Merhabalar,
Öncelikle tekrardan yeni yılınız kutlu olsun! Umarım herkese istediklerini getirir 2023 :)
Üstünden bir hafta geçti ama SadGül'ün ilk yılbaşı kutlaması içimde kalmasın istedim.Çok teşekkür ederim ki sizler de okumak istediğinizi söylediniz.
Ayrıca her yoruma dönemesem de hepsini okuduğumu ve iyi kötü bütün yorumlarınıza minnettar olduğumu söylemek isterim. 2022 yılında kendim için yaptığım en iyi şeylerden biri galiba bu diziyi izlemek ve yazmaya başlamaktı.
Bu bölüm yılbaşı kutlamasının ilk kısmı olacak. İkinci kısımda yeni yılı karşılacağız canım çiftimle.
Normal tarzımdan biraz daha değişik bir format denedim, bakalım ne düşüneceksiniz.
Umarım beğenirsiniz!
**********************************************
29 Aralık – Saat 07.00
Uyku tutmayınca kendini salonda kocaman bir kahvaltı tepsisiyle televizyonun karşısında buldu Songül yılın son Perşembe sabahı.
İki saat önce istemsizce uyanmış, göz bandını çıkarmadan önce işe geç kaldığını bile düşünmüştü. Gözleri odasının etrafında gezindiğinde hala karanlık olan gökyüzüne bakınca uzanıp saatini almıştı yatağının başındaki komodinden. Saatin henüz sabahın beşini gösterdiğini görünce kendini yastıklarına geri bırakmış ama tekrar uyuyamamıştı.
Yarım saat kadar dönüp durdu yattığı yerde. Döndükçe son bir ayda yaşadıklarını düşündü tekrar tekrar. Kalbi bin bir parçaya bölünmüş, en beklemediği anda serin, dumanlı bir depoda tekrardan bir araya gelmişti. Daha sonra aklı son altı ayı kısa bir film gibi oynattı. Ne çok şey değişmişti. Yaşadığı şehir, işi, çevresi, amacı, kalbi, benliği...
Uzun boylu, okyanus gözlü bir adam teslim olarak hayatının ortasına bomba gibi düşmüş, kalbinin kırıklarının arasına sızarak da Songül'ü dönüştürmüştü.
Düşündükçe uykusu iyice açılmış, uyumak bir seçenek olmaktan çıkmıştı. Amaçsızca yatıp, düşüncelerinin kakofonisinde kaybolmak yerine kalkıp güne oldukça erken bir başlangıç yaptı Songül.
Songül kahvaltısını bitirmek üzereyken çıktı Sadi odasından, saat yediyi geçerken.
Uyku sersemi buğulu bir sesle selamladı karısını,
"Günaydın, erkencisin."
Songül sımsıcak gülümsedi Sadi'nin gözlerini ovuşturmasına,
"Günaydın kocacım. Uyku tutmadı ben de eski bir film var onu izlerken kahvaltı edeyim dedim."
Her sabah her hücresine aşık olduğu bu adamı görmek, güne onunla başlamak, şakalaşmak, kahvaltı etmek, en basit haliyle çekirdek aile olmak içini ısıtıyordu Songül'ün. Bu sabah yatağında dönüp dururken ne kadar minnettar olduğunu da düşünmüştü bu sene yaşanan her şey için. Minnettarlığı tam da bu küçük, sade anlardan geliyordu.
Sadi kanepede oturan karısının yanına geldi, eğilip kocaman bir öpücük kondurdu Songül'ün saçlarına,
"Elimi yüzümü yıkayıp geliyorum."
Songül tekrardan filme dönmüş bakışlarını hızlıca çevirdi Sadi'ye,
"Tamam hayatım"
Songül'le Sadi'nin ilişkilerinin hitabı en başında beri karıcım-kocacım olmuştu. Önce Songül Al Capone'u sonra Sadi Kara Mamba'yı eklemişti listeye. Biri eğlenceli, deli dolu yanlarını; diğeri ise usul usul yeşeren aşklarının temsilcisiydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bazı Küçük Meseleler
FanfictionSadi ve Songül Payaslı çifti için yazılmış tek bölümlük hikayeler Sadgül One-shots