Odada bip abi takımı var, benim üzümde kısa pijama var ve yaralarımı gördüler ve en önemlisi ben mal gibi bakıyorum. "Masal kim yaptı o yaraları? " dedi Doğu. Bu doğu çok şirin görünüyor ama. Cevap vermediğim için sinirlenmiş olmalı ki bağırarak tekrara etti. "SANA KİM YAPTI DEDİM?! " diye konuşunca gözlerim doldu ve kafamı eydim. Baran gelip kafamı kaldırdı ve nazikçe konuştu. "Güzelim bunları kim yaptı? " dedi. Benim gözlerimden daha çok yaş gelirken kimse görmesin diye kafamı Baran'ın omzuna yasladım. Bu sefer hıçkırarak ağlamaya başladım. Biraz da olsa sakinleşince anlatmaya başladım. "Daha küçüktüm galiba 10 yaşında falandım. Babam artık büyüdüğümü ve her sabah kahvaltı hazırliğicamı söyledi. Ertesi gün geç kalmıştım ve kahvaltı hazırlamamıştım. Babam çok sinirlenmiştim ve ben kalkar kalmaz saçlarımdan tutup beni sürüklemeye başladı. Bodrum kat sadece bize ait olduğu için babam beni oraya kapattı. 1 gün aç orda beklemiştim. Arda gelip beni dövüyor veya bana iğrenç şeyler anlatıyordu. Bir kaç hafta böyle devam etti. Anneme söyledim. Bana yalancı dedi. Okuldan geç döndüğüm için kızdılar. Çay güzel olmamış diye sıcak çayı babam benim üzerime atmıştı. Sadece yanıklar için hastaneye gidip pansuman yaptırmıştım. Eve geldiğimde gene beni bodruma kapattı. " diye anlatım. Arada. Hıçkırıyordum. Hepsi sinirlenmişti. Odada fazla konuşmadılar. Sadece biz ilgilenicez dediler. Bende odama gelmiş ne olduğunu düşündüm. Duşa girmek istedim. Sıcak suyu açtım saçlarım yeterince ısnlandığı zaman çikolata aromalı duş jelini sürdüm.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Duştan çıkınca bunları giyindim. Okula gitmek istemiyordum ama mecburum. Kahvaltı sessiz geçmişti. Bizi Barın bırakmıştı. Okula giderken böyle giyindiğim için özgüvensiz diye fısıldaşmalar duymuştum. Bide yarın gelip desinler özgüvensiz diye. Normal bir günün ardından eve gelmiştik. Çok yorulduğum için uyudum. Artık ne kadar uyuduysam sabah uyandım. Saçlarımı yıkadım ve banyodan çıktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bacağımda ve göğsümün altında derin bir yara izi var ama kapatıyordu.
Aşağı indiğimde Barın, Doğu, Miran ve Arda kaşlarını çatarken Rüzgar bana gülümseyerek bakıyordu.
"Bune böyle git değiştir! Okula uygun giyin! " dedi Barın. "Hadi üstünü değiştir de gel" dedi Doğu. "Birden bire ne oldu böyle Masal? Sevgilin mi varda onu mu etkileme çalışıyorsun? " dedi Miran alayla. "Yooo. Üstümü değiştirmem ve Miran benim sevgilim yok. Keyfimin ve kahyam böyle istedi bende böyle istedim. Özellikle de benim giyimine karışamassınız. "dedim. "Çok güzel olmuşsun. "dedi Arda ve kulağıma yaklaşıp "Bence sen özgüvensiz değilsin.... Abla"dedi Arda. Kahvaltıda o kadar konuşulmadı. Okula Rüzgar bıraktı. Okula girince erkeklerin gözleri direkt üstüme geldi rahatsız oldum ve bunu şu şekilde dile getirdim."Ayımı oynuya karşınızda! Dönün önünüze! "diye bağırınca bakışlar başka tarafa çevrildi. Çantamızı bırakıp bahçeye indik ve her zamanki yerimize geçmek için ilerledik. O yüzleri görmemeyi istemiyordum hemde böyle bir zamanda..
Arkadaşlar kitabı yazıyorum ama hiç görülmüyor. Biraz yayarmısınuz. Kimse görmeyince yazmak istemiyorum. Yorum atmayı ve beğenmeyi unutmayın. Görüşürüz.
