Zei Milo. Ik zuchte en drukte op opnemen.

Elizabeth:                                        Ik:

"Dat duurde lang!! Heb je meerdere keren gebeld!!".

"Eliza ik ben  het Raoul Emma ligt nog te slapen.".

"Oh. Ja natuurlijk ligt ze nog te slapen. Slaapkop is het.".

"Hahahaha. Ja ze ligt bij Matthy dus die slapen waarschijnlijk door tot 1 uur s'middags.".

"Daar heb ik geen tijd voor.".
"Raoul wil jij haar even wakker maken? Dit kan namelijk echt niet wachten.".

"Uhm... Ja is goed.".

"Fijn dankjewel.".

Ik liep met Milo achter me aan naar boven toe. Ik keek milo aan die me ook twijfelend aan keek. We kwamen aan bij de deur van Matthy. Ik begon heel zachtjes te kloppen op de deur. We waren even stil. Wachtend op antwoord. Maar die kwam er niet dus ik klopte nog een keer, dit keer ietsjes harder. Maar kreeg nogsteeds geen antwoord terug. Ik keek Milo aan en die bracht zijn hand naar de deur klink. Hij opende de deur zachtjes en keek in de donkere kamer in. "Emma.". Fluisterde Milo zachtjes. Maar we kregen geen antwoord terug. We opende de deur veder. We zagen de licht van de gang naar Matthy zijn bed verschijnen. Er draaide gelijk iemand om. Matthy

"Wat doen jullie hier? Ga weg.". Zei hij slaperig. "We hebben Emma nodig.". Zei Milo. "Die krijg je pas als we wakker zijn. Ga weg.". Matthy draaide zich weer om. Milo keek me aan ennik zuchte. Ik zag dat Emma zich beweegt dus die was wel degelijk wakker. "Emma. Je zusje heb ik aan de telefoon. Ze zegt dat het nood is.". Ik zag iemand omdraaien. "Eliza?". Hoorde ik haar slaperige stem vragen. "Ja ik heb haar hier.". Ze stak onmiddellijk haar hand uit. Ik liep de kamer in en gaf de telefoon aan.

POV Emma,

Ik stak me hand uit, Raoul die kwam veder de kamer binnen gelopen. Terwijl Matthy de dekens goed om me heen trok zodat ik bedekt was. Ik kreeg me eigen telefoon in me hand. En legde hem tegen me oor aan. "Hallo?".