hoofdstuk 24

541 20 1
                                    

ik keek uit het autoraam en zag HET benzine station, daar werd ik ontvoerd... we reden door, opweg naar het huis, of kas achtig iets waar ik vast was gehouden. " zeg maar als je het huis ziet." zei oliwia, ik zat achterin bij haar in de auto samen meet mama, papa reed achter ons met nog een politie.

ik zag de heide, waar ik al een paar keer over heen was gerent om te vluchtte, en helemaal achteraan zag ik het huis, het was heel wazig maar als je wist dat het er stond zag je het. "daar is het! hier naar rechts!" riep ik. we reden al op een afgelegen weg en u gingen we een zandpad op, de auto schudde heen en weer.

we stopte bij het huis. ik stapte uit en liep naar binnen. daar was de keuken, de bank, de tv! alles! ik herkende het. er liep een rilling over mijn rug.

ik hoorde mijn vader en moeder met oliwia en mark, de andere agent, binnen komen lopen. ik liep een rondje en deed een deur open, die leidde naar een gang, rechts was "het kantoor" van rico en links de badkamer. 

ik liep terug en zei tegen Oliwia dat ze moest komen. "Rico had ook een kanoor daar mocht ik NOOIT komen, misschien kan je daar wat handigs vinden." zei ik. ze liep achter me aan het kantoor binnen.

ik zag de foto van "mama" mij zogenaamde moeder, ik zou best willen weten wie dat was. ik pakte het lijstje op en keek er naar, "kent u haar misschien?" vroeg ik aan Oliwia. Oliwia paakte het lijstje over en ik zag schrik in haar ogen. "dit is..." ze stopte even met praten. "ongeveer iets eerder voordat jij ontvoerd werd, ik denk een maandje is er iemand vermist. dit is zij..."  zei Oliwia.

"hoe heette ze?" vroeg ik met een trillende stem. "Sofie, net als jij." "MARK!  KOM EENS!" riep ze. mark kwam de kamer binne gelopen. Oliwia gaf hem het lijstje " Rico zei tegen Sofie dat dit haar moeder was maar dat ze overleden is. "maar dat is.." "ik weet het " zei Oliwia.

zo bleven ze even staan, ze zeiden niks. " Sofie, heb je nog meer dingen die je wilt laten zien?" vroeg mark. hij liet Oliwia de kamer door zoeken en liep achter mij aan naar "mijn" kamer.

ik zag de blauwe muur, het bed waar ik in sliep alles, zelfs nog de kleren die ik de dag aan had toen ik in de boom klom! ineens dacht ik weer aan de boomhut, de kist, het briefje! hij moest nog in me zak zitten! snel liep ik op de kleren af en stak mijn hand in de broekzak, nee andere nee, jaszak van het vest JA! ik pakte het briefje en zag de cijfers er nog op staan.

ik ben even buiten! riep ik naar mijn ouders en rende naar de boom hut. ik klom de touw ladder op en zag de kist staan. "wat doe je?" hoorde ik oliwia zeggen, ik schrok. "nou van Rico mocht ik hiet niet komen, en ik wil weten wat er in deze kist zit! " ik zette het slot op 1682 en hij ging open! samen met Oliwia tilde ik de klep omhoog, ik schrok me rot in de kist lag....

ontvoerd...Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu