HARİKA |
ritmi hissediyorum
tek başıma dans ediyorum
çünkü tek başına dans etmekle
bir problemim yok
jungkook düğününden kaçarken bulduğu beyaz tavşan tarafından harikalar diyarına götürülmüştü.
+20. şiddet, sh, !ntihar bahsi ve bilimum kötü tetikle...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Je m'endors et je rêve Uykuya dalıyorum ve rüya görüyorum
Le jour sans moi se lève Bensiz gün doğar
Elle se dessine dans le ciel O gökyüzünde beliriyor
♖♘♗♔♕♗♘♖
taehyung kendisini beklemese de agaçlarının altında oturmuş bir botanik kitabı okuyan sevgilisinin kucağında bıraktı kendini.
yoongi kitabı kenara koyup elini onun saçlarına daldırdı. "nasılsın? sabah erken çıkmışsın."
"eve gelmedim ki." mırıldandı taehyung. "jimin yok. karanfil yok. kimse yok. bütün iş bana kaldı. o kadar yorgunum ki... dünden beri hiç oturmadım, yemek bile yemedim biliyor musun?" homurdandı, yüzünü onun göğsüne bastırdı. "eve gitmek istiyorum."
"şimdi bitti mi işin? gidelim de dinlen hadi."
"bitmedi. biter mi hiç?" ofladı asker, onun kucağında sırt üstü döndü, gömleği kırış kırış olmuştu. yoongi'sinin elini tutup gözlerine koydu. "beş dakikam var. uyutma beni."
"bence biraz uyusan güzel olurdu." yoongi onun karnının üstüne koyduğu elini tuttu, dudaklarına götürüp öptü, yanağına yasladı sonra. "kraliçe izin vermez mi bir iki saatlik bile?"
"yemek molamda kaçtım buraya da zaten, hayatta vermez." homurdandı taehyung. "seni özledim ben." tuttuğu iki eli de kendine sardırdı, yoongi ona sımsıkı sarılırken o da onun kollarına sarılıyordu.
"bilseydim yemek getirirdim, aç kalma böyle."
taehyung anlaşılmaz şeyler mırıldandı. başını kaldırıp onun omzuna koydu gözleri kapalı, dudakları boynuna değiyordu. varla yok arası bir öpücük kondurdu. "kalkmam lazım. kalkmak istemiyorum." mırıldandı.
"seni bırakmayayım da görsünler, kaçırayım seni götüreyim evimize, gelip alamazlar da."
güldü taehyung. "kaçır beni uzaklara, çok uzaklara!" güldü yine kıkır kıkır, yoongi de güldü.
bir öksürük sesi duyduklarında asker kafasını kaldırdı hemen. erlerinden birini görünce apar topar ayağa kalktı. "ne işin var senin burada?"
"komutanım ben... rahatsız etmek istememiştim, size yemeğimi getirdim apar topar saraydan çıktığınızı görünce..." asker elindeki sandivici uzattı.
"senden böyle bir şey istenmedi asker. saraya dön, geliyorum ben de." dedi taehyung sertçe, askerlerinin özel hayatına tanık olmasından nefret ederdi, hatta sırf bu yüzden yoongi'yle saray veya saray yakınlarında yan yana bile gelmeme kuralları vardı, taehyung onu görüp yanına gitmemeye dayanamayınca böyle bir şey gerçekleşemedi tabi. (yoongi de çok istiyordu ama taehyung bu konuda gerçekten çok netti, o yüzden yanına gitmeye cesaret edemiyordu. zaten taehyung askerleri yanında korkunç birine dönüşüyordu, yoongi hiç sevmiyordu o halini.)
