~MİRA~

14. BÖLÜM

MASAL GÜVEN
Dışarı çıktığımızda merakla Emir abiye sorular soruyorum. Ulan çocuk poşis çıkmıştı ya. Baba tarafından amcalarımı sevmiştim, yengelerimide öyle fakat bağzı kuzenlerimi çok gıcık.

Deniz kenarına gelmiştik. Biraz yürüdük.

"Ya ben yoruldumm ! " dedi Berk. Kafamla onu onayladım.

Yüksek bir taş vardı hepsi oturmuştu ben mal gibi kalmıştım. Anacım kısa da değildim ki, neden böyle oldu ki? Aras bu durumda güldü sonrada belimden tutarak beni otururdu... Ananı, ananı lan Aras beni belimden tutarak kaldırdı, bana güldü. Ay noluyo, noluyo. Kısa bir teşekkür ettim. Biraz konuştuk ve açıkçası bayağı kafa dengilerdi. Son olarak birbirimize telefon numaralarınızı ve instegram(kuzenim kitabı okurken bana neden insta yazdın da normal yazladın diyinde bende böyle yazdım qşskksjdn) hesaplarımızı verdik.

Aras ile aynı yaştaymışız ve aynı sınıfta okicakmışız.
Benim ısrarlarım sonucunda eve gidip hepimiz keko konbini yapmış ve benim eski evin oradaki parka gelmiştik. Lan şu an çok güzel görünüyorduk. Aras hikaye atmıştı bende hemen onun hesabından hikayeyi alıp kendi hesabımda paylaşmıştım.

Futbol maçı yapan çocuklar vardı ve bizde katıldık. Açıkçası kimse benim oynicağımı düşünmüyordu. Bende düşünmüyordum fakat oynamak istemiştim.

Biz oynarken karşı takım bilerek tupu bana sert bir şekilde atıyorlardı ama pek umrumda değildi açıkcası. Zaten pekte ses atmiyorum sadece yaralarım biraz sızlıyordu. Artık dayanamayarak,

"Yeter lan. Sustuk sustuk tepemize geldiniz. Bilerek ne atıyoruz topu. "diye sinirle konuştum. Yorulduüum için ellerimi bacaklarıma koydum. Abimler tartışmaya başlamışlardı. Bende direkt yere çöktüm. Yanıma Aras geldi.

"Masal canın acıyımu? "diye sordu naif bir sesle. Sadece hayır anlamında kafa salladım. Fakat canım çok acıyordu. Arasın kolundan tutup kalktım ve en köşeye çektim. Yere oturdum ve onuda tam önüme çektim kimsenin beni görmesini istemiyordum.

"Masal ne oldu. Bak abileri çağırim. "dedi. Ofladım.

"Aras sus artık! Sadece bacağıma bakıcam. "diye bıkkın bir sesle cevap verdim. Sadece başını sallamakla yetindi. Galiba kalbini kırmıştım. Bir anda böyle çıkışmamalıydım. Eşortmanı yukarı doğru sıyırdım. Ananı avradını dikiş patlamış o yüzden canım normalden fazla acıyordu. Bacağıma dokunmaya çalışıyordum. Çalışıyordum diyorum. Çünkü canım çok acıyordu. Tekrar yaranın olduğu yere dokununca kısa sesle acıdan kaynaklı olarak ses çıkarttım. Aras hemen bana döndü ve hasar tesbiti yapar gibi bana bakıyordu dolu gözlerimi gördü ilk önce sonra yere damlayan kanı en sonda kanla kaplı elimi ve bacağımı...

EVVETT PİTTİ.
HUH. 1 HAFTADIR YAZIP SİLDİM BÖLÜMÜ. NEYSE UMARIM BEĞENİRSİNİZ. GÖRÜŞMEK ÜZERE ÇİKOLATALARIM..
Yorum ve vote atmayı unutmayın.