24. BÖLÜM

394 10 0
                                    

Eve varmıştık. Hemen kendi odama çıktım. Giyinme odama girip bir kaç tane konbin hazırladım. Direkt Aras'a sordum.

"Aras sence hangisi?"  Kararsız kalmış gibi baktı sonra bana bakıp cevap verdi.

"Bence ikinci daha güzel ve soft bir görünümü var. Soft tarz sana yakisiyo" hehe utandım. Bide biraz götüm kalkmış olabilir. Çaktırmak yok.

Bünü seçmese bile bunu giyicektim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bünü seçmese bile bunu giyicektim. Üzerine siyah bi yağmurluk tarzı bisey giymistim. Aras'ın üzerinde de öyle mont tarzı bisey vardı.

Saçlarını taradım, parfümünü sıktım ve lip balmimi sürdüm.

"Hadi çıkalım" dedim. Kafa salladı ve kapıya doğru yürüdük. Aras'a bakıp aynayı gösterdim.

"Aras hadi aynada fotoğraf cekelim. Ani olarak kalır"

"Olur çekinelim"

Çok tatlı fotoğraflar çekmiştik.

Beyaz spor ayakkabını giyip evden çıktık. 30 dakika yürüme mesafesi vardı. Umarım böyle dedim diye köpek falan kovalamazdı.

Biz sakince yürüyerek eve varmıştık şükür. Içeri girince annemler aynı anda konuştu.

"Hoş geldiniz çocuklar"

"Hoş buldum" dedim. Aras'a aynı şekilde cevap verdi.

"Ee anne yemek yokmu? Acıktım ben" dedi Aras. Ayy ne kadar da kibar. Sanki biz aç değiliz anasını.

"Tamam oğlum. Masa hazır sizi bekliyoduk" hızlıca masaya geçmeye başladık.

Aras yanıma oturmuştu. Bunu net bilerek yapmıştı abi ya. Arda bu deyişiyin yanında ne işi var diye bakiyidu. Allahtan ben sonda oturuyodum.

Havadan sudan konuşuyorlardı ama ben sadece yemeğine odaklamıştım. Bacağıma bir şey değince irkildim. Bakınca Aras'ın eli olduğunu gördüm. Ona bakınca ağzını 'bisey mi var' diye kıpırdatti. Kafamı salladım.

Yemek yenmişti ama benim çok uykum vardı. Kafamı yanimda oturan Miran kuşumun omzuna yasladım. Gözlerimi kapattım ve gerisi yok.

"Kızım Su teyzen burda kalın diyo kalalım mi? İstermisin?" anamın ne dediğini cozemedim. Hı hı dedim ve uyumaya devam etmeye çalıştım.

"O zaman Aras, Miran ve Masal aynı odada kalsınlar" diyen Su ablanın dediği şeyle uyandım.

"Olur bence" diyen Aras'a baktım. Ulan bir şeyi fırsata çevirme be. Aras bana bakıp güldü ve giz kırptı.

Hass Şu abla gördü ve annemi durttu.  Hehehe şeyyy sıçtık.

"Oğlum siz bir şey mi karistiriyosuznuz ya da bizden bisey mi sakliyosunuz?" Diye sordu. Buğra abi bize ima ile bakiyodu.

"Ee şey biz Masal ile iddiaya girmistik ben kazaniyorum. Iddia da Masal  sabaha kadar hayir demicek, bende her şeye evet dicem. Öyle anlastik" dedi Aras. Kurtulmuştuk şükür.

Evvet nasıldı bölüm. Biliyorum konuşmalar kısa oluyo ama biraz daha uzun konuşturmaya çalışıyorum. Aras ve Masal nasıl bir çift olucak bunu zaman göstericek.  Ama benim bu malligimı hiç bir şekilde zaman halledemicek. Yarına ödevim var ama yapmak isteniyirummm. Neyse Görüşürüz canlarrr

~MİRA~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin