Bazı Küçük Meseleler

Bir Küçük Şaka Meselesi

Merhabalar,
Çok içime sinen bir bölüm olmasa da yazıp çöpe atmak istemedim. Kafam çok dolu olunca yazmak zor olabiliyor maalesef 😔
Neyse ki yarın perşembe!! Bu bölüm kalp krizinden öleceğiz gibi!
Bu bölümden sonra prompt (sufle/yazı önerisi) almak istiyorum.
Eğer görmek istediğiniz tek bölümlük hikayeler, durumlar varsa lütfen buraya yorum bırakın.
Sürç-i lisan ettiysek affola!
************************************************
Evin kapısını anahtarla açıp kendini içeri attı Sadi. Salı günleri öğleden sonra dersi yoktu. Normalde okulda biraz daha oyalanıp sonra kafeye giderdi ama aksiyonlu günler yavaştan etkisini gösteriyordu. Biraz olsun dinlenebilmek için koşarak eve gelmişti bugün.

Eskiden olsa böyle bir derdi olmazdı ama hem gündüzleri Sadi Hoca olup hem akşamları Süper Sadi olmak yorucuydu.

Anahtarlarını asarken Songül'ün odasının kapısının kapalı olduğunu fark etti. Sabah çıkarken kapıları hep açık bıraktıkları için ufak bir umut kırıntısı düştü Sadi'nin içine. Belki Songül'de erken çıkmıştı bugün. Gerçi şu ana kadar ses çıkarmamış olması ilginçti. Belki de uyuyakalmıştır diye düşündü Sadi.

Sadi Songül'ün odasına doğru yürümeye başladı, karısını uyandırmadan kapıyı aralayıp bakmaktı amacı. Hedefine doğru ilerlerken gözünün ucundan bir hareket gördü banyoda. Songül'ün odasına devam edemeden geri geri banyonun hizasına doğru yürürken buldu kendini. Bütün algıları açılmış, nabzı hızlanmıştı. Olası bir tehlikeye kendini hazırladı banyodaki kişiye doğru dönerken.

İki çift göz birbirini bulduğunda hiç de aklındaki gibi bir manzara ile karşılaşmadı Sadi.

2 gün önce

Yaver sabah sabah çalan telefonunu açmak için elini cebine attı. Ağasıyla yeni konuşmuştu, arayan o olamazdı.

Telefonun ekranında yengesinin adını görünce meraklandı Yaver.

"Alo yengem, hayırdır bir şey mi oldu?"

"Sana da günaydın Yaver."

"Pardon yengem, bir an sen arayınca dedim başınıza bir iş mi geldi."

"Yok yok iyiyiz. Cidden yalnız hayırlı bir iş için aradım ben seni."

Songül'ün sesindeki gülüşe pek anlam veremedi Yaver. Yengesinin çöpçatanlık merakını bildiği için de biraz ürktü.

"Dinliyorum yengem, nasıl bir hayırlı iş"

"Anlatacağım Yaver anlatacağım ama önce sen bana bir söz vereceksin. Birazdan konuşacağımız hiçbir şeyden Sadi'nin haberi olmayacak."

"Yapma etme kurban olam.  Osman Baba olayında içimden geçti ağam."

"Ya öyle bir şey değil Yaver. Sen söz ver, ben de söz veriyorum seni arada bırakmayacak bir konu."

Yaver bir an tarttı biçti. Songül'ü seviyor ve güveniyordu.

"Tamam yengem anlaştık. Ağama tek kelime etmeyeceğim."

"Heh şimdiii, siz bana sürekli şaka yapıyorsunuz ya. Eşek şakası hani."

Böyle bir cümle duymayı beklemiyordu Yaver, hafifçe güldü son hizmetçi şakasını hatırlayınca. Ağası da çok komik anlatmıştı Songül'ün tepkisini. Gerçi ikisi de biliyordu ya Songül'ün onu kıskanmasından deli gibi zevk alıyordu. Alsındı, ağası her duygunun en güzeline layıktı sonuçta.

"Öyle demeyelim de küçük tatlı şakalar diyelim."

"Hehe evet küçük tatlı şakalar. Neyse ya, işte bu sefer biz ağana şaka yapacağız. Ve sen de bana yardım edeceksin Yaver!"