ontvoerd...

hoofdstuk 9

toen ik wakker werd lag ik op de achterbank van de auto, ik was vast gebonden met een lampje voor mijn mond. waar ben ik? dacht ik bij mezelf. ik zat met mijn hoofd achter de bestuurders stoel dus kon hem/haar niet zien. met veel moeite probeerde ik omhoog te komen, dat gaat nogal lastig als je vastgebonden bent. toen ik rechtop zat zag ik een onbekende man.

"waarom doe je dit?" vroeg ik met een trillerige stem. toen hij geen antwoord gaf keek ik maar naar buiten waar ik was. ik zag een verlaten heide. toen de auto met een schok stil stond stapte de man uit. hij deed mijn portier open en maakte me los. ik hoorde een ringtone en hij nam zijn mobiel op. Met Rico hoorde ik hem zeggen.

ik wist dat dit mijn enige kans was om weg te rennen. ik sprintte er vandoor terwijl ik rende hoorde ik de man (Rico) achter me aan komen. ik hoorde een pistool schot en ik viel op de grond. ik zag de man op mij afkomen, zijn pistool tegen mijn hoofd zettenen hoorde een doffe klap, toen werd alles zwart...

bezweet werd ik wakker. gelukkig het was maar een droom... ik bleef nog even in mijn bed liggen om bij te komen terwijl ik me realiseerde dat die man wel erg veel op papa leek, en ook "toevallig" Rico heette...

ik hoorde de deur open gaan en zag papa binnen komen. "schat we gaan vandaag niet het zelfde doen als gister."zei hij. "O'oke papa.." zei ik. ik kleedde me om en liep naar de kamer, waar mijn vader zat te ontbijten. "wat gaan we dan wel doen papa?" vroeg ik. "dat vertel ik je zo wel."zei hij.

toen we klaar waren bracht papa mij naar een apart kamertje. er stond een soort van printer met speciaal papier, en een computer. "g'gaan w'we nepp ge'geld maken?" vroeg ik bang. "het zal wel moeten..."zei papa.

ik zag hoe hij een briefje uit printen die precies op echt geld leek. "papa, waarom heb je dat gister niet meteen gedaan?"vroeg ik. "nou schat, James chekt dat echt wel dus als we nou een paar echte en een paar neppe hebben, heeft hij het niet door." zei hij. zo zaten we de hele middag. papa printte en ik moest het sorteren. ik had super veel papier sneeën in mijn hand toen we klaar waren.

papa was de hele verdere avond aan het bellen met ene Bas. die naam kwam me bekend voor en bezorgde me koude rillingen. heel stilletjes liep ik naar het kantoor waar papa zat te bellen. ik legde mijn oor tegen de deur en hoorde papa's stem: (de puntjes betekenen dat bas iets zegt.)

ja Bas alles gaat goed .... nee, nee ...... ja ze is heel lief .... ze doet alles wat ik wil ja..... oke dag bas! hoorde ik. hoezo ze doet alles wat ik wil? dacht ik. terwijl ik zat te piekeren hoorde ik de deurklink omlaag gaan en zwaaide de deur op mij af, en alles werd voor de zoveelste keer zwart...