MASAL GÜVEN
Uyandığımda boş bir yerdeydim. Depo gibi bir yer burası ve kötü kokuyo. Odada az Bi ışık vardı. Etrafa bakınmaya başladım. Gözüme ilk Miran sonra da Arda göründü. Yani tek beni kaçırmamışlar. Offff keşke tek beni kaçırsalardı.
"Arda, Miran uyanın çabuk! " diye seslendim. Allahım bunlar neden şimdiye kadar uyanmadı.
Aradan 5 dakka geçtiki şükürler olsun uyandılar.
"Aman aman nerelere geldik bir anda? Neresi burası? Daha demin evdeydik" gene boş boş konuşuyordu Miran. Olayın ciddiyetini anlamadı.
"Abi saçmalama farkındaysan kaçırıldık! " dedi Arda. Şükür olayın ciddiyetini kavrayan birisi.
"Gerçekten şu an bunu mu konuşucaz? " diye çıkıştım. Biz böyle konuşurken içeriye adam girdi.
"Vay vay vay. Kimler gelmiş kimler. Özledinizmi beni? " dedi ve kahkaha attı. Ona iğrenç bir şeye bakar gibi baktım.
"Lan it ne istiyorsun gene?! " dedi Miran. Tatlım şimdi abilik taslamanın zamanı değil gibi.
"Miran bence fazla kaşınma kardeşin var!" dedi.
"Eğer kardeşime bişey olsun seni yaşamayız! Anlıyomusın it? " dedi Miran. Sadece kardeşini koruması gerçekten kalbimi kırmıştı.
"Ah Miran ah. Akıllansan başına bişey gelmicekti. Uyarmıştım seni. " dedi. Neyden bahsettiği hakkında hiçbir fikrim yok ama hiç iyi şeyler olmicak mış gibi.
Adam odadan çıktı. 5 dakka sonra odaya 2 adamla geldi.
"Benden günah gitti. Yazık olucak kızada. Nede olsa karşısında kardeşleri yaşında çocuklar dövülücek. Neyse ki ben bu kızla ilgilencem.." dedi. Ne yani. Benim kardeşlerimi mi dövücekler? Asla izin vermem.
"Onlara dokunma!" diye konuştum.
"Niye bize vururmusun yoksa? Ayy çok korktum!" dedi.
"Onlara dokunmicaksın it herif! Onlara hiç bir şey yapmicaksın! Ne sorunun varsa benimle hallediceksin! " dedim.
"Ne bu koruma? Onların ablasınımısın? " diye sordu.
"Evet ablasıyım lan! Varmı sorunun?" dedim.
"Oo bu daha iyi. Güven ailesinin tek kızı... Tamam onlara dokunmicam. Nede olsa sen varsın. "dedi.
"Ulan it bana bak bizi serbest bırak! " diye çıkıştı. Ulan buna bu özgüven nerden geliyo.
"Bak şimdi bıraktık. Çocuklar şimdi güzel bir stresinizi alın. " dedi.
"Hayır onlara dokunmayın! Sakın denemeyin bile sakın!" dedim. Bayağı bir sinirlenmiştim.
"Ne yapmamızı bekliyorsun?" diye sordu.
"Onları serbest bırak. Ne sorunun varsa banimle hallet!" dedim. Bana ne ara bu kadar özgüven geldi anasını ya.
"Ozaman çocuklar ablamızın canımı acıtalım be dersiniz? Bemce süper olur. " dedi.
"OROSPU ÇOCUĞU, DÖL İSRAFI ONLARA DOKUNMA! " diye çıkştım. Benden böyle bişey beklemiyo olucaktı ki şaşırdı sonra bayağı bir sinir olmuştı. Hızla yanıma galip bana tokat attı.
"Haklısın onlarla değil seninle halledelim işimizi. Çocuklar siz çıkın! " dedi. Haydi bismillah başlıyoruz.
Rahat 30 dakika olmuştur ve hiç ara vermeden bana vuruyordu. Arda'nın bağırışlarını duyuyor Mira'nın sövüşlerini işitiyorum. Artık bu durum zor geliyordu. Karnım ve sırtım çok acıyordu. Adam sıkılmış olucak ki kalktı.
Diyer adamlarına bileş söyledi. Odada kocaman bir ekran açıldı. Adam babamı aradı. Kesin tüm ev halkı delirmiştir. Ve evet artık onlara içimden anne baba dicem.
"Salih naber ya? Nasılsın görüşmeyeli? " dedi.
"Ulan it gene ne var?!" dedi babam. Sesi çok sinirli geliyordu.
"Ama Salih öyle deme bak elimizde kim var? " dedi üzgün bir ses tonuyla. Sonradan iğrenç bir kahkaha attı. İlk olarak Miran ve Arda'yı gösterdi. Babam sövmeye başlamıştı. Abilerim akran başına toplanmıştılar. Sıra bana gelmişti. Her yer kan içindeydi. Yerde kanların içinde yatıyordum. Siyah elbisenin bağzı yerlerinden kanlar akıyordu. Omzum kan içindeydi. Kollarımda kesikler vardı. Babam, abilerim ve annem şok içinde bana bakıyordu. Annemin çığlığını duydum. Gözlerim doldu. Ağlamasın. Benim yüzümden ağlamasın.
"Ulan şerefsiz seni bulunca sana öyle bir işkence edicem ki ölmek için yalvarıcaksın!" dedi babam.
"Salih senin kızın çok cesur çıktı. Kardeşlerini korumak için bu hale geldi. Bence fazla söz söyleme ona ne olucaşı benim elimde. " dedi ve kapattı.
GÜVEN AİLESİ
Sevim Hanım kızını o halde görünce bayılmıştı. Salih Bey kızın o halde görünce gerçek olansın istemişti fakat gerçekti. Güzeller güzeli kızı kanların içinde tanımadığı bir adam tarafından dövülüp soğuk bir yerde yatarken görmüştü. Ailenin en neşelisi Baran bile ağlıyordu. Kardeşlerini bulması lazımdı. Barın kardeşimi ohalde görmek istemiyordu. Bakamamıştı. Koruyamamıştı kardeşini. Rüzgar direkt harekete geçmişti. Kardeşlerini bulması lazımdı. Herkese haber vermişti kardeşlerini bulmaları için. Doğu şoka girmişti o kızın kardeşi ve ikizi için kendini feda etmişti. Tüm aile onları bulmak için harekete geçmişti.
Evvet bir bölümün daha sonuna geldik. Nasıl buldunuz Masal'ın davranışını? Bir sonraki bölümde çok güzel şeyler olucak. İyi akşamlar baylar, bayanlar...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~MİRA~
ChickLitİlk kitabım cringe olabilir ona göre okuyun Karışmış hayatlar. Abi klasiği..