Strangers To Soulmates

Deel 43

Pov Emma,

Ik liep met Elyas voorop richting het restaurant. We waren al veel telaat dus het zou een wonder zijn als we toch naar binnen mochten. "Zullen we nog naar binnen mogen?". Vroeg Elyas. Ik haalde me schouders op. "Ik weet het niet.". We stapte de grote deuren in en werden gelijk begroet door een jongen. "Goeieavond hoe kan ik jullie helpen?". Vroeg de jongen lief. "Wij hadden gereserveerd om 17:30 maar we zijn wat later aangekomen door omstandigheden.". Zei ik met een glimlach. "Ik zal even met u mee kijken wat is de naam van u reservering,". "Eliza Brown.". De jongen begon wat te tikken en zat met zijn ogen de computer te controleren. "Ach ja ik zie het hier staan inderdaad.". Hij keek achterzich naar de tafels. Sommige waren bezet en Sommige waren leeg.

Hij keek weer naar de computer. Het was even stil, hij was heel druk bezig op de computer te kijken. "U heeft geluk er is een gezin van 8 uur niet komen opdagen. Dus u kunt nog hier blijven eten.". Ik zuchte opgelucht. "Dankuwel.". Hij glimlachde. "Hier ik wijs wel de weg naar u tafel.". We liepen achterhem aan. Elyas die tikte me aan, hij glimlachde. "Gelukkig.". Ik knikte en we kwamen aan bij onze tafel. Ik ging met Elyas, Edward aan 1 kant van de tafel zitten. Eliza en onze biologische ouders aan de andere kant. "Ik heb hier alvast de menu kaarten voor jullie.". Hij gaf iedereen een grote menu kaart met een glimlach. "Wat kan ik voor jullie inschenken voor drinken.". Ik keek Elyas en Edward aan. "Cola.". Zeiden ze bijde. "Doe mij maar een ice tea.". De man knikte. "Fanta". Sprak Eliza. "Doe mij maar een bier.". Zei de man. "Mij maar een wijntje.". Sprak de vrouw. Nou ik weet nu al waarom ze zo laat zijn. Dacht ik bij mezelf. De man knikte. "Ik ga het voor u inschenken en ben zo bij u terug voor het eten.". We knikte en hij liep weg. Ik werpte me blik op het menu. Het was een best groot menu met veel eten.

Ik las de menu door en zag gelijk lasagna staan. Ik hou van lasagna. "Em ze hebben lasagna.". Zei Elyas, ik lachte. "Had ik al gezien.". Edward lachte en ik glimlachde van hun gelach. "Is Lasagna je lievelings eten Emma?". Vroeg de vrouw. Ik keek ze een beetje geïrriteerd aan toen ze dat vroegen. Wat boeit hun dat nou. Het is niet alsof ik bij hun ga wonen. "Ja dat is het.". "Ja had haar vroeger moeten zien in het weeshuis. Elke keer wanneer we lasagna aten was ze de 1e aan de tafel.". Eliza, Edward en Elyas begonnen te lachen. Ik schaamde me een beetje, maar hij had wel gelijk.

"Je moeder kan geweldige lasagna maken. Misschien kan ze dat een keer maken voor je, je gaat het geweldig vinden.". Sprak de Man. Ik zuchte, "Ze is me moeder niet.". Zei ik gelijk. Het was even stil en de man en vrouw keken elkaar aan in schaamte. Binnen no-time kwam de jongenman weer terug met het drinken. "Hier is het drinken voor de heren.". Hij zette de Cola neer bij Edward en Elyas. "De Fanta voor de jongedame.". Hij zette de Fanta voor Eliza neer. "De Bier en het Wijntje voor mevrouw en meneer. En als laatste de Ice tea voor de andere jongendame.". Toen we alle drinken hadden begon hij gelijk te vragen wat we wouden eten.
Na de bestelling van ons eten ging hij weg om de bestelling geplaatst in de keuken.

Het was weer even stil maar het echtpaar verbrak al snel de stilte. "Vertel hoe gaat het nu met jullie? Wil graag meer over jullie weten.". Zei de vrouw. Ik rolde me ogen terwijl Eliza gelijk begon te praten. Ja joh nu wil je wel meer over ons weten. "Emma? Gaat het goed?". Vroeg Elyas. Ik knikte met een serieus gezicht. Elyas die trok zijn wenkbrauw op met een vraag gezicht. Ik knikte en legde mijn hand op die van hem. Zodat hij rustig kon doen. Hij knikte maar zag duidelijk dat hij er niet mee eens was. "En jij Emma?". Vroeg ze opeens. Ik keek naar haar. "Wat?". Zei ik bot. "Wil je wat over je zelf vertellen alstjeblieft?". Ik zuchte en mopperde een beetje.

"Wat wil je weten?". Vroeg ik. Ik wouw het niet. Ik wouw niet socialiseren met deze onbekende mensen. "Wat doe je? Waar werk je? Gewoon iets.". Zei de man. Ik zuchte weer en nam een slok van me Cola. "Ik woon in Utrecht bij me vriendje en zijn vrienden in een gezamenlijke huis. Ik werk niet heb geen baan op dit moment.". De echtpaar knikte. En de man sprak gelijk. "Hoelang heb je al met je vriendje??". "Is dat die gene bij het etentje toen we jullie zagen?". Vroeg de vrouw er achteraan. "Ja dat is hem. Ik heb denk ik iets minder dan een jaar met hem.". "Interessant.". Sprak de Man gelijk. Ik probeerde me heel erg in te houden. Gelukkig kwam Edward er tussen. "En jullie? Nu is het jullie beurt om wat te vertellen.". Ik glimlachde naar Edward die met een glimlach terug keek.