ontvoerd...

hoofdstuk 7

"papa, stelen mag niet" zeg ik met een trillende stem. ik heb het gevoel alsof dit mijn vader niet is. "maar liefje je wil niet weten wat james doet als ik de schulden niet kan betalen..." "wat doet ie dan papa...?" "lieverd dan..." hij stopt even, ik weet wat hij wil zeggen... helaas. "oke papa ik doe het." "goed zo lieverd!" hij geeft me een knuffel en tilt me op. hij gooit me op het bed en begint me te kietelen. "ik schreeuw het uit van de pret, ik kietel hem terug tot dan papa's mobiel gaat.

met Rico, toen ik de naam Rico hoorde liep er een koude rilling over mijn rug er was iets met die naam.. Maar wat?! ik liep mijn kamer uit maar bij de deur post hield mijn vader me om een of andere reden tegen.

ehm lieverd? wat ga je doen?" vroeg hij. "gewoon even tv kijken ofzo.." zei ik. "ik ga wel even met je mee" "waarom? ik ben toch geen baby ik kan het heus wel zelf!" ik liep weg maar wist niet waar heen.

wat raar ik wist niet eens meer waar de woonkamer was. ik zag een deur, deed die open en kwam buiten terecht. iik liep verder en zag een verlaten heide, ik kende die heide, die zag ik ook in mijn droom! ik heb het gevoel dat die droom meer was dan een droom...

"toen ik terug kwam stond papa voor me en zei: lieverd dit is je eerste opdracht.... "hoe bedoel je papa...? moet ik gaan stelen...?" vroeg ik bang. "ja schat, sorry het moet." zei hij lief.

papa en ik reden naar een markt toe toen we plots werden aan gehouden door de politie. papa werd ineens heel zenuwachtig merkte ik. hij deed het raampje open en de politie vroeg hem of hij dit meisje kende, hij liet een foto zien van een meisje met lang blond haar, ze heette sofie. wat grappig dacht ik bij mezelf zij lijkt een beetje op mij....