hoofdstuk 13

649 24 1
                                    

ineens zag ik allemaal beelden in mijn hoofd voorbij komen, de ruzie met kevin, de ontbekende man achter het stuur, de stoel die telkens om viel, Rico die mijn haar kort knipte, Rico die mij pillen gaf en zei dat hij mijn vader was... ik wist ALLES weer.

ik begon te huilen. rico kwam naast me zitten en sloeg een arm om me heen terwijl hij zei: wat is er lieverd?". ik sloeg zijn arm van me af stond op en riep: JIJ BENT MIJN VADER NIET! IK WIL MIJN OUDERS TERUG! JIJ HEBT MIJ ONTVOERD! IK WIL GEWOON MIJN OUDERS TERUG IDIOOT!".

ik rende naar de deur, duwden hem open en rende de weide op. ik hoorde Rico vloeken en achter mij aan komen rennen. ik sprintte zo hard als ik kon over de heide. in de verte zag een een gebouw. ik hoorde Rico hijgen en hoorde een schot, dezelfde angst als vorige keer kreeg ik weer. ik bleef in een ruk staan en viel op de grond door de armen van Rico om mijn benen.

snel ston ik weer op en pakte het pistool van Rico en rende weg. ik hoorde Rico weer opstaan en schreeuwen: "blijf staan!". ik stopte en riep: "sta stil of.." en ik richtte het pistool op Rico.

Rico stond stil. hij spreidde zijn armen en riep: "dat doe je toch niet!", "dacht je dat?! ik heb het toch ook met James gedaan!, dan kan je hem een bezoekje in de hemel brengen!" riep ik ookal had ik daar nog steeds spijt van.

"SCHIET DAN!" riep hij met een grijns. ik richtte ik Rico en laadde het geweer, ik had spijt van die keer van James, hij deed niks fout, maar Rico hij liet mij stelen heeft mij ontvoerd en hij zal er voor boeten!

"daar ga je dan Rico! doe James de groeten!" net toen ik de trekker over wilde halen hoorde ik Bas' stem achter me zeggen : ik dacht het niet! Ik voelde een harde klap van een tak ofzo op mijn hoofd en alles werd zwart.

ontvoerd...Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu