KUZGUN

Giriş

|Başlama tarihiniz|

Her insanın hayatta bazı dönüm noktaları vardır,benimde vardı.Yedi yıl önce her şeyin bir anda tepe taklak olduğu o gün benim hayatımın dönüm noktasıydı.Her şeyimi bir anda kaybettiğim o gün hayatımın en kötü günlerinden de sadece bir tanesiydi.

18'inci yaşım hayatımın dönüm noktasıydı,25'inci yaşım ise o günün gelecek gösterimiydi.

İlk bakışta aşk mı olur?

İstanbul sokaklarında kulaklığımda dinlediğim şarkı ve kafamdaki düşüncelerle dolaşırken listemde bile olmayan o şarkıyı hızlıca değiştirdim.Sadece tek bir şarkı insanı bir daha yaşayamayacağı geçmişteki güzel anılara götürmemeliydi.Listeden başka bir şarkıyı açmışken yolda yürümeye devam ediyordum.İstanbul her zaman olduğu gibi fazlasıyla kalabalıktı.Bakışlarım etrafımdaki insanların üzerinde dolaştı.Her zaman merak etmiştim,tanımadığım veya sadece bir kere gördüğüm insanların hayatlarını.

Kulaklıktan çalan şarkının bir anda durmasıyla telefonumu cebimden çıkardım.Ekrana düşen Alpay Yarbayın ismi ile istemsizce olduğum yerde dikleştim ve boğazımı temizleyerek çağrısını yanıtladım."Gaye bizim eve gelir misin?Seninle konuşmam gereken bir kaç şey var,"dedi.Alpay Yarbay görev yaptığım taburda yarbaydı ama sadece bu kadar da değildi.

Annem ve babam 7 yıl önce boşanmışlardı.Şuan ikisi de farklı evlilikler yapmıştı ama sık sık olmasa da hâlâ ikisi ile de görüşüyordum.Alpay Yarbay ise annemin eşiydi.Tabur dışında çok fazla görüşmezdik o yüzden şuan beni eve çağırmasına şaşırmıştım.Daha fazla bekletmemek için hızlıca yanıtladım."Emredersiniz komutanım,"demem ile birlikte o da telefonu kapattı.

Kalabalık bir cadde olduğu için taksiler fazlaca geçiyordu.Şansıma ileriden boş gelen taksiyi görünce hızlıca durdurdum.Taksiciye evin adresini verdikten sonra ilerlemeye başladık.Alpay Yarbayın ne hakkında konuşacağını merak etmiştim ama tahminlerim de yok değildi.Son yaptığımız operasyon büyük bir operasyondu ve başarılı geçmişti.Onun hakkında konuşacak olmalıydı.

Subay olmaya ilk karar verdiğimde bunu söylediğim ilk kişi yarbay olmuştu.Herkesin aldığı eğitimler dışında ondan da eğitim almıştım ama ondan aldığım eğitimler daha farklıydı.Bana gelip silah kullanmayı öğretmemişti,ben zaten silah kullanmayı öğreniyordum.O bana aklımı nasıl kullanacağımı öğretmişti.

Taksi evin önünde durduğunda parasını ödeyip indim.Kapının önüne geldiğimde kafamı kaldırıp oturdukları eve baktım.2 katlı müstakil bir evdi,onlara fazlasıyla yetiyordu.Zaten ne ben fazlasıyla gelirdim ne de yarbayın oğlu.Büyük ihtimal o biz varız diye gelmiyordu,ben ise o gelsin diye gelmiyordum.Yarbayın oğlu Kağan ile pek fazla anlaşamazdık.Daha doğru o benimle anlaşamazdı.

Zihnimdeki düşüncelerden uzaklaşıp evin zilini çaldım.Bir kaç saniye sonra bana kapıyı açan annem olmuştu.Yüzünde gülümseme oluşurken kollarını bana uzattı.Bir kaç adım atıp bana sarıldığında ben aynı şekilde karşılık verdim."Kızım,hoşgeldin."Kollarımı çekip biraz uzaklaştım.Baştan annemi süzdüğümde biraz zayıfladığını fark ettim.Fiziksel özelliklerim anneme çok benziyordu.İkimizde esmerdik,saçlarımız siyah gözlerimiz kahverengiydi.Burun ve ağız yapım babama benzese de tip olarak annemi andırıyordum ama tüm huylarımı da babamdan almıştım."Hoşbuldum anne.Yarbay nerede?"

"Çalışma odasındaydı,"demesi ile kafamı sallayıp üst kata çıktım.Odamın önüne geldiğimde kapıyı tıklattım."Gel kızım,"kafamı kapının üstlerinde gezdirdim.Kamera mı vardı?Çok fazla düşünmeden içeri girdim.Yarbayın gözleri masanın üzerindeki dosyalardaydı,kapıyı kapatıp masaya yaklaşmam ile bana doğru döndü.Eliyle masanın karşısında karşılıklı duran sandalyeleri işaret etmesiyle sağ taraftakine oturdum.Ne konuşacağını oldukça merak ediyordum.Biraz da gerilmiştim.Operasyonda bir hata mı yapmıştım?Sanmıyorum.Ben içimde onlarca olanak düşünüp sonra hepsini çürütürken yarbay konuşmaya başladı.