ontvoerd...

hoofdstuk 6

ik werd wakker, ik zag een blauwe muur met posters, een wit bed en een witte pijama met zwarte stippen. dit was mijn kamer dacht ik. ik hoorde hoe de deur open ging en Rico binnen kwam.

Goedemiddag bootje! riep hij "noem me geen bootje! ik heet bo! en ik snap nog steeds niet wat je van me wil!" riep ik. "goedzo je noemt jezelf weer bo, ik dacht even dat je echt geloofde dat je sofie heette" zei hij. maar waarom je me nou rico noemt schat, ik ben gewoon je vader. "JE BENT ME VADER HELEMAAL NIET WAAROM ZEG JE DAT DE HELE TIJD!?" riep ik. "schat ga maar gewoon weer even slapen, hier neem even deze pilletjes daar slaap je beter door." zei hij.

langzaam werd ik wakker, het was midden in de nacht en ik zag het lichtje van mijn wekker branden, ik draaide me om en sliep weer verder.

toen ik wakker werd zat mijn vader naast mijn bed, ik zag zijn bruine warrige haar en zijn stoppels, papa rico. "pap, ik had een hele enge nacht merrie ik werd ontvoerd en had lang blond haar dat werd afgeknipt en dat deed jij en.." "schat het was maar een droom, zei hij en gaf me een kus op mijn voorhoofd. "ik ben zo terug" zei hij. ik liep naar mijn kast en zag allemaal onbekende kleren hangen.

het zal wel door die droom komen, dacht ik bij mezelf en koos een korte broek met gaten en een hempje met glitters. ik was net klaar toen mijn vader naar binnen kwam met een groot dienblad met ontbijt. "alsjeblieft schat"zij papa.

alsof ik dagen geen eten had gehad begon ik aan mijn ontbijt. tijdens het eten kwam papa naast me zitten en zei: schatje, je weet toch dat we veel schulden hebben? en die schulden kan papa niet betalen, wil jij papa helpen door geld voor hem te stelen?" "maar papa...." zei ik.