[TAMAMLANDI] Felix, dolandırdığı kişinin adamlarından kaçarken kapana kısılır ki şans eseri gördüğü aralık pencere onun kurtuluşu olur. Ancak evine izinsiz girdiği kişinin Sivil polis memuru olduğundan da habersizdir.
Yan shipler:
°Minsung
°Chanmin...
Şirince sırıttışıma karşı yüzünde hiç bir mimik oynamamış, hatta bana bile bakmıyordu ki. Gözleri sol tarafımda ki kasıklarını tutan siyahlı bedene sabitliydi. Bu mesafeden bile kahvelerinde ki siyahlık çok korkutucuydu.
"Sevgilim mi?"
Yanımda ki bedenin sesini duymamla yan bir bakış attım ona. Yerinden doğrulmuş acıdan dolayı kısık kısık nefesler alıyordu. Piç herif!
"Ne oluyor dedim?!"
Bu sefer de tanıdık sert sesi duymamla alt dudağımı ısırırarak irislermi tekrardan parmaklıklara yaklaşan Hyunjin'in yüzüne sabitledim. Ayakkabılarının çıkardığı tok ses insanı gerçekten geriyordu. Ve şuan fark ediyordum ki kıyafetleri neden bu kadar şıktı!? Takım elbiseyle göz alıcı duruyordu. Böyle mi göreve gidiyordu lan o!?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Yandı buralar😌)
Hızlıca öne atılarak soğuk metallere parmaklarımı dolayıp öne doğru yaslandım.
"Bu halin ne Hyunjin? Karga, kuş kapar seni ama?!"
Diye cırlamamı bile umursamamıştı aptal herif. Bu gerçekten sinir bozucuydu ama! Burnumdan sert bir nefes çekerek demir kapıyı elleri arasındaki anahtar ile açışını kollarımı göğsümde bağlayarak izlemeye başladım. Kapıyı titreyen elleri ile açıp hızla iterek demir kapının sesli çarpışıyla siyahlı bedene yapışması bir olmuştu. Ondan bu kadarını gerçekten beklemiyordum.
"O eline sahip çık."
Adamın, kalçama vurduğu elini tutarak döndürmesiyle siyahlı bedenin ağzından sesli bir yakarış kopmuştu.
"Hey Hyunjin! Sakin olur musun? Ah cidden bırak ben döveyim onu. Polissin sen."
Beyaz kot ceketimin kollarını sıvayarak ikiliye yaklaşırken Hyunjin'in keskin bakışları beni bulmuş, beni baştan aşağı göz hapsine almıştı.
"Bu halin ne?"
Sert sesine karışan şaşkınlığıyla dudaklarıma yan bir gülüş yerleştirdim. Bu kadar şaşırılacak ne vardı ki? Alt tarafı tarzım dışı bir kombinle dışarı çıkmış ve onun da sonu nezarethane de bitmişti.
"Ne varmış ki halim de?"
Yakasını tuttuğu bedeni bırakarak bana döndüğünde bakışlarının yumuşadığını gördüm. Bedenim de gezinen hareleri gözlerimi bulduğunda dudakları yavaşça gerilmiş ve saniyesinde geri solmuştu.
"Yok, serserilik yakışıyor sana. Giyme böyle. En azından böyleleri seni rahatsız edemez."
Sızlayan elmacık kemiğimde hissettiğim dokunuşla birlikte göz kapaklarım istemsizce kapanırken burnumdan titrek bir nefes içime çektim. Ardından da tenime dokundurduğu yumuşaklıklarıyla nefesimi seslice dışarı verdim.
