Beginning of the end | Nishimura Riki

21

İyi okumalar<3 ❤️

∆∆∆∆∆∆∆

"Kafamı kurcalayan bir şey var. Hatta şeyler."

Elinin tersiyle burnunu silip bakışlarını yerdeki ezilmiş çimenlere çevirdi Riki.
Akşam olmaya başlamıştı ve hâlâ aynı yerlerdeydiler. Riki uyanalı yarım saat falan olmuştu.

Sunghoon düşündüğü şeylerden birini sormaması için dua ediyordu içinden, Jake de aynı şekilde.

"Anlat."

Jay sakin bir sesle Riki'yi pür dikkat dinler şekilde öne eğildi. Yanında oturan Jungwon, eğildiği için irkilmiş ve ona bakmıştı. Jay korkması gereken bir şey olmadığı anlatmak için Jungwon'ın dizine koydu elini. İkisi de Riki'ye döndü sonra.

"Soo neden, oradaydı ki? Anlayamıyorum! Orada ne işi vardı ki? Orada olmasını gerektirecek ne var? Üstelik... ne oldu da o, ö-öldü ki?"

"Riki, bunun hakkında konuşmasan mı? Sadece üzülecek-"

"Konuşmazsam unutacak mıyım sanıyorsun Jungwon Hyung? Konuşmazsam artık üzülmeyecek miyim? Bir şey değişmeyecek, her gün özleyip boşlukta hissetmeye devam edeceğim. Orada kendi kendine ölmüş olamaz, kim neden yapmış en azından bir fikrim olsun."

"Nasıl peki?"

Heeseung sorunca Jake'in nefes alışı derinleşmeye başladı. Riki bunu çok ama çok ciddiye alacaktı ve bir şekilde öğrenecek gibi geliyordu çünkü.

"Bilmiyorum ama, kim ondan ne ister ki? Yıllardır kimseden Onun hakkında en küçük kötü bir şey duymadım. Onu öldürecek kadar Ondan nefret etmenin sebebi ne olabilir ki?! Siz duydunuz mu? Duyamazsınız çünkü yok, sebep yok!"

"Riki, sakin ol öyle konuş."

Başını sağa sola sallarayak kâküllerini kenarlara itti Riki.

"Ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum..."

"Biz sadece onun fabrikada senin bulduğunu biliyoruz, her şeyi anlatırsan belki birkaç fikir sunabiliriz Riki."

"Heeseung Hyung, bunu yapabilir mi? Onu orada tek gördüğümde, çok kötüydü. Tekrar hatırlamak için hazır mıdır?"

"Bilmiyorum Sunoo anlatması belki iyi gelir belki kötü..."

Jay Sunoo'nun kulağına eğildi Heeseung'ın sözünü keserek. "Biliyorsun hayatında şimdiye kadar her şeyi anlattığı tek kişi Soo-rim'di. Şimdi o yok ve biz varız. En azından bize biraz daha yakın hissetmeli ki ileride daha az acı çeksin. Şimdi bırak da Soo-rim'in açtığı boşluğu birazcık kapatmaya çalışalım."

Sunoo istemeyerek de olsa onu onaylayıp konuşmayı Hyung'larına bırakmayı seçti.
Riki birkaç derin nefes alarak zaman kazanmaya çalıştı. Neleri anlatmalıydı? Detaylara girmeli miydi? Yoksa direkt üstünden anlatıp geçmeli miydi? Kendisi şu ruh halinde mantıklı düşüneceğini sanmıyordu elbette, Hyung'ları daha mantıksal yaklaşıp o şekilde yorumlar yapacaktı.

Gördüğü her şeyi gördüğü şekilde anlatacaktı. Belki kendisi o an ne düşündüğünün farkında bile değildi ve içine yorum katarak anlatırsa, Hyung'larının gerçek düşüncelerini değiştirebilirdi bu, asıl düşüncelere ihtiyacı olduğu için sade anlatmaya karar verdi.

∆∆∆∆∆∆∆

Arkasındaki kalın gövdeli ağaca yaslanıp bir teori daha attı ortaya Jay. "Pekala, eğer Heeseung'ın dediği gibi fabrikaya sadece kendi isteğiyle ortada hiçbir şey yokken gitmişse -ki bu çok saçma- ona bunu yapan insanları gördüğü an geri dönmesi gerekirdi. Onu çok az tanıyorum ama zeki bir kız, kendini bilerek tehlikeye sokacağını sanmam. Sırf can sıkıntısından dolayı kasabanın uzağına gidecek değil ya."