4 CHAPTER

303 68 0
                                    

දවස් තුනකට පස්සෙ මං ආයෙ cemetery එකේ, පුරුදු විදිහටම....
මට මැරෙන්න වගෙ අසනීප උන නිසා මට මෙතන මගෑරුනා. මට පාළුවක් දැනුනා...

වෙනදටත් මෙතනට ඇවිත් ඔහේ බලන් ඉදලා ගියත් මේ වෙලාවට කවුරුත් දකින්න ලැබෙන්නෑ. ඒත් මට අද තව කෙනෙක් දකින්න හම්බුනා. එයාගේ මූණ මං දැක්කෙ නෑ. ඔලුවත් බිමට බර කරන් සොහොන් කොතක් ළඟ ඉදගෙන එයා අඩනවා. ඔව් cemetery එකේ නිශ්ශබ්ද බව නැත්තටම නැති කරලා එයා හොදටම අඩනවා.
ඊයෙ පෙරේදා නැතිඋන කවුරු හරි වෙන්නැති. මොකද මං එයාව කලින් මෙහෙදි දැකලා නෑ.. උපරිම දවසයි දෙකයි. ඊටපස්සෙ වර්ශ පූර්ණ දිනයට විතරයි...

කාටවත් කාවවත් හැමදාටම මතක් වෙන්නෑ... එකම කෙනෙක් එකම බලාපොරොත්තුවක් වෙනුවෙන් බලන් ඉන්නෙත් නෑ...එහෙමත් ඉන්නවා ඇති, ඒත් මට විශ්වාසයක් නෑ.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

🥀

~MiyawilloW🍁

Glamorous♡                                                           (Completed)Where stories live. Discover now