Strangers To Soulmates

Deel 36

POV Emma,

Ik zat weer in de rechtbank van Utrecht. "Goedemiddag dames en heren.". Zei de rechter toen hij binnen kwam. "Vandaag gaan we de zaak van Pauline Rozen tegen familie Brown bespreken.". Hij keek naar onze advocaat en knikte. "U mag beginnen.". "Dank u edelachtbare."  Zei de advocaat en hij ging staan en nam een paar stappen naar voren. "Zoals jullie allemaal weten hebben Max en Pauline Rozen de verschrikkelijke dingen gedaan aan de kinderen van Familie Brown. Graag wil ik Elizabeth Brown vragen om te gaan zitten.". Eliza stond op en ging zitten op het zelfde bankje.

Me ogen richten naar Pauline die in haar oranje pakje zat aan de andere kant van de rechtbank. Ze had kettingen aan haar enkels zitten en haar handen waren geboeid. Het deed me goed om tenzien dat ze vast zat. Plots keek ze mijn kant op. Haar bruine ogen keken me woedend aan, ze gaf me een hele gemene glimlach. Ik keek snel weer de anderenkant op en probeerde het enge onderbuik gevoel van me af te schudden. Voordat ik het wist liep onze advocaat van de rechtbank weg en ging naast me zitten. "Mevrouw Brown klopt het dat jij en mijn cliënt vaak samen alleen zijn geweest.". "Dat klopt.". "Klopt het ook dat mijn cliënt niks gevaarlijks tegen je gedaan heb.". "Nee dat klopt niet, pauline heeft meerdere keren me een klap gegeven. En pauline is de gene die me overmeesterd heeft waardoor ik in de kleder terecht kwam.".

"Maar heeft mijn cliënt je misbruikt.". "Nee.". "Zoals u ziet. Mijn cliënt heeft geen grote weldadige acties gevoerd naar Elizabeth Brown.". Ik keek verbaasd naar onze advocaat. "Dat kan hij toch niet doen.". Vroeg ik. "Hij probeert her verhaal te verdraaien daar is deze man gewoon heel goed in.". Ik knikte maar was er niet mee eens. Dit kan hij toch niet maken. Eliza kwam weer terug en keek heel teleurgesteld. Ik gaf haar een knuffel en greep haar hand stevig vast. "Edward en Elyas Brown, willen jullie samen graag plaats nemen."  Ik keek de advocaat verbaasd aan. Samen? Dat was niet het plan. Ik keek me broertjes aan die net zo verbaasd waren als ik. Ze deden wel gewoon mee en gingen samen zitten op het bankje.

"Edward en Elyas ik heb jullie samen gezet omdat Jullie natuurlijk tweeling zijn. We zijn allemaal benieuwd naar de rechtzaak van Elyas zijn beroving. Kun je me daar over vertellen.". Edward en Elyas keken elkaar verbaasd aan maar ze knikte en Elyas begon als eerst te praten. "Ik had slechte vrienden toen ik opgegroeide. Edward die kende ze ook en hij en Pauline vonden allebei dat dit niet de juiste vrienden waren voor mij. Maar als tiener was ik eigenwijs dus moest het zelf uit zoeken.". Edward die nam al snel het gesprek over. Omdat hij waarschijnlijk zag dat hij het moeilijk had. "Ik weet de nacht nog goed. Ik zat in me kamer op het bed nog wat huiswerk te maken. Omdat ik weet als ik dat niet doe ik in de problemen raakte.

Plotseling kwam Pauline de kamer in dat Elyas is opgepakt en ik moet mee komen. Maar ze wouw eerst dat ik de kleren aan deed van Elyas en me haar goed deed. Zodat ik op Elyas leek. Ik wouw het niet maar werdt gedwongen. Dus ik gehoorzaamde. Toen we later aankwamen op het politiebureau moest ik aangeven dat ik Elyas Brown was dat wie ze hadden mijn tweeling broertje was Edward Brown.". Toen nam Elyas het over. "Het duurde even voordat ze mij geloofde dat ik Elyas was en me broertje moest doen alsof hij mij was. Nadat was gebeurd is Pauline helemaal uit haar plaat vloog. De politie moesten haar uit het politiebureau plaatsen omdat ze iedereen sloeg en me broertje in elkaar sloeg.".

"Waarom zou ze dat gedaan hebben?". Vroeg de advocaat. Edward die antwoorde. "Pauline heeft net zoals Max een kort lontje. Elyas was altijd haar favoriet alles wat Elyas verkeerd deed kreeg ik op me kop. Toen de politie niet geloofde dat ik Elyas was begon ze te slaan me te wurgen. Ik denk dat ze dat doet omdat haar favoriete zoon de bak in ging. En ze niet wouw geloven dat het zijn schuld was.". De advocaat knikte en zei toen. "Dat was alles voor mij.". Hij liep terug naar ons toe en ging zitten. "Waar was dit de bedoeling voor?". Vroeg ik zacht aan hem. "Ik had ze alle twee nodig ze moesten bijde hun verhaal vertellen anders gaat de advocaat hun verhaal verdraaien.". Dat klonk best logisch wat de man zei. Ik bracht me aandacht toen weer terug naar me broertjes.