Üst üste bu kadar helikopter yolculuğu beni fazlasıyla yormuştu.Sonunda iniş yaptığımızda askerler Zahir'i kollarından tutup karargaha doğru ilerlemeye başlamışlardı.Bende peşlerinden karargaha girdim.Bir an karargahta ne yapacağımı düşünüp etrafıma bakındım.En iyisi ilk Turan Albayın yanına gidip bilgi vermekti.
Turan albayın postasına geldiğimi haber verdirttirip kapıyı tıklattım.İçeriden gel cevabını aldığımda içeri girdim.Albayın bakışları bendeyken ona doğru yaklaştım."Komutanım Zahir İstanbul'dan getirildi.Sorgulanmak üzere götürüdü,"dedim tane tane.
"Tamam Gaye,"dedi.Bakışları kısa bir süre yaramda gezindiğinde tekrar konuştu."Bu arada tim göreve çıktı.Sezgin'e söyle sana odanı bulmanda yardımcı olsun,"dedi.Yaralı olduğumdan dolayı burada olsam da göreve katılamayacağım aşikardı."Emredersiniz komutanım."
"Çıkabilirsin,"demesiyle odadan ayrıldım.Sezgin albayın postası olmalıydı.Kapıda bekleyen askere döndüm.Ben daha ağzımı açmadan konuşmaya başladı."Size odanızı göstereyim komutanım,"demesiyle kafamı salladım.Sezgin'in önden ilerlemesiyle bende peşinden ilerledim.
"Burası komutanım,"dedi.Gösterdiği yere bakmadan önce etrafındaki odalara bakındım.Polat'ın ve Altay'ın odası da buradaydı.Beklemediğim bir şey değildi,o yüzden Sezgin'in gösterdiği kapıdan içeri girip kapıyı kapattım.
Çantamdaki kıyafetleri çıkartıp dolaba astım.Çok fazla eşya getirememiştim yanımda.İlk önce ev bulmam lazımdı.Ondan sonra Görkem İstanbul'daki tüm eşyalarımı gönderecekti.O yüzden odada çok fazla işim yoktu,eşyalarımı bırakıp biraz etrafı gezinmeye başladım.
Revirin önünden geçerken içeriden çıkan kadın ile az kalsın çarpışıyordum.Çarpıştığım kadının yüzüne baktığımda asla görmeyi beklemedim birini görmüştüm.İkimizde birbirimize şaşkın şaşkın bakarken ilk konuşabilen o oldu.
"Gaye?"
Karşımdaki kadın Pelin Bektaş'tı.Benim eski dostum olan Pelin,Polat'ın kardeşiydi.Pelin'in sesini duyduğumda son konuşmamız gözümün önünden geçti.
"Ben sana ilk başta abimle yapamazsın demiştim.Neden dinlemedin beni?Abim zaten zor toparlanmışken sen neden yaptın bunu ya!?"
"Ne saçmalıyorsun Pelin?"
"Gerçekten abimi seviyorsun sanmıştım."
"Beni iyi dinle Pelin.Bir daha ne o abin ne de sen,sakın karşıma çıkmayın!"
O gün hiçbir şeyden haberi olmayan Pelin'in bugün her şeyden haberi var gibiydi.Bakışlarından bile pişmanlık akarken gözlerimi ondan çektim.O gün beni dinlemeye bile tenezzül etmeyen insanla şuan konuşacak hiçbir şeyim yoktu.
Pelin'i arkamda bırakırken hızlıca geldiğim yolu geri dönüp odama girdim.Yarbay hayatımın tam orta yerine bir bomba bırakıp beni o bombayla yalnız bırakmıştı.Eger o bomba patlarsa olacakları ben bile düşünmek istemiyordum.
Odada bir saate yakın takıldıktan sonra kapının çalınmasıyla yerimde doğruldum."Gir,"dememle Seren'i kapının önünde gördüm."Komutanım Turan Albay sizi toplantı odasına bekliyor,"demesiyle kafamı sallayıp onunla beraber toplantı odasına doğru ilerlemeye başladım.
"Ne zamandır buradasın?"Sorduğum soruyla Seren'in bakışları bana döndü."5 yıl olacak komutanım,"dedi.Bana ev konusunda yardımcı olabilirdi."Çok iyi,senden bir şey istiyorum.Benim kalacak bir ev bulmam lazım.Sen buraları benden daha iyi biliyorsundur.Duyarsan veya görürsen bana haber verirsin,"dedim.Ben cümlemi bitirmişken toplantı odasının önüne gelmiştik.O yüzden konuşmayı daha fazla sürdürmeden odadan içeri girdik.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KUZGUN
Genç KurguBenimse gözlerim onun üzerindeydi.Boran'a dönük olan vücudumu onlara doğru çevirdim.Tam o sırada yüzümdeki peçeyi çıkardım ve Polat'a doğru yaklaştım.Polat'ın yüzündeki şaşkınlık beni güldürecek gibi olsa da ifademi düz tuttum.Sonuçta kimse yedi yıl...
